His Story To Tell (R-18)

HSTT - 1

Reginy's POV

It is late in the evening and I'm excited to get home. Gabi gabi nalang ay na eexcite ako umuwi dahil pakiramdam ko ay ako na ang pinaka pagod na tao sa buong mundo. Wala na akong ibang gustong gawin kung hindi ang magpa hinga na lamang.

I parked my car outside the building kung saan ako tumutuloy. I'm renting a condo unit here. I've been living here for three months dahil palipat lipat ako ng tirahan. Wala akong permanenteng tirahan at hindi ako pwedeng pumirmi sa iisang lugar lamang.

Why?

Because I need to hide from someone. May tinatakasan akong isang tao na walang ibang ginawa kung hindi ang hanapin ako.

Hindi lang bahay or unit ang nililipatan ko. Pati ang pag tira sa iba't ibang bansa ay ginawa ko na rin. Because every where I go he's always on the go. Maswerte pa rin ako na sa loob ng maraming taon ay hindi pa nag tatagpo ang mga landas namin. Dahil kada malalaman ko na nasa loob na siya ng bansa kung nasaan ako ay agad agad na akong nag aalsabalutan at umaalis. Ngayon lamang nga ako nakabalik ulit dito sa Pinas. Dahil ang taong tinataguan ko ay nasa California ngayon. He has been there for one year.

Tumawa ako ng mapakla nang ma alala ko kung bakit ko ginagawa 'to. Kung bakit ko siya tinataguan. I hate him the most.

I didn't know that the person I trusted would be the person I would like to disappear on Earth. He is the person na ayaw kong makita ni anino. I don't want to hear his voice or kahit na anong pinag bakasan ng pagka tao niya. I actually want him to die for making my life miserable and for giving me too much pain to feel na kahit ilang taon na ang nakalipas ay hindi nababawasan ang sakit.

Bumaba na ako ng kotse ko at pumasok na ng elevator. I pressed number 23rd floor dahil nandoon ang unit ko. Hay! I'm so hungry. Hindi ko na kayang mag luto pa ng pagkain ko so I think I must have a delivery nalang. Bakit ba kasi nakalimutan ko ring dumaan ng restaurant kanina.

Kinuha ko ang phone ko sa may bag ko para tumawag ng food delivery. But it started to ring and someone is calling.

It's Kuya Red.

Why is he calling? He is in Japan right now. Dali dali kong sinagot ang tawag at baka kung ano nang nangyari. Paminsan minsan lamang ito tumawag sa akin kapag may importante siyang sasabihin. Ako ang madalas na tumatawag sakaniya. This maybe an important call.

"Yes Kuya Red?" I answered.

"Where are you, Rej?" Nag aalala na tanong niya.

"Building na. Kakadating ko lang from work. Why? Is there a problem again?"

"Hurry up. Get your things at umalis ka na diyan. Ryoga already found you again. He is in the Philippines." Bakas sa boses nito ang pangamba.

Para naman akong pinag bagsakan ng langit at lupa dahil sa sinabi niya. No! Hindi niya ako pwedeng mahanap!

"W-what? N-natagpuan nanaman n-niya ako?"

Kailan niya ba talaga ako titigilan?! This is one of the reasons why I always feel tired. Dahil lagi akong nag iisip. Lagi kong iniisip na baka matagpuan o mahanap niya na ako. I haven't lived in peace for how many years!

"You just heard me right. Fucking pack your important things now at umalis ka na agad diyan bago ka pa niya maabutan."

Bumilis naman ang tibok ng puso ko dahil sa narinig ko. No! Hindi maari. At kung kailangan kong libutin ang buong mundo makapag tago lamang ulit mula sakaniya ay gagawin ko. Hayop siya! I went back here in the Philippines dahil nga nasa California siya kasama si Kuya Luke which is his bestfriend. Tapos nandito na nga siya?! And worst is nahanap niya na ako?! Damn him.