Lost in the Wild Lands (La Grandeza Series #3)

Kabanata 18

Sugod

Nilingon ko si Rius na abala ang mga mata sa daan. Ngumuso ako at napatingin sa singsing niya na nakasuot sa kaniyang index finger.

"Saan ba tayo pupunta?" sabi ko kaya napalingon siya sa akin.

He smiled sweetly bago binalik sa daan ang mga mata. "Saglit lang tayo ro'n, ipapakita ko lang sa'yo then aalis din tayo kaagad..." he chuckled.

Kumunot ang noo ko dahil baka kung saan ako dalhin nitong lalaking 'to pero I know na he's doing all of this for me. Wala naman kaming ensured label para gawin niya 'to lahat para sa akin pero he's still doing it.

Ramdam ko rin naman that he's really sincere about his feelings. Nakuha ko rin kung bakit niya ako niligawan. May feelings at seryoso siya sa akin kaya niya ako liligawan.

Mas magulo kasi kapag mang liligaw pero wala pa namang feelings, mas mahirap para sa side ko pero siya ay dinivelope niya muna 'yung feelings niya sa akin bago niya ako niligawan.

"We are here..." excited niyang sabi makalipas pa ang ilang minutong biyahe.

Natanaw ako ang maliwanag na kapatagan at ang malinaw na kalangitan. Wow, I never thought that this place will exist. So much good for thinking, I really needed this.

He parked the car sa hindi kalayuan bago kami lumabas ng kotse. Nang niningning ang mga mata ko habang nakatitig sa paligid. It is breath taking, La Grandeza is indeed beautiful.

From the lively sunshine of the sun that beams through my skin invigorates me. The clear white sky that is dancing along with the wind got me vivified, on how our surroundings created perfectly.

It just amaze me na kahit pala gaano kagulo ang mundo, may magaganda pa rin pala itong parte. I bit my lower lip as we walk more towards to the sky.

"Ganda 'di ba?" napatingin ako kay Xarius na malapad ang ngisi habang nakatingin sa akin.

I chuckled. "Thank you for showing me this, nakakagaan sa dibdib..." I took a deep breath and smiled calmly.

He smiled back, but now it is sincerer. "You're welcome, Sydney... I am glad that you are with me today. If you need me, I need you more. Kaya mas nagpapasalamat ako dahil kinailangan mo ako..."

He stared at my tired eyes and I can feel the genuine radiant on it. I am more than thankful to you, Xarius... dahil sumusugal ka kahit pakiramdam mo ay hindi mo naman ako kasama sumugal.

"I hope you don't overthink things, I hope that you stay with me... I really like you a lot at wala na akong balak pigilan ang sarili kong mas mahulog pa..."

Humarap siya sa akin at hinawakan ang mga kamay ko kaya napatingin ako ro'n saglit bago ibinalik ang mga mata ko sa kaniyang mukha.

"Can I kiss you?"

Kahit hindi naman ako sumagot ay hahalikan niya pa rin ako. Tinitigan niya ako nang matagal bago unti-unting lumapit sa mukha ko. I closed my eyes as I felt the warmth of his lips brushing against mine.

As he slowly breaks the kiss, I can still feel the mark that he left in my lips. Our eyes immediately met and he stared at me before giving me a warm hug.

Isinandal niya ang ulo ko sa kaniyang balikat at mas pinagdikit ang mga katawan namin. I hugged him back...

Yeah, I think we should really stay 'like this' not until I am ready. I want to keep my relationship with him kaya magiging kampante muna ako sa kung anong mayroon kami ngayon, it doesn't matter kung may label o wala. But I still do believe na it matters, but for now... ganito muna.