Dealing with Mr. Scared of What? (Quadro Series #1)

Chapter 22

"She have a fever and fatigue. Not really a good combination but she will be alright."

Halos hindi siya gumagalaw sa kinahihigaan niya habang naririnig niya ang boses nina Dave at Bishop na kinakausap ang Doctor. A few seconds later that when she heard the door opening and shut. Anina pa siya hindi mapakali sa hinihigaan niya.

Okay, when will they leave? Hindi na niya kaya humiga na hindi gumagalaw. Pero ayaw niya makausap si Dave kaya hindi siya gumagalaw doon, nag-aalala din siya na baka nasira niya ang wedding night nina Tate pero hindi niya kayang hayaan si Kyx na ma-overwhelmed doon. Umiinit din ang ulo niya, alam ni Dave ang sitwasyon ng kaibigan niya pero hinayaan niya ang MC na iyon.

"I'll take care of her. You can back to the reception." Narinig niyang saad ni Bishop. Nag-usap pa ang dalawa ng ilang minuto bago tuluyan umalis si Dave. Few seconds later she can hear a stool being drag beside her. Agad naman niya minulat ang mata niya. "That was a good show. Ms. Hallow." Bishop stated in a thick sarcasm, she can seem him wincing at her and all.

Bumuntong-hininga na lang siya, lahat naman ata na gagawin niya mali sa paningin nito kaya ayaw na niyang umapela pa. Hindi niya inaakala na tutulungan siya nito.

"Whatever you say. Ano naman gagawin ko?" Ani niya bago inabot ang tubig sa gilid ng mesa niya. She admit that she felt tired, pero hindi niya alam na may lagnat pala siya. She felt a little dizzy but other than that nothing. "You can leave. Kaya ko ang sarili ko." Ani niya, ayaw niya din ito makasama.

"Why did you do that?" Bishop asks, parang hindi nito narinig ang sinabi niya. Agad siyang napatingin dito. To be honest when she saw Bishop in the crowd, doon lang pumasok sa ulo niya ang ideya sa ginawa niya. This man doubt her so much that when she saw him, gusto niyang patunayan na mali lahat ng iniisip nito, na wala siyang ibang gusto kundi tulungan si Kyx at iyon lang wala ng iba pero ang tanong, bakit?

"Kyx might be triggered." Simpleng ani niya bago humiga ulit. Hindi na niya gusto bumalik sa reception. "I can tell that Kyx hate people looking at him with pity and worry. Mas ayaw nito na iba ang tingin at trato ng tao sakaniya dahil sa kalagayan niya." Ani niya bago pumikit. Being a photographer she learns how to read emotion behind mask-up happy smiles and innocent eyes but Kyx, his eyes amazes her.

The heavy emotions on his eyes, the lifeless yet always scared emotion in his eyes bother her but it amazes her how Kyx can live with the overwhelming fear on his eyes, he's scared but he's trying. She realize and make a lot of assumption by watching that eyes of his. Parang libro si Kyx, madaling basahin pero mahirap intindihin.

"... Knowing Kyx might do something that he will regret. I did, what I did." Ani niya. She didn't pity Kyx, to be honest. She admires him, imagine fearing the worst thing possible that almost makes you think that dying is the solution but look at him, he became a dentist, handsome sexy dentist—Okay not that. "... He's been brave for a long time. It amazes me."

"Why is that?" Narinig niyang tanong ni Bishop, agad siyang napatingin dito. She smiled when a plain reason just immediately pops up in her mind. Ayaw niya iyon sabihin pero hindi niya namalayan ang sarili na sumagot sa tanong nito.

"Because he's Kyx."

Agad naman siya umayos ang higa bago pinikit ang mata niya. Hindi nga niya kilala ang lalaking ito pero kung mag-usap sila parang matagal na silang magkakilala. Maybe because he resembles Kyx, iyon ang nagiging dahilan kung bakit hindi niya magawang magalit pero iba ang pakiramdam niya tuwing kasama niya ito at kasama niya si Kyx. Kyx, that name is always on her mind. Bakit nga ba?

Why did she have this urge and will to help this man? She has nothing to do with her dentist but here she is doing all this drama for him. But why though... Do I really not know the answer or am I pretending not to know? Binalewala niya na lang ang isipin iyon. Masakit na ang buong katawan niya at ngayon masakit ulo niya kakaisip.

I'm not even the one helping. Kyx saw me as someone else.

"No wonder, You're just like her." Bishop murmured under his breath but she can still it clearly. She just smiles bitterly, even his brother thinks the same. Narinig niya ang pag-galaw ng stool na kinauupuan nito. "I'll take my leave, I have to take care of my woman."

Minulat niya ang mata niya. "Sigurado ka ba na asawa mo iyan?." She joked, still laying, agad naman nanlaki ang mata niya ng maalala niya ang emosyon sa mata ni Calcifer noon nag-usap sila tungkol sa asawa nito. Agad niyang pinikit ang mata niya.

"Oo. Hanggang sa nandito ako." Simpleng sagot nito. "Someone will come here and accompany you." Narinig niyang saad nito bago siya nakarinig ng pagbukas at pagsara ng pinto. She just sigh before opening her eyes. Agad naman siya umupo bago inabot ang cellphone niya at akmang tatawagan si Kersey ng bumukas ang pinto.

"I bought some food and also grab your medicine from the nurse."

It's Kyx. Agad naman niya binaba ang cellphone niya bago tumuon ang mata sa binata. "Why are you here? You should be in the reception." Ani niya habang tinitignan ang paper bag na dala nito. Agad naman napatingin si Kyx sakaniya. Sa totoo lang ayaw niyang may kasama sa kwarto na iyon. She just wanted to be alone for some time.

"And left you here alone?" Saad nito bago iniabas isa-isa ang mga styrofoam na may laman pagkain. A part of her was happy that he was the one who came here but something is just not good to her right now. She just wanted to be alone. "Eat and drink this." Utos ng binata bago tinulak ang mesa papalapit sa pwesto niya.

"I can manage. You should go and enjoy the party." Ani niya. Ayaw pa niya ito makaharap, nakakahiya kaya ang nangyari kahapon. Napaghalataan na stinalk niya ito. She tries to redeem herself but fails. Halos gusto niyang itulak palayo si Kyx sa harap niya. Bakit ba kasi hindi na lang niya tinanong si Dave? Bwisit. Nabuking pa siya nag-stalk dito.

"Nah. I rather stay here with you." Kyx remarked before sitting on the stool at the end of her bed, his guards are up but he look okay. Not tense up. Agad siyang napatingin dito, medyo nagulat siya dahil sa sinabi nito. Halos ayaw nga nito mag-katabi sila tapos gusto nito manatili doon na sila lang dalawa.

"Here? With me? A woman?" She ask, tinignan niya ang binata. Isa sa mga bagay na nagpapa-ngiti sakaniya tungkol kay Kyx ay ang pagiging clueless nito. Minsan magugulat na lang siya dahil nambabara ito, minsan naman parang nagco-confess ito. Mababaliw siya.

Kyx look at her. He seem taken a back by her questions. Kitang-kita niya ang pagka-lito sa mata nito, he look away as his cheeks started to turn bright pink for some reason. He hesitantly look at her and started to speak slowly. "Yeah, but your my friend, right?"

She gaped at him and her mouth formed an 'O' shape. "So mag-kaibigan nga tayo?"

Kyx nodded before reaching for the remote and turn on the television, parang nahihiya ito. Tinalikuran pa nga siya nito. Hindi niya mapigilan mapangiti dahil sa inakto nito. Hindi na lang siya nagsalita at nagsimulang kumain ng tahimik, tanging ang ingay ng T.V ang naririnig sa boung kwarto.

Nang matapos siya ay agad naman niya nilinis ang pinagkainan, akmang tatayo siya para itapon ang pinagkainan niya ng kunin ni Kyx iyon.

Medyo natigilan siya dahil yun ang unang beses na sobrang lapit sakaniya si Kyx sakaniya. He was close enough for her to smell his sandalwood scent. Her stomach immediately tingles weirdly. Shit. She thought before gathering herself. Pakiramdam niya namumula ang pisngi niya. Gusto niyang tumulong pero pinigilan siya nito.

"June 20."

Agad naman siya napatingin sa binata ng magsalita ito. Nililinis nito ang mga styrofoam habang nakatalikod sakaniya. Habang siya naman ay nakaupo lang sa kama. "Huh?"

"My birthday. June 20."