You're Not Sorry [NL]

O65 • You're not sorry...

Terug op mijn kamer besloot ik de andere twee cadeaus te openen.
De eerste die ik opende was van mijn peetouders. Ze hadden mij één van mijn favorieten boeken opgestuurd The Perks Of Being A Wallflower omdat ik daarom gevraagd had. Ik had het boek al vele keren gelezen, maar het bleef prachtig. Bij het boek zat er echter nog één die ik niet herkende. Het heette Paper Towns. Ik merkte al gauw op dat het van de zelfde schrijver was als het boek dat Hermione mij had gegeven. Glimlachend borg ik de twee boeken op en pakte ik het laatste pakje op dat omhuld was door glinsterend, blauw inpakpapier.
Ik wilde het papier er al afscheuren, tot mijn blik op een envelop bleef hangen aan de onderkant van het pakje. Ik trok het eraf en opende de envelop nieuwsgierig. Een stuk perkament verscheen in mijn handen en ik kon aan het handschrift direct zien dat het geschreven was door niemand minder dan Draco hemzelf.

Dear Audrey,

Het cadeau dat ik je nu ga geven heeft een onschatbare waarde. Het is net zo uniek, zeldzaam en prachtig als jij. Deze twee zijn van mijn oma's geweest toen zij gingen trouwen. En zij hebben het weer van mijn overgroot oma's gekregen, en zo maar door. Deze twee voorwerpen zijn dus al jaren in het bezit van onze families.
Mijn moeder heeft ze zelf ook nog een lange tijd gedragen, maar nu heeft ze besloten om ze aan mij te geven. Ze wil dat ik het aan iemand geef die heel speciaal voor mij is. Ik moest daarom ook meteen aan jou denken. Ik hoop daarom ook dat jij ze net zo mooi zult vinden als dat ik ze vind.
Nog een hele fijne kerstmis en ik zie je over een week weer.

Yours truly,

Draco

Met een brede glimlach rond mijn lippen las ik de kaart opnieuw. Hij was gewoon zo lief!
Ik besloot de kaart weer weg te leggen en het cadeau dan maar eens te gaan openen. Ik was nu namelijk behoorlijk nieuwsgierig geworden na de kaart. Ik pakte het cadeau vlug uit en hield toen een donkerblauw, suède doosje in mijn handen. Onderzoekend bekeek ik het doosje en opende toen voorzichtig de deksel ervan.
Tot mijn grote verbazing verschenen er twee prachtige ringen. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en keek met grote ogen naar de gouden- en zilveren ring die de vorm hadden van een slang. Ik kon zien dat het echt goud en zilver was, net als de stenen die er in zaten. De ringen waren inderdaad van onschatbare waarden.
Ik besloot de gouden ring om mijn rechter ringvinger te plaatsen, aangezien het goud perfect paste bij mijn outfit. Ik borg het doosje met de andere ring er nog in op en liep toen de kamer weer uit, op weg naar beneden waar iedereen was.
Toen ik de woonkamer binnengelopen kwam was iedereen druk in gesprek met elkaar. Ik besloot me bij Sirius en Harry aan te sluiten en probeerde het gesprek te volgen. Het ging over de Order.
'Het is dus belangrijk dat we-' Sirius stopte halverwege zijn zin en keek met open mond naar mijn hand. Harry en ik staarde hem beide vragend aan.
'Hoe kom je daar aan?' vroeg Sirius en wees op mijn rechterhand. De ondertoon in zijn stem klonk hard en kil.
'Ehm,' Ik voelde dat ik rood aanliep toen Harry en Sirius mij beide doordringend aankeken. 'Ik heb het van Draco gekregen.'
'Draco Malfoy?' vroeg Sirius mij ongelovig. 'Waarom zou hij jou de ring van mijn oma geven?!'
'Is die van jouw oma?' Ditmaal klonk ik verbaasd.
Sirius knikte ernstig. 'Ja, die herken ik uit duizenden.' Hij stak zijn hand naar mijn uit als teken dat hij de ring beter wilde bekijken. Ik gaf Sirius mijn hand die hem voorzichtig aanpakte en de ring aan mijn ringvinger aandachtig bestudeerde.
'Waarom heeft hij jou deze ring gegeven?' vroeg Sirius mij opnieuw. Hij liet mijn hand weer los en keek mij doordringend aan.
'Hij vond dat ik de ringen van zijn beide oma's moest hebben.' mompelde ik zachtjes. 'Zijn moeder zei hem dat hij het aan iemand moest geven die veel voor hem betekende en toen besloot hij ze aan mij te geven.'
'Heb jij een relatie met Malfoy?' vroeg Sirius mij ongelovig.
Ik wilde nee zeggen, maar bedacht mij toen ineens. Hadden Draco en ik een relatie? Ik wist het niet. Tenminste, daar zijn we nooit echt voor uitgekomen, dus ik dacht van niet. 'Nee.'
'Maar jij en de jongen zijn wel close.' Het was eerder een conclusie dan een vraag. 'Anders zou hij jou die ring nooit gegeven hebben. Die ring is immers erg belangrijk in onze familie. De gene die de ring overgedragen krijgen van alle broers en zussen zijn het het meeste waard.'
'Maar hoe komt Draco dan aan de ring?' vroeg ik Sirius in de war. 'En hoe kan het dat de ring ook van jouw oma was?'
Sirius glimlachte schuin naar mij. 'Narcissa is een nichtje van mij.'
Ik staarde Sirius met open mond aan. 'Dus Draco is familie van jou?!'
'Eigenlijk wel, ja.' knikte Sirius. 'Wacht, ik zal het je wel laten zien.' Sirius stond op en wenkte mij en Harry om hem te volgen naar de gang waar hij ons naar een kamer leidde waar een volledig stamboom op één zijde van de muur was afgebeeld.