His Story To Tell (R-18)

HSTT - 2

Unti unti kong binuksan ang mga mata ko at napahawak ako sa ulo ko ng kumirot ito. Shit ang sakit. Napa tingin naman ako sa paligid ko dahil parang hindi ako pamilyar dito. Mabilis akong napa upo ng marealized ko na hindi ko 'to kwarto. Where the fuck am I?! 

"Gising ka na pala." Napa tingin ako sa may bandang kanan ko at hindi ko maiwasang hindi mang galaiti dahil nandito siya. Kasama ko na talaga siya. Fuck him.

Umaasa na paman din ako na sana panaginip lang 'yung kanina. Pero hindi pala. Mukhang malayo nang maging panaginip pa 'yon.

Tumayo ako mula sa kama na kinauupuan ko. Mabilis kong sinuportahan ang sarili ko nang makaramdam ako ng hilo. Damn it!

"Are you okay?" Tanong niya sa akin at hinawakan niya ang mag kabilang braso ko. I pushed him so hard because I don't want him to touch me.

"Uuwi na ako." Matigas na sabi ko sakaniya.

"Hindi ka aalis. Dito ka lang."

"Wala kang karapatang sabihin 'yan sa akin. Buhay ko 'to at ako ang mag dedesisyon para sa buhay ko. Hindi na ako ang Reginy Raven noon na pwede mong pakialaman at pwede mong pang himasukan anong oras mo mang gusto!"

"I can do what I want. And no one can stop me. Even you." Nag bigay ng kakaibang kilabot sa akin ang malamig na boses niya. Pero hindi. Hindi ako papatalo sakaniya. Kung noon nadadala niya ako sa mga paganito ganito niya pwes ngayon hindi na. Kailangan ko siyang labanan. Kailangan kong maging matatag sa harapan niya.

I'm not the weak Rej anymore!

"Ah yes. Bakit ko nga ba nakalimutan 'yon? You can do what you want and no one can stop you. Even me. Kaya nga nagawa mo sa akin 'yun noon 'di ba? Kaya kahit pilit akong nagmaka awa hindi mo ako pinakinggan kasi gusto mo akong babuyin. Gusto mo akong pagsawaan. I should have known that." Umiiling iling na sabi ko.

"You're really trying me. Aren't you?" Tinaasan ko naman siya ng kilay dahil sa tanong niya. "Rej, don't try me. Hindi mo ako kaya." Naka ngiti na sabi niya. Fuck you to death!

Lumapit siya sa akin but I didn't move. I need to show him now na matatag na ako. I actually want to slap myself because I showed him na takot pa rin ako sakaniya.

Hinapit niya ang bewang ko at inilapit niya ang katawan ko sakaniya. Shit this man.

"Hindi mo ba ako namiss? Kasi ako? Miss na miss kita." Inilapit niya ang mukha niya sa akin pero ibinaling ko sa kabilang banda ang mukha ko.

"Ayaw mo bang halikan kita? Noon naman pumapayag ka."

Napatingin naman ako sakaniya dahil sa sinabi niya.

"Putangina mo." Malutong na mura ko.

"How I miss hearing you cussing. Those kissable lips that always makes me amaze whenever it says bad words."

Binitawan niya ang pagkaka kapit niya sa akin. Umayos ako ng tayo at sinamaan siya ng tingin.

"Ayusin mo ang sarili mo. Let's have dinner." He said at lumabas ito ng kwarto.

I took a deep breathe nang makalabas na siya. Para na akong nakahinga nang maluwang dahil wala na siya rito. I need to escape! Pero paano nga ba ako makakatakas sa lugar na'to? I even don't know where I am!

'Yung cellphone ko. Kinuha niya kaya? If only I can call Kuya Red. Baka matulungan niya ako at maitakas pa rito. Napaupo ako sa kama at hindi ko na alam kung anong iisipin ko. I know it will be hard for me to escape now. I know Ryoga so well at hindi papayag 'yun na maka alis ako.