His Story To Tell (R-18)

HSTT - 64

Nang dumating kami sa mansion ay dumiretso kaming tatlo sa living room. Nilapag lahat ni Ryoga ang mga paper bags na pinamili namin. Umupo si Ivan sa sofa at ramdam ko ang titig niya sa akin. Baka napansin na niya ang pagka bad mood ko. Kanina pa kasi ako tahimik at wala akong balak na mag salita.

"M-mommy, okay ka lang?" Tanong niya sa akin pero hindi ako sumagot.

Hanggang ngayon ay damang dama ko pa rin ang ginawa niya sa akin kanina sa Mall. Wala akong ideya kung bakit bigla nalang siyang umakto nang ganon. As a mother, it hurts me a lot.

"Ivan, go to our room. I'll just talk to your Mom."

"Will you talk about the game?" Tanong nito.

Napaisip ako sa game na sinasabi niya. What game was that?

"Yes. So go now. Don't go out habang hindi ko pa sinasabi."

"Opo."

Mabilis na sumunod sakaniya si Ivan at tumakbo ito papuntang tass. Nang matiyak ko na wala na siya ay hinarap ko si Ryoga na seryosong nakatingin sa akin.

"What?" He asked.

"Walanghiya ka!" I shouted.

I attacked him and I started giving him punches. Pinag hahampas ko ang mukha niya pati ang dibdib niya sa sobrang inis at galit na nararamdaman ko sakaniya ngayon. I waited for him to stop me but he just let me. Pinabayaan niya lamang akong saktan siya at wala yata siyang balak na pigilan ako. Nang mapagod ako ay huminto ako sa pananakit sakaniya at dinuro siya.

"You! Napakasama mo talaga!"

"Bakit nanaman?" He asked at namumula ang pisngi nito gawa ng mga sampal ko.

"What did you do to my son?!"

"Anong pinagsasabi mo? Wala akong ginawa sa anak natin." Pagdedeny niya.

"You're controlling him! Pati bata hindi mo pinapatawad sa pag maninipula mo!"

"Kung hindi mo matanggap ang ginawa niya kanina sa mall, huwag ako ang sisihin mo. I didn't tell him to act like that. You're his mother at ayokong ganunin ka niya."

Tumulo ang luha sa mga mata ko while those memories are flashing on my mind.

"Do you think I would tell to my son to act like that to his mom? Sa'yo?"

"Sinungaling."

"Pag sasabihan ko na lamang siya."

"You don't have to. Ako na ang gagawa non. Ako ang didisiplina sakaniya dahil ako ang nanay niya." Matigas na sabi ko and he just smirked at me.

"Just accept the fact that Ivan and I got closer. Huwag ka nang magtaka kung bakit bigla siyang napalapit sa'kin. Baka nakakalimutan mo, ako ang ama niya."

"You are not his father and you will never be!" I shouted and I saw the angerness in his eyes again.

Bigla akong kinabahan nang magbago ang reaksyon sa mukha niya. He looks mad. Really mad. Napaatras ako at akmang iiwanan siya nang hawakan niya ang braso ko.

"Bitawan mo 'ko." I said using my serious tone.

"Minsan mo pang sabihin na hindi ako ang ama niya."

"Ano? Anong gagawin mo? Huwag mo 'kong takutin!"

Pilit kong inaalis ang pagkakahawak niya sa akin pero mas lalo lamang itong humihigpit.

"Bitawan mo sabi ako! Nasasaktan ako!" Sigaw ko.

"Anong nangyayari sa inyo?"

Pabagsak niyang binitawan ang kamay ko nang marinig ang boses ni Kuya Raine. Hinawakan ko ang braso kong namumula dahil sa mahigpit na pagkakahawak niya. Bwisit siya!