👑 Our story 👑 |BLACKPINKxEXO

💜12💜

(Анхаар!!! Та бүхэн яг одоо урьд өмнө нь уншиж байсан өгүүллэгүүдээс хамгийн урт хэсэгтэйг унших гэж байна. Бүгд залхалгүй бага багаар уншиж дуусгаарай. 😭💜)

Амьдрал бол бялуу. Маш чихэрлэг эсвэл ямар ч амт үгүй бялуу.

Тэр бялууг зарим хүмүүс таалан дурлаж, ахин дахин амтлахаар шунадаг. Гэвч зарим нь хогийн саванд хийхийг хүсдэг. Хүн бүрийн амтлах мэдрэмж өөр хэдий ч өөрт тохирох амтыг олвол муухай бялуу гэж байхаа болино.

Хүмүүст бялууг идэх шунал төрүүлэхүйц кремийг хүсэл эрмэлзэл, чин сэтгэл бас хичээл зүтгэл гэж нэрлэдэг. Эдгээрийг өөрийн бялуун дээрээ тавьснаар гашуун амтанд ч дурлаж эхлэх юм.

"Юугаа хийгээд гөлийгөөд зогсчихсон бэ!?"

Би: Амаа тат Бэмбэм.

Бэмбэм байдгаараа ярвайгаад "Гэгээрсэн гээд байсан билүү? Яг хэвээрээ л байна шд! Хэл амыг нь ээ." гэхэд би "Энэ жил миний хувьд шилдэг нь байна. Би галзуу юм шиг хөдөлмөрлөж, байдгаараа хичээнэ. Тэгээд Мисүг давж гарна. Үүнийг л төгс гэгээрэл гэнэ биз дээ?"

Бэмбэм: Ай даа. Мэдэх юм алга. Чи хонины арьс нөмөрсөн чоно шиг л байна.

Би: Хөөх! Чи бас ийм үгс мэддэг байсан юм уу? Чамайг залуус харж уулга алдахаас өөрийг мэдэхгүй байх гэж бодсон.

Бэмбэм: Хүүе! Би хэзээ тэгсэн юм? Болиорой чи. Хүнийг ингэж гүтгэх муухай шүү!!

Би: Гүтгэх? Мухаха! Миний сонсож байсан хамгийн инээдтэй онигоо байна.

Бэмбэм: Итгэмээргүй юм! Чи намайг ингэж бодож явдаг байх нь ээ.

Би: Тхх. Чамайг эмэгтэй найзаа гэж боддог.

Бэмбэм: Би тэгвэл чамайг халхын сайхан Монгол эр хүн шиг гэж боддог.

Би: Хөөрхөн охиныг эр хүн гэнээ!!!

Эмэгтэйлэг царай гаргаж байгаад "Ингээд үх!!!!" хэмээн орилоод Бэмыг нистэл нь шанаадсан юм даа.

Ангийнхан бүгд их завгүй өдрийг өнгөрөөв. Учир нь бид маргааш салхинд гарч, хажуугаар нь туршлага судлах зураг авалт хийх гэж байгаа. Тиймээс зургийн хэрэгслүүдээ зөөх хүнд ажил гарсан нь энэ.

Арай хийн дуусаж гэрийн зүг хэдэн ясаа чирээд явж байтал нээх хүнд юм мөр дараад эхлэв.

Энэ Сэүний гар байх бөгөөд тэр байдгаараа малийчихсан "Сайн уу хайраа? Намайг хайр гэж дуудаарай. Хайрааа~" гэлээ.