M A Z E

14

“ ထိုင္ခံုခါးပတ္ပတ္ဦးေလ ”

ရိုးရွင္းေသာစကားေလးပင္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အဲ့ဒီစကားစုေလးမွာ ေရွာင္းက်န႔္တို႔ကသေဘာက်ရျပန္ေကာ။ ေမာင္းသူေနရာဝင္ထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက ေန့ခင္းကလက္သီးနဲ႔ထိုးသြားတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔မတူစြာပဲ သူ႔ကိုစိုးရိမ္ပူပန္ေပးေနတယ္။ အိမ္ထိေတာင္လိုက္ဦးမတဲ့။ ဒီေကာင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္သလဲ။

“ အခုမွေခါင္းကပိုမူးလာသလိုပဲ။ ခါးပတ္မပတ္ႏိုင္ဘူး။ အပန္းမႀကီးရင္ကူညီေပးပါလား ” 

ဝမ္ရိေပၚကမယံုသကၤာဟန္ေလးနဲ႔ ေရွာင္းက်န႔္ကိုေစြၿပီးၾကၫ့္လာတယ္။ တမင္မူပိုၿပီးေျပာတဲ့စကားဆိုတာ ေသခ်ာသိႏိုင္ေလာက္ေပမယ့္လည္း ဝမ္ရိေပၚကျငင္းဆန္စကားမဆိုလာပဲ သူ႔ေရ႔ွကိုတိုးကပ္လာတယ္။ ဝင္သက္ထြက္သက္နီးကပ္ေနတဲ့အေနအထားမွာ ေရွာင္းက်န႔္ေသခ်ာၾကၫ့္လိုက္မိတာတစ္ခုပဲရိွတယ္။ ေသြးစို႔ေနတဲ့ဝမ္ရိေပၚရဲ့ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း။

အရိုက္ခံလိုက္ရတဲ့ေခါင္းကဒဏ္ရာထက္ ထိုႏႈတ္ခမ္းရဲ့စြဲအားေၾကာင့္ျဖစ္သြားရတဲ့ ရင္ခုန္လိႈက္ေမာတဲ့ခံစားခ်က္က ေရွာင္းက်န႔္ကိုပိုပိုသာသာႏိွပ္စက္တယ္။

“ ခင္ဗ်ားမ်က္လံုးမွာသာေလဆာပါရင္ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုးလည္း အေခါင္းေပါက္ေတြနဲ႔ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ ”

သိမ္ေမြ့မႏူးညံ့‌ေသာမ်က္ေစာင္းတစ္စံုပစ္ခြင္းရင္း ထိုစကားကိုဝမ္ရိေပၚကဆိုလာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ၿပံဳးရံုပဲတတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ထိုင္ခံုခါးပတ္ကိုအာရံုစိုက္ၿပီးတပ္ေပးေနတဲ့ရိေပၚရဲ့ဝင္သက္ထြက္သက္ အသက္ရႉေငြ့ေနြးေနြးက ေရွာင္းက်န႔္လည္တိုင္ကိုရိုက္ခတ္လာျပန္တယ္။ ဒီေလာက္အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့အေျခအေနကိုႀကံဳေတြ့ရမယ္မွန္းသာသိရင္ ဒီေကာင္ေလးကို ခါးပတ္ပတ္ေပးဖို႔ေျပာလိုက္မိမယ္မထင္ဘူး။ အခုေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္အေျခအေနမွာ မလူးသာမလြန႔္သာ။

စိတ္ပူေနတဲ့အေျခအေနကို သူ႔စိတ္ဆႏၵအေလ်ာက္ျပဳမူလိုက္မိၿပီးမွ ေဒါသထြက္ရမယ့္အေျခအေနကို မကူးေျပာင္းလို။ သူ႔ဆႏၵအတိုင္းသာဆို ဝမ္ရိေပၚကို ထပ္ၿပီးနမ္းခ်င္မိပါတယ္။