The Heiress and the Hoodlum

Kras

Chapter Five

"KAKAIN na!" malakas na anunsyo ni Boogie na maririnig hindi lang sa loob ng bahay kundi sa buong compound.

Napailing na lang si Jethro. Bumangon na siya sa kama at sinuklay ng daliri ang mamasa-masa pang buhok. Pahapyaw na sinipat ang mukha sa salamin na nakakabit sa likod ng kanyang pinto bago inabot ang seradura. Pagbukas niya ng pinto ay eksakto ring bumukas ang katapat niyang silid. Nagkatinginan sila ng babaing lumabas mula roon. Tila naaasiwa itong nagbawi ng tingin saka nauna na sa kanyang maglakad patungo sa komedor.

Nalanghap niya ang gamit nitong pabango. O sabon? Hindi siya sigurado. Ngunit awtomatikong sininghot iyon ng kanyang ilong. Napakabango, bangong walang katulad.

"Ano 'yong sinisinghot mo, pinsan? Mukhang gustong-gusto mo ang amoy, ah?" bakas ang pang-aasar na tanong ng kanyang pinsang si Andeng.

"'Yong ulam, mabango. Ano ba ang niluto mo? Amoy-masarap. Kanina pa ako nagugutom," pagpapalusot na tugon niya.

Ipinaghila niya ng upuan si Chantal. Parang nag-alanganin pa itong maupo kung hindi niya pa bahagyang ikiniling ang ulo bilang pahiwatig dito na para talaga rito ang upuang hinila niya.

"T-thank you."

Nang makaupo ito ay saka siya humila ng upuan para sa kanya. Pabilog ang mesa nila na pang-apatan lang. Pero dahil kasalo nila si Boogie at may nadagdag na dalawa sa kanilang hapag, biglang naging masikip ang kanilang mga puwesto. Nasa kaliwa niya si Chantal at katabi nito ang kasamang babae habang siya naman ay katabi ang pinsan sa kanan niya kasunod si Boogie. 

"Kanin?" Inabot niya ang bandehado ng kanin at unang inalok ang katabi sa kaliwa.

"I--um, h-hinde akow kumakayen ng--"

"Heto ang kanya," maagap na sabi ng babaing katabi nito. May inilapit itong maliit na lagayan sa babae at isinalin iyon sa plato ni Chantal.

Napakunot ang kanyang noo na medyo nagtaka. Para iyong dinurog na kung ano. Ganoon pa man ay minabuti na lang niyang huwag magtanong. Kung hindi kumakain ng kanin ang mga ito, wala siyang pakialam doon. Naglagay na lamang siya sa sarili niyang plato atsaka umabot ng ulam na tinola. Inilapit ni Andeng ang sawsawang kalamansi at patis na may sili. Awtomatik na napatakip ng ilong atsaka parang biglang naduwal si Chantal. 

"Ano ang problema?" baling niya rito.

"W-what's that smell?" lukot ang mukhang tanong nito, tila pinipigilan lamang ang sarili na hindi masuka.

"Patis. Huwag mong sabihin sa aking ngayon ka pa lang nakakita nito?"

"Y-yes."

"Seryoso ka? Saang planeta ka ba galing?"

"A, ano kasi. Nagtrabaho kami dati sa hotel sa UK, receptionist siya ro'n at ako naman chambermaid," 'ika ng babaing katabi nito. "Matagal-tagal siyang nagtrabaho at nanirahan doon kaya mas nasanay siya sa mga pagkain ng Puti."

Nang lingunin niya si Chantal ay alanganin ang ngiti nitong tumango.

"Hanggang kelan naman kayo rito?" prangka niyang tanong.

Nagkatinginan ang dalawa.

"Siguro, mga isang buwan," sagot ng babae.

Tumango si Chantal bilang pagsang-ayon.

"Mabuti," aniya.

Nagsimula na silang kumain. Paminsan-minsan ay nagkikiskisan ang mga braso nila ni Chantal dahil nga masikip ang kanilang kinauupuan.

"Ayos ka lang? Gusto mong sa kuwarto na lang kumain?"

Nang lingunin niya ang dalawang magkatabing babae ay nakita niyang parang nagkukulay green na si Chantal. Nasusuka yata ito ngunit pinipigilan lang.