You're Not Sorry [NL]

O55 • You're not sorry...

Oh, hey Blaise.' begroette ik de getinte jongen. 'Met wie ben jij eigenlijk gekomen?'
'Met Tracey.' beantwoordde hij mijn vraag. Ik merkte hoe de jongen mij van top tot teen bestudeerde. 'Je ziet er goed uit.'
'Dankje. Jij ook.' Ik glimlachte naar de jongen en keek toen om mij heen. 'Waar is Tracey eigenlijk?'
Hij haalde zijn schouders op. 'Ze zei dat ze zo terug was.'
'Aha.' mompelde ik. Er viel een ongemakkelijke stilte tussen mij en Blaise terwijl ik de leerlingen om ons heen aandachtig bestudeerde.
Vele mensen wierpen blikken op mijn jurk. Waarschijnlijk omdat de jurk zo apart was. Toen ik vorig jaar een schoolfeest op mijn oude school had, had ik deze jurk van Heleen gekregen. Ze had mij altijd verteld dat dit een jurk was die haar oma had gedragen tijdens haar bruiloft, maar toen ik er achter was gekomen wie mijn echte ouders waren, had Heleen mij in een brief verteld dat deze jurk in werkelijkheid gedragen was door mijn moeder tijdens haar bruiloft.
'Ik ben er weer.' Harry was weer terug maar ditmaal met twee glazen punch in zijn handen. Hij overhandigde mij een glas die ik dankbaar van hem aannam.
'Ik ga maar weer eens.' mompelde Blaise die Harry nog een arrogante blik toe wierp voordat hij zich omdraaide en weg beende.
'Wat moest hij nou weer van je?' vroeg Harry mij.
'Ik heb echt geen idee.' zei ik eerlijk en haalde mijn schouders op. 'Rare gozer.'
'Mee eens.' grinnikte Harry. 'Ik ben al niet zo'n fan van Malfoy, maar van Zabini al helemaal niet. Wat een gladjanus.'
Ik schoot hard in de lach bij het zien van Harry zijn gezicht. 'Nee, ik heb ook niet zoveel met Blaise.'
'Maar goed ook.' Ik schudden lachend mijn hoofd en keek toen even de zaal rond.
In het midden van de zaal was er een soort dansvloer en vele leerlingen waren dan ook al aan het dansen. Ergens tussen de menigte in zag ik Fred en George als beesten los gaan. Vele leerlingen moesten abrupt opzij springen voor de twee wild dansende jongens.
'Zullen wij ook gaan dansen?' vroeg Harry mij en wees op de dansvloer waar al meerdere Gryffindors van Harry zijn jaar stonden te dansen.
'Als jij maar niet net als die twee begint te dansen.' grinnikte ik, doelend op de roodharige tweeling.
'Ik beloof je dat ik mij zal gedragen.' lachte Harry die vervolgens mijn hand beet pakte en mij richting de dansvloer trok.
De band speelde momenteel een rock nummer die ik niet kende, maar dat maakte niet veel uit. De beat van de muziek liet mijn lichaam uit zichzelf bewegen en samen met Harry gingen wij uit ons dak. Ginny, Neville, Fred en George voegde zich bij ons en niet veel later kwamen ook Ron en Hermione aan.
'Wow, Hermione. Je ziet er prachtig uit!' schreeuwde ik boven het geluid van de muziek uit toen ze bij mij was komen staan. Ze had een prachtig, rolze jurk aan die haar echt perfect stond. Ook had ze haar haren gekruld en opgestoken.
'Dankjewel.' schreeuwde ze terug. 'Jij ook.'
Na ongeveer een lange tijd nog verder gedanst te hebben besloot ik even aan de kant te gaan zitten, aangezien ik echt ontzettend moe was geworden van al het dansen.
'Zo, eindelijk uit gedanst?' grinnikte Draco die naast mij was komen staan.
'Heb je mij de hele tijd bekeken?' vroeg ik de jongen ongelovig.
'Ja zeker.' glimlachte hij. 'En ik moet toegeven dat ik nooit van jou had gedacht dat jij zo'n uitbundige danser was.'
'Hou je kop.' ze ik beschaamd, maar moest desondanks toch lachen. Ik snapte precies wat Draco bedoelde. Ik was totaal geen danser en wanneer ik danste dan begon ik enkel uitbundig met mijn armen en benen te zwaaien.
'Misschien moet je maar eens een keer danslessen gaan volgen.' grinnikte hij. Hij stond met zijn rug nonchalant tegen de muur aan geleund en staarde samen met mij naar de leerlingen die nog steeds op de dansvloer stonden te dansen,
'Alsof jij het beter kan.' zei ik de jongen uitdagend.
'Ik heb toevallig een aantal lessen Ballroom dans gevolgd.' zei hij trots.
'Ballroom?' Ik proestte het uit van het lachen. 'Jij en ballroom? Alsof jij zo'n romanticus bent.'
'Wat is daar grappig aan?' vroeg Draco mij met gefronste voorhoofd. 'Ik kan best romantisch zijn hoor.'
'Tuurlijk, tuurlijk.' grinnikte ik. De band stopte met het spelen van rock muziek en ging nu over op iets rustigers.
'Weetje wat,' zei Draco die zich van de muur afduwde en nu voor mij kwam staan. 'ik zal het je wel bewijzen.'
Draco pakte mijn beide handen vast en leidde mij richting de dansvloer. Eenmaal op de dansvloer aangekomen hield hij mijn rechterhand in de zijne en plaatste hij zijn andere hand op mijn middel.
'Leg je hand op mijn schouder.' beval hij mij toen ik de jongen enkel zenuwachtig aanstaarde. Ik deed wat hij mij zei en plaatste mijn linkerhand op zijn schouder. Automatisch keek ik naar onze voeten om te kunnen zien waar de jongen zijn stappen zou gaan zetten.
'Niet naar de grond kijken. Kijk naar mij.' Draco zijn blik hield die van mij vast toen ik weer opkeek in zijn ogen. 'Je hoeft je geen zorgen te maken. Laat je gewoon door mij leiden.'
Ik knikte naar de jongen en voelde hoe hij nu zijn hele arm om mijn middel plaatste en langzaam begon te bewegen. Zoals hij had gezegd keek ik niet naar de grond en liet mij gewoon door hem leiden. En verbazend genoeg werkte het.
'Zie je.' glimlachte Draco. Hij liet mij een rondje draaien en ving mij weer perfect op. 'Zo lastig is het heus niet.'
Terwijl de jongen mij diep in de ogen bleef aanstaren stapte we op het ritme van de muziek over de dansvloer. Het voelde ergens fijn om geleid te worden door Draco. Het voelde vertrouwd.
Verbouwereerd bleef ik enkel in zijn storm grijze ogen staren terwijl Draco zijn arm zich verder om mijn middel verplaatste waardoor ik nu tegen de jongen aanstond. Mijn hart klopte als een bezetenen en ik voelde een rare tinteling in mijn onderbuik. Draco liet zijn voorhoofd tegen dat van mij rusten en bleef mij diep in de ogen aankijken.
Zijn warme adem streek langs mijn gezicht en ik kon alweer de heerlijke geur van mint tandpasta ruiken. Een kleine glimlach sierde mijn mond en ik sloot genietend mijn ogen terwijl ik Draco mij door de zaal liet leiden.
'Heb je er nu spijt van dat je toch niet met mij naar het kerstbal bent gekomen?' klonk Draco zijn hese stem in mijn oor.
Ik beet hard op mijn onderlip. 'Misschien een beetje.' gaf ik eerlijk toe.
'Mooi zo.' grinnikte hij. Ik opende mijn ogen weer en zag dat een scheve grijns zijn gezicht sierde.
'Soms ben je echt niet te geloven.' lachte ik.
'Dat weet ik.' knipoogde de blonde jongen naar mij. Hij boog zich iets dichter naar mij toe, maar ik trok vlug mijn hoofd bij hem weg toen ik in de gaten kreeg wat hij van plan was.
'Draco, is het niet een beetje raar als ik nu met jou ga staan zoenen terwijl ik hier eigenlijk met Harry ben?'
'Nee.' beantwoordde hij simpelweg mijn vraag en boog zich opnieuw naar mij toe.
'Draco, ik meen het.'
Hij zuchtte luid en trok met tegenzin zijn hoofd terug. 'Als je maar niet denkt dat ik van plan ben om jou te gaan delen met Potter.'
'Maak je maar geen zorgen Draco, er zal hier niet gedeeld hoeven worden.' grinnikte ik en drukte vervolgens een kus op zijn wang wat de blonde jongen weer deed glimlachen.
'Dan is het goed.'