Hovarda ✔ Raflarda

~21~

Naciye elindeki tepsiden çayları büyüklerden başlayarak servis etmeye başladı. Elif'te  çay ikram edilen misafirlerin önündeki sehbalara ikramlıkları bıraktı.
Son olarakta ikisi kendi çay ve ikramlıklarını boş sehbaya koyup yan yana otururlar.
Alışık olmadığı bir durumdu Elif için her gelen misafirin göz hapsinde olmak...

" Elif kızım nasılsın? "

Ani gelen soru ile başını çevirip baktı  karşısında ki orta yaşlı kadına. "İyiyim Efendim. Sizler nasılsınız? "

"Elhamdülillah yuvarlanıp gidiyoruz  be kızım " Oturuşunu biraz dikleştirdi. Üzerindeki yeleğinin uçlarını hafif çeliştirip , tekrar konuştu. " Ben " dedi. Kaşları ile Naciye'yi işaret edip , " Naciye'nin annesiyim ,  bir yan binada oturuyoruz." Kızına baktı, "Bak Naciye bundan sonra izinli olduğun vakit eve tıkılıp kalmazsın, Elif'le  birbirinize yoldaş olursunuz hem ?"

Naciye gülümseyerek Elif'in elini tutup dostça sıktı. " Olur tabi neden olmasın?  Elif'te isterse gelirim elbet "

"Ay ! Naciye kızım burası senin evin,  kızayirum ama ! Elif neden istemesin değil mi kızım? " Rüveyda Hanım soru sorar vaziyette Elif 'e baktı.  Zannetmiyordu ki Elif söylediğinin tersini söylesin. ..

"Elbette Rüveyda Teyze benim içinde iyi olur."

Kadınlar kendi aralarında sohbet ederken onun payına da Naciye düşmüştü. Aslında iyi kızdı Naciye. Geçmişte Elif yüzünden yaşadığı tüm kötü olaylara rağmen hala Elif'in yanında tüm iyi niyeti ile Elif ile samimi olmaya çalışıyordu. Elif'in kulağına eğildi.  " Kötü gözüküyorsun"

" Alışık değilim be Naciye. Olanlar.... gelen misafirlerin tüm dikkatleri ile beni incelemeleri sadece kötü hissettiriyor " Sıkıntı ile nefesini yavaş yavaş dışarı verdi.

" Bir kaç güne herşey durulur. Annemin de dediği gibi bizim ev ile sizin ev arasında sadece bir bina var ve  eğer gerçekten istersen seni yanlız bırakmam,  sık sık ziyaretine gelirim?"

Elif bunu ister miydi ? kısa bir süre düşündü. Bilmediği kültürüne geleneklerine yabancı bir evde istem dışı gelin geldiği düşünülürse, elbette ki Naciye'nin arkadaşlığı iyi olabilirdi.

" İzinli ve boş vakitlerinde gelmek istersen elbette ki gelmeni isterim Naciye "

Biraz, yeni geline oranla sesi yüksek çıkınca tüm bakışlar onların üzerine kilitlenmişti. Naciye olaya açıklık getirmek için,

"Rüveyda Teyzem,  bundan sonra sık sık beni görürsün artık "

"Delinin zoruna bak! Ayol hep diyirum sen bu evin kizusun. Aha suncacıktın " eliyle Naciye'nin küçüklük boyunu gösterdi, " Engin bebek bakıcılığı mı yapacağım diye seni kandırıp kaçardı  uşak. Sende bizim demir kapıya büzüşür ağlardın. Gönlün olsun diye az kahrını çekmedum da. Benim nazli kizum "

""Aşk olsun Rüveyda Teyzem,  mıymıntı mı diyorsun bana "

"Hiç naza çekme kendini,  öyleydin zaten! "

Yalancı bir sistemle annesine baktı Naciye,  "Ama olmaz ki, bu kadar mı benden bıktınız. Elinize geçen fırsatı da hiç kaçırmıyorsunuz bakıyorum da !  Babaanne sen söyle ben mıymıntı bir çocuk muydum? "

Rüveyda Hanım'ın sol tarafında oturan yaşlı kadın bir iki öksürdü. "One  Naciye , doğru söze ne denir ha kızım?  Erkek uşaklarının peşinden koşturup duruyodun, ağabeyin de seni geride bırakınca yandı gülüm keten helva! "

Elif neşeli atışmaları biraz şaşkınlık biraz buruk bir hüzünle izledi.  Naciye tahmin ettiğinden de bu aile için önemli bir konumdaydı.
Demekki samimiyetleri Elif'in umduğundan da derindi. Şuan ki  söylenenlerden anladığı bundan ibaretti.