Chapter 48

87 2 0
                                    

"I win!"

"Aw!"

She whine when the timer end. She loses, again. Anina pa sila nag-lalaro ni Kyx sa arcade. Silang lang doon kabilang ang iilang staff. Parang bata sila ni Kyx na halos nilaro ang lahat ng laro doon pero habang nag-lalaro sila at iniingatan niya pa din na huwag lakasan ang boses niya o lumapit masyado kay Kyx.

Just to be safe. Kahit na hinawakan na siya nito, hindi pa rin siya sigurado kung tuluyan na siyang pinagka- katiwalaan ng binata.

Baka nadarang lang ito, hindi niya alam kung bakit pero bahala na. She can't even understand herself. Plano niya lang sana ay sabihin lang kay Kyx tungkol sa kung paano niya nakuha ang larawan pero binigyan niya ito ng full story telling, pero hindi naman siya nababahala. Hindi siya naka-ramdam ng pag-sisi o ano.

Her childhood is a little sensitive to her, especially about her Mom. Halos hindi niya maalala ang kalahati ng buhay niya noon bata pa siya ay idagdag mo pa ang nangyari sakaniya sa Canada. Ayaw niyang palaliman iyon kaya ayaw niyang pag-usapan. Ayaw niyang kaawaan o ano. Ayaw niyang umiba lang turing sakaniya dahil sa nakaraang niya at sa kalagayan niya.

All of this issue because of her Mom. Hindi niya alam kung ano at bakit siya iniwan nito pero bago siya iniwan nito ay masaya pa sila nag-lalaro sa parke, naalala niya na sobrang saya niya noon.And before she knew it.

She's alone, in a bridge with the darkness and the cold night as her companion. That's all she remembers. Since then she always hate bridges but somehow when she's sad, she always found herself on a bridge. She had no other memory other than that. Sabi ng mga Doctor paraan daw yun ng utak ko para protektahan ako sa sakit. And she's happy that her brain did that.

She has a lot of unexpected happening today especially when Kyx hold her hand back then but now they're just close. The type of close where two people had a normal distance between them. She's getting all nervous because she's not used to Kyx being this close to her. It's all of the sudden. Her head is getting a little haywire.

"I'm hungry." A slight pouty voice assaulted her ear.

Agad naman siya napatingin kay Kyx, she chuckled when she saw he's looking at a McDonald's poster while pouting and rubbing his stomach in circular motion. Agad naman niya itinuon ang camera sa binata bago ito kinunan ng larawan. The camera has automated flash kaya nakuha niya ang atensyon ng binata. Agad ito napatingin sakaniya.

"You take a lot of pictures." Komento ni Kyx, may multong ngiti sa labi nito.

Napa-ngiti siya, cute talaga nito kapag ganito ang expression nito. Paano na lang kaya kung ngumite ito ng tuluyan? Feeling niya katapusan na niya kung makikita man niya iyon. "What could I say?" She peer at him. "Tonight is a special night. You're smiling, laughing, and standing close to me." She bit her lip preventing herself to smile widely.

Kyx looked at her. "You seem flustered." Ani ng binata agad naman niya naramdaman uminit ang pisngi niya, agad naman siya napa-iwas ng tingin, but Kyx followed her head peeking at her. "I'm just doing normal things you know."

"Yeah, but." She finally look at Kyx. "You don't do those every day. Especially around me." Looking at Kyx eyes always makes her feel like she's floating. She felt like she saw and admire those eyes once. "You just make everything special, kaya gusto kitang makasama lagi."

Dealing with Mr. Scared of What? (Quadro Series #1) Where stories live. Discover now