Chapter 12

106 2 0
                                    

She was looking at the man who is currently slicing a piece of apple a few meters away from her. Hindi niya alam kung nasaan siya or kung ano man nangyari. Basta pagkagising niya ay nakahiga siya sa isang kama at nasa lugar na hindi pamilyar sakaniya at si Kyx na ngayon ay halos punuin ng pagkain ang mukha niya. Para siyang bibitayin kung makabigay ng pagkain.

This man has a phobia of women and yet here he is, taking care of her.

The irony of this situation is bussing through the roof. She remember what happened last night, clearly but right after she lost her consciousness she doesn't remember anything, obviously. Agad naman siya nabalik sa katinuan ng marinig niya ang pagtama ng isang plato sa mesa. Doon siya napatingin kay Kyx. He's still obviously scared and pale. Sa tingin niya ito ang makikita niya lagi.

"Where am I?" She finally asked. Hindi naman siya walang siyang tiwala si Kyx, hindi lang siya komportable na hindi alam kung nasaan siya. At isa pa, Kyx has a phobia of women and the last thing he can do is kidnapped me or much worse. Ito pa nga dapat matakot sakaniya.

"My cousin's house." Ani ni Kyx bago siya nito inabutan ng plato o mas tamang sabihin tinulak ang plato papunta sakaniya. Wow, sa totoo lang kapag kasama niya si Kyx parang nagiging virus siya. But Kyx is weirdly calm not that calm but he's oddly caring. Already weird enough for a man who had a phobia of women. "Eat. It's s— surprising that you didn't have a hangover. Y — you reek of a — alcohol last night."

"Are you scared?" She suddenly blurted. She grimaced inwardly because of her stupidity. Minsan talaga bad timing ang pagiging tanga niya. Lumipas ang ilang minuto at hindi nagsalita si Kyx. She cleared her throat before she started to put some food on her plate. "Sorry. Let's just eat please. Buti naman nakalabas ka kaagad sa hospital." 

"W — what are you d — doing in that bridge last night?"

Agad naman siya napatigil sa pagkuha ng pagkain dahil sa tanong nito. Gusto lang naman niya huminga at makalimot. Her chest immediately fills with the same terrible feeling, she smiled bitterly. Fuck this feeling. Agad naman niya binitawan ang kutsara na hawak niya bago siya tumingin sa binata na nasa harapan niya.

"Were you p — planning to jump?"

"Do you stutter a lot?" She asked. Desperate to change their topic. Akala niya hindi na niya ito proproblemahin. Kyx gaped at her, hindi ito nakasagot. She immediately smile before picking her spoon again. "I know I scare you Kyx, pero sana huwag mo kong tignan na parang sinaktan kita. Ayaw kong tinitignan ako ng ganiyan. Hindi ako masama. Iba ako." She stated . Ayaw niyang ma-guilty ang binata dahil sa ginawa niya. She wanted to clear her head and now she's here. Infront of Kyx. Great plot of fate.

Walang naisagot ang binata. Tinignan lang siya nito. She just chuckle before bringing the spoon in her mouth. She can feel tears forming around her eyes, why the fuck is she so sensitive. This is annoying. She thought as she keeps shoving more food in her mouth not caring if she look rude or had no manners. Kasi kung hindi niya gagawin iyon ay parang iiyak siya and the food in front of her is making her dizzy.

She can't cry in front of Kyx. I'll hang myself after if I ever did so. Fucking bullshit.

"I forgive you. Didn't I?" Agad naman siya napalingon sa binata ng magsalita ito. Kyx is looking at her intently. Tinignan niya lang ito bago pinagpatuloy ang paglagay ng pagkain sa bibig niya. Ilan minuto silang natahimik. "Is t—that the reason why you were in that b-bridge last n — night?"

Dealing with Mr. Scared of What? (Quadro Series #1) Where stories live. Discover now