O62 • You're not sorry...

4.1K 222 49
                                    

'We zijn bijna bij het station.' deelde Draco mee. Het was al pikdonker buiten en het sneeuwde nog steeds hevig. Na ongeveer vijftien minuten kwam het grote gebouw van King's Cross in zicht en niet veel later stonden we stil.
Ik stond op van mijn plek en wachtte geduldig op Draco die al zijn spullen nog bij elkaar moest pakken. Ik keek even om naar Venture die klagend begon te miauwen toen ik haar nog niet had opgetild en bijna was weggelopen.
'Sorry, Venture.' verontschuldigde ik mijzelf vlug en tilde de kat op die tevreden in mijn armen begon te spinnen.
'Ik moet toegeven dat ik haar de afgelopen maanden niet veel heb gezien.' zei Draco mij die Venture kort over haar kopje aaide.

'Nee, ik ook niet.' Venture sloot genietend haar ogen bij de aanraking van de blonde jongen. 'Ze was denk ik te druk met het verkennen van het terrein.'
'Ik denk het ook.' lachte Draco die voor mij uit liep naar de uitgang van de trein. We haalde onze koffers op bij de conducteur en liepen toen over het perron heen.
'Ik zie mijn ouders al.' zei Draco en hij knikte richting een blonde man en vrouw. 'Wil je meelopen?'
Ik haalde mijn schouders op en volgde de jongen richting zijn ouders. Ik herkende Lucius Malfoy direct, maar de blonde vrouw had ik echter nog nooit gezien.
'Miss Mccloud.' knikte Lucius naar mij met een glimlach rond zijn lippen. 'Wat fijn om u weer eens te zien.'
'Van het zelfde, meneer.' knikte ik naar de man en keek toen naar Draco zijn moeder. 'Audrey Mccloud.' stelde ik mijzelf voor en stak mijn hand naar haar uit.
'Narcissa Malfoy.' stelde de vrouw zichzelf voor en glimlachte vriendelijk naar mij. Ik vond haar al meteen aardig.
'Wat leuk om je eens een keer te ontmoeten.' zei Narcissa opgewekt. 'Ik heb al veel over jou gehoord van Draco.'
Ik keek verbaasd naar de jongen die rood aanliep. 'Moeder.' siste hij en keek haar hoofdschuddend aan. Ze negeerde dit echter en bleef vrolijk door ratelen.
'Ik heb ook al veel gehoord van Lucius. Alleen maar positieve dingen natuurlijk.' glimlachte ze geruststellend naar mij toen ze mijn verbaasde gezicht zag.
'Nou, ik ben blij om te horen dat het alleen maar positieve dingen zijn geweest.' lachte ik en keek even naar Draco die met zijn ogen rolde en zijn moeder hoofdschuddend aankeek.
'Draco, heb je nog gevraagd aan Audrey of ze met kerst langs wilt komen?' vroeg zijn vader hem plots en keek toen even naar mij.
'Ja, maar Audrey heeft al afspraken.' was het enige wat de blonde jongen zei en keek toen naar mij. Ik knikte vlug ter bevestiging.
'Wat jammer.' zei Narcissa. 'Het zou leuk geweest zijn om je beter te leren kennen.'
'Was het uw idee?' vroeg ik haar.
'Ja.' knikte ze glimlachend. 'Ik was ontzettend benieuwd naar het meisje waar Draco het maar steeds over had in zijn brieven. Ik heb hem nog nooit zoveel over een meisje horen praten.'
Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen en keek verlegen naar mijn voeten.
'Moeder. Stop.' lachte Draco die mijn verlegenheid opmerkte. 'Je brengt Audrey in verlegenheid.'
'Het spijt mij.' verontschuldigde ze zich zelf vlug. 'Ik hoor mijn zoon gewoon niet zo vaak over meisjes praten.'
'Het is al goed, mevrouw.' zei ik haar vlug.
'Is hij een beetje goed voor je?' vroeg ze mij door. Duidelijk nieuwsgierig.
'Draco is een schat.' glimlachte ik en keek even om naar de jongen die dom stond te grijnzen.
'Mooi zo.' glimlachte ze goedkeurend. 'Precies zoals wij je hebben opgevoed.'
Ik grinnikte zachtjes toen Draco uitbundig met zijn ogen begon te rollen.
'Audrey! Hier ben je!' Ron kwam onze kant opgelopen 'Wij hebben je overal lopen zoeken.'
'Oh Ron, ik was het helemaal vergeten!' verontschuldigde ik mijzelf vlug. 'Is de rest al weg?'
'Nee, iedereen is al buiten.' zei Ron mij. 'Kom je mee?'
'Natuurlijk.' knikte ik vlug en richtte mij toen tot Draco. 'Zie ik je na de vakantie weer?'
'Natuurlijk!' glimlachte de blonde jongen naar mij en trok mij in zijn armen. 'Ik zal je missen.' zei hij en drukte en kus in mijn haren.
Ik glimlachte breed en sloeg mijn armen om het vertrouwde lichaam van de jongen. 'Ik jou ook.'
Ik zag hoe Narcissa moest glimlachen bij het zien van ons tweeën.
'Alvast een hele fijne kerstmis, Draco.' zei ik de jongen en liet hem toen vervolgens weer los.
'Jij ook, Audrey.' Hij drukte nog een laatste kus op mijn voorhoofd en ging toen naast zijn moeder staan die trots een arm om haar zoon heen sloeg.
'Jullie ook alvast een fijne kerst.' zei ik Lucius en Narcissa en knikte kort naar de twee.
'Jij ook, lieverd.' glimlachte Narcissa warm naar mij. 'En ik zou het ontzettend leuk vinden als je een keer blijft logeren tijdens één van de vakanties.'
'Bedankt voor het aanbod.' glimlachte ik naar haar. 'Ik voel mij vereerd om een keer langs te mogen komen.'
'Je bent altijd welkom.' glimlachte Lucius naar mij. Draco keek even naar zijn vader waar hij een korte blik mee uitwisselde.
'Tot over twee weken.' wuifde ik nog een laatste keer naar Draco en liep toen samen met Ron richting de uitgang van het King's Cross.
'Weasley!' Draco zijn stem liet Ron halverwege halt houden en argwanend omkijken. 'Jij ook een fijne kerstmis.'

You're Not Sorry [NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu