M A Z E

07

အခန္းထဲက တျခားေက်ာင္းသားေတြ အတန္းဆင္းသြားၾကတဲ့အခ်ိန္ ရိေပၚျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚတက္ၿပီး ခပ္ေပေပေလးထိုင္ေနခဲ့တယ္။ ဒီေနရာကေနဆို ေက်ာင္းေပါက္ဝကို တန္းျမင္ရတယ္။

ဆရာေရွာင္း !

ေက်ာင္းေဆးခန္းက ဆရာဝန္မရဲ့မ်က္ႏွာကို ခပ္ရဲရဲေလးျဖစ္ေစတဲ့ တရားခံက ၿပံဳးေယာင္ေယာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးပိုင္ရွင္ ဆရာေရွာင္းပဲ။ ရိေပၚစိတ္ထဲကေန ‘ယိ ယိ’လို႔သာဆဲလိုက္တယ္။ ရိေပၚကိုအတန္းရွင္းဖို႔ဘာညာခိုင္းသြားတဲ့ ဆရာေရွာင္းက သူကိုယ္တိုင္က် ေတာ္ကီဖုတ္ရင္းနဲ႔ ေက်ာင္းကေနထြက္သြားတယ္။ ေကာင္းပါေပ့ ေကာင္းပါေပ့။

မ်က္ႏွာကိုမဲ့ပစ္လိုက္ရင္း ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကေန ခုန္ဆင္းလိုက္တယ္။ အၿမဲအတူရိွေပးတဲ့Ryuကလည္း ဒီညေနက် သူ႔အိမ္ကေနဖုန္းဆက္ေခၚလို႔ ျပန္သြားရတယ္။ အခုေတာ့ ရိေပၚတစ္ေယာက္တည္း အတန္းရွင္းရေတာ့မယ္။ မရွင္းပဲေနပစ္လိုက္လို႔ရေပမယ့္လည္း ရိေပၚကအဲ့ေလာက္ထိ တာဝန္မဲ့တဲ့သူလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။

“ လုပ္ထားလိုက္ ဆရာေရွာင္း။ လုပ္ထားလိုက္။ ခင္ဗ်ားက ဆရာျဖစ္ေနေတာ့လည္း အထက္စီးကေန လုပ္သာလုပ္ေနလိုက္ ”

ခံုေတြကိုဆြဲၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္စီေနရင္းကေန ေရွာင္းက်န႔္ကိုလည္းေမတၲာပို႔ေနလိုက္တယ္။ တကယ္ကိုစိတ္ေလပါတယ္။ သူကဘာလို႔ ဒါေတြလာလုပ္ေနရတာလဲ။

ခံုေတြကိုစီၿပီးတာနဲ႔ အမိႈက္ေတြသိမ္းရတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း စည္းမရိွကမ္းမရိွပဲ။ အမိႈက္ေတြက ခံုေတြေပၚေရာ။ ၾကမ္းျပင္ေတြေပၚေရာ။ ရွင္းေနရင္းကေန ဘယ္သူထိုင္တဲ့ခံု၊ ဘယ္သူ႔နားကအမိႈက္ဆိုၿပီး မွတ္ထားလိုက္တယ္။ မနက္ျဖန္က် အဲ့ေကာင္ေတြေသၿပီသာမွတ္။

ရွင္းလင္းသြားတဲ့အတန္းကို ေက်နပ္သလိုၾကၫ့္ၿပီးတာနဲ႔ ရိေပၚလြယ္အိတ္ယူလိုက္ၿပီး အတန္းထဲကေန ထြက္ဖို႔လုပ္တယ္။

“ ဟာ... shit! ေသလိုက္ပါေတာ့ ”

တံခါးကိုအျပင္ကေန ေလာ့ခ္ခ်သြားတာျဖစ္တယ္။ ၾကၫ့္ရတာ ရိေပၚအေနာက္ဖက္မွာ အမိႈက္ေတြကုန္းရွင္းေနတုန္း လံုၿခံဳေရးဦးေလးႀကီးက လူမရိွဘူးမွတ္ၿပီး ပိတ္သြားတာျဖစ္မယ္။