"She's fine, the baby is also fine. Do you need something, Mr. Santford?" rinig kong tanong ng butler ni Vandeon sa kanya. Nanatili lamang nakapikit ang mga mata ko, gustuhin ko mang buksan ito ay hindi ko ginawa, ayokong makita ang mukha ni Vandeon, galit na galit ako sa ginawa niya sa akin. Siya ang may pakana ng lahat, he killed my mother, my father at may balak pa siyang patayin kami ng anak niya. How dare him, pero hindi niya alam na anak niya ito at wala rin naman akong balak na sabihin sa kanya ang totoo. Walang amang mamatay tao ang anak ko.
Kinuyom ko nang mariin ang kamao ko. Pilit kong pinipigilan ang pag agos ng mga luha ko. Hindi ko pwedeng ipakita sa kanya na mahina ako, na wala akong lakas na loob para lumaban. Ngunit, how can I fight back kung isang bilyonaryo ang kalaban ko?
"Do I look like I need something? Just check her and the baby, don't let her escape or else I'll kill you." mariin na sagot ni Vandeon at ramdam ko ang matalim na tingin nito sa gawi ko. Bigla akong kinabahan. Ano kaya ang plano niya sa amin, why is he doing this to us.
"Sino po ba ang ama ng dinadala niya, boss?" tanong ng isa sa mga tauhan niya. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata, nakita ko siyang nakaupo sa sofa habang may hawak na baril sa kamay. S-Shit.
"Sa pagkakaalam ko hindi rin alam ni boss, 'di pa kasi nagsasalita si Ma'am tungkol sa pinagbubuntis niya e." sagot din ng isa sa mga tauhan niya. Hindi kasi umiimik si Vandeon. Sa pagkakataon na ito nag-iisip na siguro siya kung papaano niya kami papatayin. Kilalang-kilala ko na siya. Ang alam lang ng mga tao sa kanya ay matalino, mabait, mayaman, gwapo at tuso sa mga negosyo. Wala siyang kalaban dahil pati mga barkada niya rin ay mamatay tao rin.
"When she wakes up? Kill her and the baby." mariing sabi niya at isang ingay ang narinig ko sa mesa bago siya tuluyang lumabas. Naramdaman ko naman ang pagbagsak ng luha ko. Akala may pakialam siya sa akin, akala ko mahal niya ako. Wala akong kwenta para sa kanya kaya't habang nabubuhay pa ako magiging tago mula sa kanya ang batang ito.
Dahan-dahan kong inangat ang kamay. Pinunasan ko ang luha ko at dahan-dahan ring umupo. Nang makita ako ng mga tauhan ni Vandeon, bigla silang nataranta at nag-uunahan na kumuha ng baril. Ngumiti ako ng malamya, hinawakan ko ang tiyan ko, malapit na akong manganak. Hold on baby, I'll protect you no matter what.
"Almika, You should rest!" Tarantang sigaw ng isang lalaking kakapasok lamang. Napalingon naman ako at nanlaki ang mga mata nang mamukhaan ko siya. It was Kace.
"Kace!" masayang sigaw ko. Pero bago siya lumapit sa akin, sinamaan niya muna ng tingin ang mga tauhan ni Vandeon, kaya't unti-unti nitong binaba ang mga baril.
"Lumabas muna kayo." utos niya sa mga ito. Halata namang ayaw ng mga tauhan ni Vandeon.
"Kilala niyo ba ako?"
"Opo, Sir!" Nag-uunahan silang lumabas. Yumuko ako, ito na naman ang luha ko, tutulo na naman. Nakakainis!
"You need to get out of here now, Almika." bulong niya sanhi nang pag lingon ko sa gawi niya. Anong ibig niyang sabihin? Alam kong may binabalak si Vandeon, pero hindi niya ako basta basta mailalabas dito kahit na sa ibang bansa.
"Alam mong hindi ako makakalabas, Kace. Maraming koneksyon si Vandeon, delekado kapag tatakas ako mula sa kanya."
"I know he's more powerful than me, but I can protect you with my own power, he doesn't know me well, Almika, pag dating sa sekretohan walang pakialamanan kaya sundin mo ako," kumunot ang noo ko. Anong plano mo, Kace?
"Anong gagawin mo?" kinakabahan na tanong ko. Lumapit siya sa akin. Hinawakan niya ang pisnge ko. Nanlamig naman ako dahil sa ginawa niya. May gusto ako kay Kace noon, pero hindi ko man lang masabi-sabi sa kanya dahil may girlfriend na siya at mahal na mahal niya. Kaya mag-kaibigan na lamang kami at tanggap ko naman iyon.
