The Heiress and the Hoodlum

Sa Gitna ng Panganib, Pag-ibig

Chapter Twenty-Three

TINULUNGAN ni Marcy si Andeng na ibaba ang mga dala-dala nila matapos nitong mai-park nang maayos ang owner sa garahe ng talyer. Mukha talagang masama ang loob nito. Mula nang umalis sila ng pagamutan ay nanatiling tikom ang bibig nito. Gayong dati-rati naman ay madaldal ito, hindi nauubusan ng kuwento o anumang maipipintas sa kanya.

"Huwag ka ng magtampo. Hindi naman kami makapaglilihim nang matagal sa'yo. Nakita mo naman, di ba? Hindi nila mapigilang maglambing sa isa't isa."

"Kahit pa. Nagmukha akong tanga," mataray na sagot nito.

"Huwag ka ng magtampo, bes. Hayaan mo, kapag ako nagka-dyowa hinding-hindi ko ililihim sa'yo."

"Kahit 'wag na. Hindi ako interesado."

"Ang harsh mo talaga sa akin, kapag ako nawala mami-miss mo rin ako. Itaga mo 'yan sa bato."

"Ang drama mo," kinawit ni Andeng ang braso ni Marcy at nagmadali na sa paglalakad.

Napasabay sa mabibilis na hakbang nito si Marcy, napangiti. Hindi rin pala siya matitiis ni Andeng. Ngunit ang ngiti sa kanyang mga labi ay unti-unting napawi nang mamukhaan niya ang isa sa mga goons na humahabol sa kanila dati ni Chantal!

Mabilis niyang nahatak si Andeng at nagkubli.

"Ano ang problema mo?"

"Nakita mo 'yong lalaking panot na nakajacket na maong?"

Sinilip ni Andeng ang tinutukoy niya.

"O, ano'ng meron? Ex mo?"

"Ex? Oo nga't medyo luka-luka ako minsan pero hindi pa ako natutuluyang masiraan ng ulo para pumatol sa panot na 'yan, ano?"

"Haba ng pasakalye. Oo o hindi lang naman ang sagot."

"Isa 'yan sa mga nagtangkang dumukot sa amin Chantal."

"Ay, hala. Kuya, 'andito po si Marcy," pabirong sumigaw kunwa sa lalaki si Andeng.

Sinamaan ito ng tingin ni Marcy.

"Joke, joke, joke. Ito naman, ipapahamak ba naman kita? Siyempre hindi, ano?"

"Ano ang gagawin natin? Hindi nila ako puwedeng makita."

"Relax ka lang, ako ang bahala sa'yo." Inilabas ni Andeng ang alampay na nasa bag nito. Medyo malamig kasi sa hospital room ni Chantal kaya nagdala ito ng alampay nang malamang doon matutulog ng nagdaang gabi kasama ni Marcy.

Itinakip nito iyon sa ulo ni Marcy at inayos na katulad sa hijab na mata lamang ang litaw.

"O, hayan. Siguro naman hindi ka na mamumukhaan ni Koyang Panot."

Inayos niya ang pagkakabalot niyon sa kanyang ulo.

"Huwag mo ng masyadong galawin, baka masira pa ang pagkakaayos ko," ani Andeng.

Ibinaba naman niya ang dalawang kamay.

"Kumilos ka lang nang kaswal, huwag kang kabahan," bilin ni Andeng nang magsimula na silang maglakad. Wala kasi silang ibang madadaanan pauwi ng bahay kundi ang puwestong kinatatayuan ng lalaki kasama ng dalawa pang alipores nito.

Kahit parang binabayo ang puso ni Marcy sa takot, pinilit niyang umaktong normal. Palapit na sila nang palapit. May kausap si Koyang Panot sa cellphone. At naulinigan pa ni Marcy ang kaputol ng sinasabi nito.

"Magbakasakali na rin kayo sa ospital. Abangan niyo uli 'yong nars. Susuyurin naman namin dito at baka nga naririto sila tulad no'ng tip sa atin."

"Mga Miss."