You're Not Sorry [NL]

O77 • You're not sorry...

Er waren alweer twee weken verstreken en het was alweer eind januari. Het sneeuwde echter nog steeds, maar al stukken minder dan voorheen. De lessen gingen steeds beter en ik haalde gelukkig alleen maar hoge scores. Met de SVD ging het echter niet zo goed. Ik kon nog steeds geen volledige Patronus produceren, terwijl bijna de hele groep het wel gelukt was.
Ook tussen Draco en mij ging het niet meer. Ik negeerde de jongen volkomen wanneer ik hem zag, net als Blaise. Draco had enkele keren nog geprobeerde contact met mij te leggen, maar ik had de jongen toe gebeten om uit mijn buurt te blijven. En dat deed hij nu ook. Sterker nog- hij begon zich weer tegen mij te keren.
'Goede morgen, Harry.' begroette ik de donkerharige jongen tijdens bezwering en nam plaats naast hem.
'Goede morgen.' zei Harry die opkeek van zijn boek en mij met een glimlach begroette.
'Lekker geslapen?' vroeg ik hem terwijl ik mijn boeken uit mijn tas begon te halen.
'Ja, prima.' beantwoordde Harry mijn vraag. 'Ik heb gelukkig geen rare dromen gehad. Jij?'
'Mooi zo.' Ik liet mijn boek met een plof op tafel neer vallen. 'Nee, ik ook niet. En hoe gaat het nu met je Occlumency lessen?'
'Stukken beter.' glimlachte hij. 'Ik kan Snape al redelijk vaak uit mijn hoofd houden.'
'Goed om te horen.' knikte ik naar de jongen.
Toen alle leerlingen plaats hadden genomen en Professor Flitwick het lokaal binnen was gekomen begon de les. Ik deed hard mijn best om de kleine man in zijn verhalen te kunnen volgen, maar soms leek dat niet helemaal te lukken. Er waren nog zat dingen die ik nog niet begreep. Ik was de kleine man dan ook heel dankbaar dat hij mij hielp met de spreuken die wij deze les behandelde.
'Lukt het?' vroeg Harry mij toen ik na tien minuten nog steeds aan het sputteren was met mijn spreuk uit te oefenen op de pad voor mij.
'Nee, niet echt.' mompelde ik en liet verslagen mijn toverstaf zakken. 'Ik krijg hem maar niet stil.'
'Hier, ik zal het wel voordoen.' bood Harry aan. 'Silencio!' Harry gaf een korte zwiep aan zijn toverstaf en voor ik het wist was de pad gestopt met kwaken.
'Hoe?!' vroeg ik de jongen wanhopig.
'Je moet je staf heel lichtjes bewegen. Je zwiept er te veel mee.' legde Harry uit die mijn hand vastpakte waar ik mijn staf vast had en er een korte zwiep mee maakte. 'Heel lichtjes.'
Harry maakte de spreuk weer ongedaan waardoor ik de pad weer kon horen kwaken. 'Oke, probeer het maar.'
Ik haalde diep adem en hief mijn staf op. 'Silencio!' Ik sprak de woorden zo duidelijk mogelijk uit en gaf een heel licht zwiepje aan mijn staf. Tot mijn grote verbazing kwam er geen geluid maar uit de pad voor mij. Het was me gelukt!
'Het is je gelukt!' zei Harry opgewekt die breed naar mij glimlachte.
'Inderdaad!' En ik begon uitbundig in mijn handen te klappen van enthousiasme. 'Dankjewel, Harry!' Ik sloeg mijn armen kort om de jongen heen en knuffelde hem dankbaar.
'Geen dank.' grinnikte de jongen. We besloten beiden verder te gaan met de spreuk, zodat die steeds beter zou lukken.
Na een tijdje vloog er plots een briefje door het lokaal die op mijn tafel terecht kwam. Ik staarde er verbaasd naar en maakte die argwanend open. Tot mijn ergernis was er een tekening gemaakt van twee poppetjes die elkaar zoende, met daar omheen allemaal hartjes en daaronder Mccloud 'hartje' Snotter geschreven.
'Heel leuk.' mompelde ik geïrriteerd en keek even achterom naar Draco die naast Vincent zat. De jongen grijnsde breed naar mij en begon kus geluidjes te maken.
'Alsjeblieft, gedraag je eens naar je leeftijd.' zei ik de jongen geërgerd en keek toen weer voor mij.
'Gewoon negeren.' mompelde Harry die de tekening ook had gezien en de jongens een vernietigende blik toewierp. 'Dit is gewoon ontzettend kinderachtig.'
Harry en ik hadden de blonde jongen de hele les genegeerd en geen aandacht meer gegeven. Maar helaas was ik nog niet van de jongen af toen ik samen met Harry het lokaal uitliep en werd ingehaald door Draco, vergezeld door Vincent en Blaise.
'Ach, wat zouden jullie toch leuk zijn samen.' klonk Draco zijn spottende stem.
'Laat ons eens lekker met rust, Malfoy.' beet Harry hem toe en probeerde de jongen te passeren. Tijdens het passeren begonnen de Slytherins uitdagend kus geluidjes te maken.
'Oke, dus je wilt het zo hebben?' Ik stond abrupt stil en Harry volgde mijn voorbeeld. 'Dan kan je het ook zo krijgen.'
En voor ik het wist had ik Harry al naar mij toe getrokken en mijn lippen op de zijne gedrukt. Harry schrok duidelijk van mijn plotselinge handeling maar ontspande zich toen en begon mij terug te zoenen. Ik trok mijn hoofd langzaam terug en staarde Harry voor enkele seconden verward aan.
'Walgelijk!' spuugde Blaise die ons twee met een vies gezicht aankeek.
Ik keek naar hem om en zag Draco naast hem staan met een ondoorgrondelijke blik op zijn gezicht.
'Draco,' Een beetje geschrokken en verward stapte ik bij Harry vandaan. 'het spijt mij.' Ik had eigenlijk geen idee waarom ik mij verontschuldigde tegenover de blonde jongen.