Lost in the Wild Lands (La Grandeza Series #3)

Kabanata 42

Are

"Hindi ko po alam, Ma..." I looked away so that I can avoid her eyes.

I didn't think about loving someone again. Pakiramdam ko kapag lumabas na naman ako kung saan maayos na ako, magiging magulo na naman. Siguro hindi ko na kailangan ng lalaki sa buhay ko kung mayroon na akong Seig.

He's my life now. Sa kaniya na umiikot ang mundo ko. Lahat ng gagawin ko, ng mga desisyon ko, kailangan parte no'n si Seig at hindi siya maapektuhan. I am obliged to give him the best because I am his mother. Parte ako ng bawat hakbang niya habang lumalaki siya and I shouldn't neglect that idea.

"Paano kung kinailangan na niya ng ama? How could you provide it?"

Sa wakas ay nagkaroon na ng makabuluhang tanong si Tyler. He's bluffing, actually. Gusto niya lang talaga ako pahirapan mag-isip. He's like that since the day we lived together.

Hindi ko na sinagot si Tyler dahil hindi ko rin alam ang isasagot ko. Kung kailangan ni Seig si Rius, hindi ko 'yon ipagkakait sa anak ko. I'll let my son to have that quality time with his father but it doesn't mean na magbabalikan kami ni Rius.

Seig is contented on what he has right now and I am very much thankful because of that. He's still young and still exploring a lot of things. Some things must be taught from a father and luckily he has his lolo.

Malapit na kami matapos kumain nang dumating ang mga kapatid ko. Sina Bea, Kris at Irene. I am older than them and Irene is the youngest. Si Irene na lang ang nag-aaral at kami nina Kris ay tapos na.

Tuwang-tuwa si Seig nang nakita ang kapatid ko, specifically si Kris. Kasama niya maglaro si Kris ng hockey since Kris is a hockey player since he was high school at dito na rin pala siya nag-aral sa Alberta.

"Tito Kris!" si Seig na masaya pero hindi siya pwedeng umalis sa upuan dahil kumakain pa siya.

Binati ng mga kapatid ko sina Mama at hindi nahuli ang pangungulit nila kay Seig.

"Hi, baby Seig!" si Bea at hinalikan si Seig sa pisngi.

Lahat sila ay close kay Seig dahil nasubaybayan nila ang paglaki ni Seig. Mula sa pagiging sanggol nito hanggang sa ngayon.

"Let's play later ng basketball, Tito Kris!" si Seig nang lumapit na sa kaniya si Kris para makipag-apir.

Magsasalita pa lang si Kris ay inunahan ko na siya, "May exam si Seig bukas, hindi pwedeng maglaro..." sabi ko kaya sumimangot si Seig at nagpatuloy na sa pag kain.

Kris chuckled at naupo na sa tabi ko. Nagsimula na silang mag-usap tungkol sa iba't ibang bagay pero nang natapos na si Seig kumain ay lumisan muna ako sa usapan at umakyat sa kwarto namin ni Seig para paliguan siya.

"I know you're bothered, Mommy..." Nagulat ako nang biglang nagsalita si Seig habang nakaupo siya sa bathtub.

I chuckled. "I am not, baby. Mommy is okay..." sabi ko.

Nakaupo ako sa gilid ng bathtub habang binabantayan si Seig na naglalaro ng mga laruan niya sa tubig.

Nanliit ang mga mata niya. "You're bothered about me having a father," aniya at ngumuso.

Binalikan ng mga mata niya ang barkong laruan na nakalutang sa tubig.

I bit my lower lip. I don't know kung dapat ko ba itong buksan kay Seig. He's too young to understand some things. He's smart, I can see and say that. Pero may mga bagay pa siyang hindi maiintindihan... but at the same time, I want to open this up since lumalaki siya... sooner or later he will be needing his father.