O54 • You're not sorry...

4.2K 226 4
                                    

Ik wierp nog vluchtig een blik in de spiegel en liep toen het meisjesvertrek uit richting de trap. Eenmaal de trap naar beneden genomen te hebben kwam ik terecht in de leerlingenkamer en werd ik direct aangestaard door vele leerlingen.
'Wow.' mompelde Draco die mijn kant op was komen lopen en mij nu verbijsterd aanstaarde. 'Je ziet er echt prachtig uit.'
'Dankjewel.' bloosde ik en staarde verlegen naar de grond terwijl ik mijn jurk glad streek.
'Ga je nu richting de Grote Zaal?' vroeg Draco mij. De blonde jongen was mij nog steeds van top tot teen aan het bestuderen. Zelf zag hij er ook niet verkeerd uit. Hij droeg een donker grijs pak met verticale strepen er op. Het was erg apart, vergeleken met de meeste formele pakken die ik had gezien. Maar ik moest toegeven, het stond hem echt ontzettend goed.
'Ja.' beantwoordde ik zijn vroeg. 'Jij ziet er trouwens ook erg goed uit.' complimenteerde ik Draco.
'Dankje.' glimlachte hij. 'Zal ik anders naar de Grote Zaal begeleiden?'
'Tuurlijk.' knikte ik naar de jongen. Draco stak als een echte heer zijn arm naar mij uit en lachend pakte ik die van hem aan en volgde ik hem de leerlingenkamer uit.
Verscheidene leerlingen die ons passeerde in de gangen keken ons verwonderd aan, en ik wist nou niet of het kwam door mijn jurk of door het feit dat Draco en ik samen liepen.
Draco en ik kwamen aan bij een grote, spiralen trap waar al vele leerlingen waren. De meeste meisjes stonden boven de trap te wachten op hun dates, terwijl de jongens netjes beneden aan het wachten waren.
'Met wie ga jij eigenlijk?' vroeg ik Draco nieuwsgierig. Ik had helemaal niets meer van de jongen gehoord met wie hij überhaupt zou gaan.
'Alleen.' concludeerde hij en glimlachte geforceerd naar mij. 'Jij wilde niet met mij gaan.'
'Serieus?' vroeg ik hem ongelovig. Ik voelde mij nu zo schuldig op een één of andere manier. 'En Blaise?'
'Die heeft wel een date, alleen ik heb geen idee wie.' bekende Draco. 'Maar ik red mij prima.'
Ik schudde met mijn hoofd en keek toen even de zaal rond en merkte Harry en Ron op die beneden aan de trap stonden te wachten.
'Ik denk dat ik maar eens ga.' deelde ik mee. 'Harry is er al.'
Draco snoof bij het horen van Harry zijn naam en keek even vuil naar de jongen toen hij hem in het vizier kreeg. 'Goed dan. Maar ik loop je wel naar beneden.'
'Prima.' knikte ik en nam opnieuw Draco zijn arm aan.
Samen liepen wij de trap af en ik zag hoe Ron mij in het vizier kreeg en mij met grote ogen aanstaarde. Hij stootte Harry aan die versuft voor zich uit aan het staren was. Verschrikt keek Harry op toen Ron naar mij wees en ik zag hoe de donkerharige jongen zijn mond open viel.
'Hey.' grinnikte ik zenuwachtig toen ik bij de jongen was aangekomen.
'Je ziet er beeldschoon uit.' was het enige wat Harry kon zeggen terwijl hij mij van top tot teen bekeek. Hij keek even naar Draco die mij nog steeds vast had en toen naar mij.
'Mag ik?' vroeg Harry mij en stak- net zoals Draco had gedaan- zijn arm naar mij uit. Ik wilde mij losmaken van Draco zijn arm maar ik voelde hoe de blonde jongen mij stevig vast hield.
'Draco, alsjeblieft, laat mij los.' Ik keek de jongen smekend aan.
'Alleen als je beloofd een keer met mij te dansen.' Draco keek mij doordringend aan en ik wist dat hij niet eerder zou loslaten als ik met zijn verzoek had ingestemd.
'Goed dan.' zuchtte ik maar kon een kleine glimlach niet onderdrukken. 'Ik beloof het.'
Draco kreeg nu ook een glimlach op zijn gezicht, maar die verdween snel weer toen Harry begon te kuchen. Met tegenzin overhandigde Draco mij aan Harry die mij triomfantelijk van hem overnam en Draco vals aankeek. Harry opende zijn mond om iets te zeggen tegen de blonde jongen.
'Laat dat!' siste ik Harry toe voor hij iets kon zeggen en keek de jongen dreigend aan.
Hij sloot vlug zijn mond weer en keek mij nu onschuldig aan. 'Sorry, maar je weet dat ik het soms niet kan laten.'
Een kleine grinnik klonk van Ron zijn kant. Ik rolde overdreven met mijn ogen en wierp toen een spijtige blik op Draco die ons al die tijd had aangestaard.
'Tot straks.' glimlachte ik naar de jongen en liet mij toen door Harry de Grote Zaal in begeleiden.
'Waar is Hermione?' vroeg ik Harry toen Ron achter bleef.
'Die is er nog niet.' beantwoordde Harry mijn vraag. 'Die komt er denk ik straks aan.' Harry keek even op mij neer en glimlachte warm naar mij.
Ook hij droeg een pak, maar die van hem was echter wel zwart. Maar desondanks stond het ook Harry goed.
'Ze hebben wel echt hun best gedaan op het versieren van de zaal.' zei ik.
De vier afdelingstafels, inclusief de lerarentafel, stonden niet meer op hun plek. Er stonden allemaal kleinere tafels verspreid door de zaal die prachtig versierd waren met witte kleden. Één van de lange tafels stond nu helemaal tegen de wand aan en was gevuld met hapjes en drankjes. Ook was er een band aanwezig die ik niet kende. Waar meestal de leraren tafel stond, stond nu een drumstel, een keyboard, een harp en twee gitaren.
'Daar ben ik het zeker met je eens.' zei Harry die even naar mij omkeek. 'Zal ik wat te drinken voor je halen?'
'Ja, graag.' zei ik de jongen die vervolgens naar mij knikte en tussen de mensenmassa verdween.
'Hallo, schoonheid!'

You're Not Sorry [NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu