The Heiress and the Hoodlum

Luha

picture credit to Jhonefe Gonzales Bacotot 👋😊

pasensya na po kung medyo slow ang update. may problema ang net at kuryente.

Chapter Fifty-One 

DALAWANG linggo ang mabilis na lumipas. Pilit na pinaglabanan ni Chantal ang kalungkutan at pangungulila sa asawa sa pagbubuhos ng atensyon sa pagguhit. She decided to take a hiatus from work. Pero dahil wala naman siyang ibang mapagbubuhusan ng panahon para malibang, ibinuhos niya ang oras sa pagguhit ng mga bagong disenyo ng damit-pangkasal. She's planning to make an huge comeback. Most probably after the birth of her first born.

Nahipo niya ang kanyang sinapupunan. Wala pang mababakas na palatandaan doon na nagdadalantao siya ngunit dama niya sa kanyang katawan ang mga pagbabago sa bawat araw na nagdaraan. At madalas hindi niya mapigilang umiyak na sana ay naroroon ang kanyang asawa para karamay niya ito sa bawat pagbabagong nagaganap sa kanyang katawan.

Mabilis niyang pinalis ang mga luhang mabilis na namalisbis sa magkabila niyang pisngi. She missed her husband. Sa unang linggo ay araw-araw itong tumatawag sa kanya. Tinatanong pa nito kung ano ang mga gusto niyang pagkain. At kapag sinabi niya, hindi lilipas ang isang araw at may darating na special delivery sa kanya. It touched her heart and it made her missed her husband more. Nang sumunod na linggo ay sinabi nitong baka bihira na itong makatawag sa kanya dahil magiging busy raw ito sa trabaho.

Parang may pumitpit sa puso niya. Alam niya, sa kaibuturan ng damdamin ay dama niyang may inililihim ang kanyang asawa. Pero gusto niya pa ring magtiwala rito. Na sa pagbabalik nito ay lilinawin nito sa kanya ang lahat. Three months, no more, no less. Hanggang doon lamang ang panahong ibibigay niya rito para tapusin ang kung anumang mga transaksyong ginagawa nito. Mahal na mahal niya si Jethro. Ngunit kung dahil sa kanya ay mapapasama ang buhay nito, mas pipiliin na niyang magkalayo sila. Bago pa man sila nagpakasal ay ipinangako na niya iyon sa sarili. At gaano man kahirap, tutuparin niya iyon. 

Muli niyang pinalis ang pamamalisbis ng luha sa magkabilang pisngi. Nang tumunog ang cellphone sa ibabaw ng kanyang mesa ay dali-dali niyang dinampot iyon.

Unregistered number.

"Hello?"

"Kumander."

Natutop niya ang bibig nang marinig ang tila puno ng pangungulilang boses ng asawa sa kabilang linya. "Jellyboo."

"Gusto mo raw ng Kobe Beef Steak."

"Who told you that?" pigil ang paghikbing tanong niya.

"Sabi ng ipinadala kong guardian angel."

Umingos siya kahit naiiyak. "Then he probably misheard me. That's not what I want."

"G-gano'n ba? Ahm, ano ba ang gusto ng kumander ko?"

"You," her voice cracked. Kahit anong pigil niya na iparating dito ang lungkot ay hindi niya rin naawat sa pagkabasag ang tinig.

Narinig niya ang tila may garalgal na pagpapawala ng hininga ng kanyang asawa sa dulong linya.

"Eleven weeks. Pagkatapos ng araw na iyon ay iyong-iyo na ako."

Nasa dulo na ng dila niya ang sabihing umuwi na lamang ito at kung pera rin lang naman ang problema ay marami siya niyon. Puwede silang mabuhay nang marangya kahit hanggang sa magiging mga apo nila nang hindi na nito kailangan pang patayin ang sarili sa pagme-mekaniko. Pero nanatili na lamang sa isip niya ang bagay na iyon. Isa pa ay ayaw niyang pagmulan iyon ng pagtatalo nila lalo at malayo sila sa isa't isa.