Big Bossရဲ႕ ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရၿပီ [Myanmar Translation]

Chapter 43

ဟက္ !

သူက ဘာလို႔လက္ခံေပးရမွာလဲ ?

ရီမင္ သူ႔ဦးေလးကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ႐ွိဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။

သူတို႔ေတြကို သူ တကယ္ႀကီး သည္းခံထားရတာ !

ဒီေလာက္ဆို လံုေလာက္ေနၿပီေလ !

ေတာ္သင့္ၿပီေပါ့ !

သူ ထၿပီး မတ္မတ္ရပ္လိုက္တယ္ ။
"လိုက္နာရမယ္?  စည္းကမ္း? ...
ဦးေလးရယ္ လူၾကားေကာင္းေအာင္ စည္းမ်ဥ္းေတြ ဓေလ့ထံုးထမ္းေတြဆိုၿပီး ေအာ္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ...
အာမခံေၾကးလိုခ်င္တာနဲ႔ပဲ ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး အတင္းကို လုယူခ်င္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္ မသိဘူးထင္ေနလား? ...
အိပ္မက္သာဆက္မက္ေနလိုက္ ! "

သူ႔ဦးေလးရဲ႕မ်က္လံုးေတြထဲမွာ မေကာင္းတဲ့အရိပ္ေတြ ပိုပိုၿပီး ျပည့္ႏွက္လာတယ္ ။
ခုခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ကို တစ္ခုခု ထလုပ္ေတာ့မလိုမ်ိဳး ။

"ဒီအသက္အာမခံေၾကးက ဦးေလးနဲ႔ေရာ အန္တီနဲ႔ေရာ ဘာမွမဆိုင္ဘူးေလ.. ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ယြမ္ေတာင္ လႊဲေပးဖို႔ စိတ္ကူးမ႐ွိဘူး "
ရီမင္ ေလွာင္ေျပာင္ၿပီး ဆက္ေျပာေလတယ္ ။
"ဒီ ပိုက္ဆံေတြအေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေလာဘမ႐ွိဘူး..
ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲေရာက္လာတာနဲ႔ ပရိဟိတလုပ္ငန္းေတြစီမွာ လႉဒါန္းမွာ...
ခင္ဗ်ားတို႔ဘဝက္ုိ ေပ်ာ္ရႊင္ေစမွာထက္ ေတာင္ေပၚေဒသေတြကိုပဲ ေပးပစ္လိုက္မယ္"

"ေကာင္းၿပီေလ "
သူ႔ဦးေလးက ႐ုတ္တရက္ ေအးစက္စက္ျကီးျပံဳးေလတယ္ ။
"ဒါ မင္း ေတာင္းဆိုတာေနာ္ "

"ကြၽန္ေတာ့္အေဖကိုလည္း ျမင္ၿပီးသြားၿပီ..ညစာလည္း ဆက္စားခ်င္စိတ္မ႐ွိ​ေတာ့ဘူး... အခုပဲ ကြၽန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္ "
ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ရီမင္ ကုတ္ကိုေကာက္ယူကာ ထြက္သြားရန္ တံခါးေပါက္႐ွိရာလွမ္းလာခဲ့တယ္ ။ တံခါးလက္ကုိင္ကို ကုိင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ အားနဲ႔ဖမ္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံလိုက္ရေလတယ္ ။

သူ ထိတ္လန္႔သြားၿပီး သဘာဝအရ တုန္႔ျပန္မိလိုက္တယ္ ။ ဟုတ္တယ္ သူ႔ကို ဖမ္းခ်ဳပ္ထားတဲ့သူကို ကန္ပစ္လိုက္တာ ။
အဲ့လူက သူ႔အမ်ိဳးေတာ့အမ်ိဳးပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ေသြးေဝးတယ္ ထိုသူရဲ႕နာမည္လဲ သူမသိဘူး ။
နာသြားတာေၾကာင့္ အဲ့ဒီလူလည္း လန္႔သြားပံုရတယ္ ။