Bab 4

19.4K 674 4
                                    

Jam menunujukkan pukul 1:00. Irdina mengambil purse dan i phonenya. Dia keluar dari biliknya. Dia berjalan menuju ke lif. Pintu lif terbuka secara automatik. Dia masuk ke dalam. Dia nampak seseorang di sebelahnya.

"Turun pergi lunch ke?" Soal Nazran.

"Taklah. Turun nak pergi shopping. Dr. nak ikut ke?" Irdina loya buruk.

"Okay. Kalau macam tu aku akan complain dekat orang atasan yang kau makan gaji buta," jawab Nazran.

Mamat ni memang nak kena cili mulut dia. Tak pasal-pasal pijar mulut di nanti. Wait Dina. Macam mana kalau dia bagitahu betul-betul. Matilah aku.

"Errr.... saya tak ada niat pun nak pergi shopping. Saya nak pergi lunch dekat cafe. Please dr. jangan bagitahu dia orang," jawab Irdina dengan tergetar-getar. Mamat ni memang scary.

"If I say yes?" Soal Nazran.

Pintu lif terbuka menunjukkan mereka sudah sampai ke tingkat paling bawah. Nazran yang keluar dahulu meninggalkan Irdina dari belakang. Irdina mengejar Nazran dari belakang.

"Dr. please. Saya tak ada niat pun nak makan gaji buta. Please jangan bagitahu,"  kata Irdina dengan riak muka yang minta simpati.

Nazran yang memandang Irdina pergi meninggalkan Irdina. Nazran mengukir senyuman jahat.

Mamat ni kan, aku tarik telinga dia kang. Dengar ke tak apa yang aku cakap tadi.

Tanpa membuang masa, Irdina mula melangkah menuju ke cafe. Dia mencari kelibat sahabatnya. Hani yang berada di tepi dinding melambai-lambai ke arah Irdina. Irdina melihat orang yang melambai itu. Rupanya Hani. Irdina berjalan ke arah meja yang Hani duduk.

"Beb! Aku rindu kau."

"Aku pun tapi kau duduklah dulu." Kata Hani.

Irdina tersengih lalu duduk di hadapan Hani.

"How are you? Okay kerja dekat sini?"

"Alhamdulillah, sihat. Bestlah jugak. Oh ya! Lupa. Siapa dr. yang jadi patner kau?" Soal Hani.

"Mr. Dr. Nazran yang perasan lagi poyo. Kau?" Soal Irdina.

"Dr. Iskandar. Kau ni tak baik kutuk orang dia tu dr. Dekat sini. Kau kena respect dekat dia." Nasihat Hani.

"Aku respect dia tapi dia tu perasan gila. Dia cakap jangan nak try dia. Hello! Memang taklah aku nak try dia and lagi satu dia suka puji diri sendiri. Bencilah aku dengar. Sakit telinga, tahu tak?"

"Bencilah sangat. Mana tahu orang yang kau benci tu tiba-tiba jodoh kau, macam mana?"

"Well, aku tolaklah dia."

"Jangan sombong sangat Dina."

"Dahlah. Aku datang sini bukan nak dengar nasihat kau. Aku nak makan. Lapar, tahu tak?" Marah Irdina.

Irdina mengangkat tangan tanda mahu memesan. Seseorang pergi ke arah mereka. Mereka memesan nasi goreng ayam dan teh o ais untuk Hani dan Nasi ayam dan fresh orange untuk Irdina.

~~~
Iskandar yang menyuap makanan ke mulutnya terbantut apabila memandang Nazran yang tidak menjamah apa-apa pun. Iskandar melihat ke arah yang Nazran masih pandang. Terdapat dua orang gadis. Dia kenal seorang gadis di situ. Tentu Hani. Patner sekerjanya. Dan seorang gadis itu tak tahu pula.

"Kau pandang siapa?" Soal Iskandar.

"Aku pandang Irdina." Jawab Nazran.

"Siapa Irdina tu?" Soal Iskandar.

"Dia tu patner aku. Eh kau tunggu sini sekejap," kata Nazran.

Nazran bangun dari kerusi dan melangkah ke arah meja makan Irdina. Mesti nak cari gaduh.

"Aku ingatkan kau nak pergi shopping." Ucap Nazran.

Irdina menjeling ke arah Nazran. Kau ni! Aku nak makan pun tak senang.

"Siapa ni Dina?" Soal Hani.

"Dr. Nazran." Jawab Irdina dengan pendek.

"Ouh dia nilah yang mr. Dr. Nazran yang perasan lagi poyo tu?" Soal Hani.

Ehh kau ni Hani. Memang nak kena, kan? Kenapalah aku bagitahu kat dia yang aku mengutuk pasal dia.

"Okay. Macam tu ke Dina kenalkan I dekat you? Well, I memang perasan orangnya. Kita tak akan dapat orang yang memuji kita melainkan kita puji diri sendiri. Sebenarnya, I saja puji diri sendiri sebab I nak positifkan diri I. Okay lah. I masuk kerja dulu. Bye dr. Irdina yang senget lagi sengal and...." soal Nazran.

"Hani," jawab Hani.

"Bye Hani," jawab Nazran.

Nazran keluar dari cafe itu. Padan muka kau Dina. Siapa suruh kutuk aku belakang aku. Kan dah kena tadi.

"Kau ni kan, Hani. Kenapa kau bagitahu dekat dia? Macam mana kalau dia kutuk aku lagi?" Soal Irdina.

"Kau kan benci dia sangat bila dia puji diri sendiri. So, aku tolong kau explain apa benda yang kau tak suka dekat dia. Manalah tahu kalau dia berubah?" Soal Hani.

"Kau bukan tolong aku untuk explain apa benda yang aku tak suka dekat dia, kau lagilah menambahkan semangat dia untuk puji diri sendiri and bahan aku." Jawab Irdina.

"Okaylah, aku nak balik." Jawab Irdina.

Irdina berdiri dan menuju ke pintu cafe. Dia keluar dan menekan butang anak panah ke atas.

Hani, kalau dia bahan aku lagi macam mana?

Mr. Doktor I love youWhere stories live. Discover now