Lost in the Wild Lands (La Grandeza Series #3)

Kabanata 25

Papunta

He grabbed my wrist. Hinila niya ako hanggang sa makarating kami sa isang hallway na papunta sa isang room na mukhang pinaglalagyan ng mga extra chairs.

He aggressively closed the door and pinned me into it. Hindi ko na mahabol ang hininga ko sa sobrang lapit niya sa akin. His dark and sharp gaze is already talking to me.

"Ano... ba, Rius?" I hesitated to complain dahil pakiramdam ko ay galit siya or something.

His jaw clenched hard. Hinapit niya ang baywang ko papalapit sa kaniya kaya mas naramdaman ko ang init ng kaniyang katawan. The way he really looks good makes me more anxious. I was supposed to be phlegmatic.

"So, you will end your connection with me? For real?" he asked in a monotone, mad.

So, 'yun ang dahilan kung bakit siya galit? Siya nga itong sinabing dapat business lang ang dapat namin pag-usapan. How ironic to hear him complaining.

"Why not, hindi ba 'yon din ang gusto mo?" matapang kong sabi.

He clenched his jaw once more and it chiseled as he clenched harder. Halos malagutan na ako ng hininga sa pagsabay ko sa pagtitig niya pero I didn't spend my 2 weeks for nothing.

I have to stand on what I have created. He ended it first and I am just agreeing for his closure kahit wala namang kami. Maybe he still likes me at kino-confirm niya lang 'yung ending namin kaya siguro gusto niya makipag-usap.

"Are you serious, Sydney? Aren't you even going to explain what happened for the past 2 weeks? Hindi mo man lang ba itatanong kung bakit gano'n ang sinabi ko no'ng tinawagan mo ako? You will just let this relationship off?" He sounded really pissed.

Hindi ako nakasagot dahil mukhang ang bilis ko nga naman itinigil ang lahat ng sa amin pero I want to end it as soon as I can. Gusto ko munang lumayo at mawalan ng ugnayan sa mga taong muling mag-uugnay sa amin ng mga Wantirano.

Xarius is Amara's friend or whatever their relationship is, and basically pagtatalunan nanaman namin 'to ni Amara kapag mas naging malapit ako kay Rius. Nakakapagod na.

He scoffed, hindi makapaniwalang hindi ako sumagot at nananatili lang ang mga mata ko sa kaniya.

Tumango siya, mukhang naliwanagan sa nangyayari. "So kailangan mo lang ng comfort ko but now that you have Leyton, you will just dump me like a trash?"

I can hear the bitterness in his voice. Umigting ang panga niya at umiwas ng tingin. Lumayo siya sa akin at napahawak sa kaniyang noo. He thinks I am replacing him but in fact wala naman akong ine-entertain na ibang lalaki bukod sa kaniya.

"I have some things to fix for myself, Rius. You have to understand that and I admit na hindi ko namalayan na I am using my emotion para malapitan mo but hindi kita ginamit take note of that," sabi ko kaya mas lalong nalukot ang mukha niya.

Lumapit muli siya sa akin at mas idiniin ako sa pintuan. Inilapit niya ang mukha niya sa aking mukha kaya mas naririnig ko ang bigat ng kaniyang pag hinga.

"Fix it with me. Ako ang maging kasama mo sa pag-ayos ng problema mo, hindi si Leyton. Ako, Sydney. Ako." Nakatitig siya sa aking mga mata habang sinasabi 'yon.

Napalunok ako. "I can't fix it with you since you're the avenue of the problem. I want peace but little did I know, mas pinagulo ko lang pala ang buhay ko..." sabi ko sa malumanay na tono.

Kumunot ang noo niya. "Are you saying na pagkakamali ang paglapit mo sa akin? It is a mistake na nagkamabutihan tayo? Please answer it honestly..." may bahid ng pagmamakaawa sa kaniyang boses.