The Heiress and the Hoodlum

Wakas at Simula

Chapter Forty-One

SA kadiliman ng gabi ay dalawang anino ang tahimik na tinungo ang nakahilig na structure ng lumang gilingan ng palay. Sumenyas si Zenith na sa bandang kaliwa ito at si Jethro naman ay sa kanan.

"Okay," tugon ng binata kasabay ang pagtaas ng isang kamay.

"You should say, copy," tila natatawang sabi nito na malinaw na narinig ni Jethro sa gamit na earpiece.

Napailing na lang siya. May ilaw sa loob ng planta ganoon din sa labas mula sa dalawang kahoy na poste. At kahit hindi ganoon kaliwanag ay kita ang bilang ng maraming tauhan ni Kano na naroroon. Naunawaan niya kung bakit humingi ng reinforcement si Zenith. Marami-rami ang makakalaban nila. Alam nitong tapang lang ang baon niya. Ngunit kung ikukumpara sa kakayahan ng lalaki, mukhang sanay na ito sa ganoong bagay. Napapaisip tuloy siya kung may military background ba ito.

Maingat siyang kumilos hanggang sa makarating siya sa likuran ng bakod na yero. Ang bakod na nakapaligid sa planta ay pinagtagpi-tagpi lamang na yero at mga lumang plywood mula sa pinagpormahan ng semento. At tulad sa lumang planta, isang mahinang ihip lang ng hangin at tatangayin na ang mga iyon.

Sumilip siya sa siwang at nasilip ang dalawang lalaki na nag-uusap. Nag-abutan ng sigarilyo ang mga ito at nagsindi.

"Darating pa ba ang hinihintay natin?" tanong no'ng isa matapos humitit at bumuga.

"Naiinip na nga rin si Boss," tugon ng kausap.

"Hindi kaya nagka-onsehan na?"

Natawa ang lalaki. "E, di hindi sila nabayaran?"

"Ano ang malay natin, nakipag-areglo 'yong si Ms. Karan at dinoble ang bayad sa serbisyo nina Gardo?"

"Kahit triplehin pa, duda akong kakagat si Gardo. Alam niyang malawak ang koneksyon ni Boss. May kalalagyan sila."

"Kunsabagay."

Tinapik ng lalaki sa balikat ang kasama. "Dyinggel muna ako."

"Sige."

Nang magsimulang maglakad ang lalaki palapit sa pinagkukublihan niya ay mahigpit na nahawakan ni Jethro ang kanyang glock. Hangga't maaari sana ay si Kano lang at 'yong gunman ang balak niyang itumba. Pero dahil wala siyang choice, kailangan niyang tapusin ang lahat ng haharang sa daan niya.

"If you pull the trigger, don't hesitate, okay?" sabi ni Zenith. "Kapag binuhay mo maski isa sa mga makakasagupa natin, siguradong buhay mo ang magiging kapalit."

"C-copy."

"Good."

Tatlong hakbang... dalawa, isa. Itinutok niya ang baril na may silencer sa kanyang target atsaka kinalabit ang gatilyo. Gulat na bumulagta ito sa kinatatayuan habang tutop ang dibdib. Iniwas ni Jethro ang tingin dito nang tila ito manok na sandaling nangisay bago nawalan ng buhay. Hindi na niya binigyan ng oras ang sarili na mag-isip o makunsensya. Itinatak na lang niya sa isipan na kung mabuting tao ang mga ito, wala sila roon. Hindi iisipin ng mga ito ang easy money at sa halip ay mag-iisip ng ibang paraan para kumita nang walang ina-agrabyado o sinasaktang tao.

Sumugod na siya, nagpakubli-kubli sa nakaparadang mga sasakyan at kapag may natiyempuhan ay walang pag-aatubili niyang kinakalabit ang gatilyo. Kung hindi sa ulo ay sa dibdib ang tama. After his first kill ay parang nagsara ang emosyon niya at wala na siyang naramdaman sa dalawa pang sumunod.

"You really are a natural," boses ni Zenith. Kung amusement o pagkamangha ay hindi niya masabi, mukhang sinusubaybayan nito ang galaw niya.

Wala na siyang panahong hanapin pa ito. Bago matapos ang gabing 'yon ay kailangan niyang makaharap si Kano. Aalamin niya kung sino ang nag-utos dito para patayin si Chantal. Sumilip siya sa gilid ng van nang maramdaman niya ang malamig na bakal na nakatutok sa kanyang batok.