The Heiress and the Hoodlum

Kapalit ng Buhay

readers can be really unpredictable :) thank you, darlings. from the bottom of my apdo, THANK YOU! 

huwag pong kalimutang i-save at i-share ang mga stories ko sa inyong mga friendship at friends ng inyong mga friendship. huwag ding kalilimutan ang aking pangalan. CALIXTA MONROE or frozen_delights. 

mwah!

Chapter Forty-Six

"ANG lalim yata ng iniisip mo?"

Nilingon ni Jethro ang pinsang si Andeng.

"Huwag mong sabihing isang linggo pa lang kayong nakakasal ni Chan-chan ay may problema na kayo?"

Tinabihan ni Jethro sa upuang kawayan ang pinsan. Pinagsalikop ang dalawang kamay at itinukod iyon sa noo na para bang ang bigat-bigat. Nakatukod ang magkabilang siko niya sa magkahiwalay na tuhod.

"Andeng, kapag umalis ako puwede bang ikaw na muna ang bahalang umalalay at mag-alaga sa asawa ko?" seryosong saad niya.

"Anong drama 'yan? Hindi naman imbalido ang asawa mo para mangailangan ng tagapag-alaga at aalalay. Atsaka... teka, ano ba ang sinasabi mo? Anong aalis? Saan ka pupunta?"

"May kailangan akong gawin kapalit ng kaligtasan ni Chan-chan."

Puno ng pag-aalala at kalituhan ang mukha ni Andeng nang lingunin niya.

"Ano ba ang sinasabi mo? May pinasok ka na naman bang gulo? Sabihin mo sa akin," palakas nang palakas ang boses nito.

Inabot niya ang kamay ng pinsan at pinisil iyon para pakalmahin ito at hindi gumawa ng anumang bagay na makakatawag ng pansin ng kanilang mga kasama. Nasa tabing-ilog sila at nagpi-picnic. Nagpaalam sa kanya si Chantal na kukuha ng pagkain. Medyo napatagal na ito ng balik dahil mukhang nagkakasiyahan ito ng kuwentuhan nina Marcy at Maribeth.

"Ano nga? May ginagawa ka bang illegal?" may diing tanong ng pinsan. "Umayos ka, Jet. Kahit mas matanda ka sa akin ng edad ay matanda ako sa dugo. Sasapatusin kita."

"Naka-tsinelas ka," pilosopong sagot niya rito.

Dinampot nito ang suot na tsinelas at inihampas sa hita niya.

"Aray! Andalusia, ha?"

"Ano nga?!" pigil ang pag-alsa-boses na pinandilatan siya nito ng mga mata.

"Babalik ako sa loob."

Napaawang ang mga labi nito. "L-loob ng kulungan?"

Dahan-dahan siyang tumango.

"Ano bang katarantaduhan  ang sinasabi mo? Nasisiraan ka na ba ng bait? At paano si Chanchan? Kung ganyan din pala ang gagawin mo sana hindi mo na lang siya pinakasalan!"

Alam niyang may punto ang kanyang pinsan. At sa totoo lang ay tama ito. Pero kahit minsan lang sa buhay niya ay gusto niyang maging makasarili. Minsan sa buhay niya ay gusto niyang sundin kung ano ang idinidikta ng puso niya. Mahal niya si Chantal at handa na siya sa anumang magiging kapalit ng desisyong ginawa niya.

"Ito lang ang tanging paraan para masiguro ko ang kaligtasan niya."

"At paano mo matitiyak ang kaligtasan niya kung nasa loob ka?"

"Iyon ang kundisyong hiningi ko sa pagbalik ko sa loob."

"Napakalaking katangahan ng gagawin mo. At sa sandaling malaman ni Chantal ang lahat, natitiyak kong hindi niya magugustuhan ang ginawa mo."

"Para sa kanya ang gagawin ko."

"Kahit pa. Nakikita ko kung gaano ka niya kamahal. Sa palagay mo ikatutuwa niya na isasakripisyo mo ang sarili mo para sa kanya? Masasaktan siya. At baka sa huli," mabilis na itinikom ni Andeng ang bibig at nag-iwas ng tingin.