We didn't even notice that we got home as soon as possible, agad kaming pumasok sa tanggapan ng mga bisita at nakita ko si Kiel na humahagulgol. Our stepmom is crying at the side of the door. While I saw some nurses doing their job. Napatingin ako kay Kiel na ngayon ay tumatakbo na sa akin at yumakap.
"Ate..." at ibinaon na niya sa leeg ko ang ulo at umiyak ng umiyak. Hinagod ko ang likod niya nang mapansin ko ang pag-punta ni kuya James sa kwarto nila Dad.
"Does kuya Luke and kuya Noah know about this? And why didn't you bring dad to the ospital? Mas matututukan siya ron." Natataranta ako sa sitwasyon ngayon pero pinili kong kumalma. Ayoko nang sabayan si Kiel ngayon.
"We've contacted kuya Luke about this. And he's on his way. And kuya Noah still out of reach." I want to release my frustration to kuya Noah. In the times like this? Really?
"How about the others?" Napansin ko si kuya James na hinahagod yung likod ni tita mommy.
"Papunta na rin po sila." Niyakap ko na lang si Kiel para kumalma siya kahit papaano. Hindi naman nagkakalayo edad na
Dinala ko muna sa sofa si Kiel at nagpahatid ako ng tubig sa katulong namin. Nung dumating na ay agad ko itong pinainom sa kaniya para kumalma. Then I let him sleep on my lap, hindi pa kasi lumalabas yung doctor sa kwarto.
Hindi rin nagtagal at lumalalim na ang hininga ni Kiel sa tabi ko. Kasabay non ang pagbukas ng main door at sila kuya Ethan ang bumungad. Kasunod niya ang iilan pa naming kapatid. Hindi pa sila nag-sasalita ay pinatahimik ko na sila gawa nang natutulog si Kiel. Kaya dumiretso na sila sa kwarto ni dad. Kinuha ko phone ko sa bulsa ng jeans ko and I try to contact kuya Noah again but his phone is still out of reach.
Nakausap na namin yung doctor ni dad at wala siyang malay ngayon. Nalaman ko na lang na cardiac arrest siya at kahit papaano naka survive siya. Pero wala pa rin siyang malay. Dumating na rin sila kuya Luke at kuya Ison. But kuya Noah's presence is still nowhere to be found.
Days goes by, dad is still unconscious. Pero nandun lagi naka antabay nurse niya if something happens. Andre and the twins are worried about our father. They even want to book a flight but kuya Luke didn't agreed. I know they should prioritize their study first. But with dad's situation, I don't think they can focus on their study. Plus, ang layo pa nila, kaya mas lalo silang mag-iisip don.
"OMG! I am so excited that we will having a photoshoot together!" Si Winter. Malapit nang matapos yung kontrata ko pero I want to kill my time here kesa magmuk-mok ako sa bahay. Mag-iisip lang ako ng mag-iisip don. We are now preparing for my first photo shoot with her, and I even heard that Thom is going with us today.
"Yeah." tipid kong sagot.
"By the way, where's Noah? It's been days that I started working here but I can't even feel his presence."
"Ewan ko, patay na ata." narinig ko ang hilaw niyang tawa at marahan akong pinalo sa braso.
"Grabe ka naman sa kuya mo." ngumiti na lang ako.
Our shoot started and the theme of it now is about sports. Since LDB will launch its new sports attires. Hundreds of shots were taken and Grad's compliments fill the whole studio.
At habang nakatingin sa camera, napansin ko ang isang staff na lumapit kay Grad. Stylist ata ni Thom 'yon. May ibinulong siya dito at tumatango sa mga sinasabi ng staff. Hindi nagtagal umalis din yung staff at tumuwid na sa pagkakatayo si Grad.
"Ladies, Thom won't be joining us today."
"Why?" I asked.
"Emergency daw eh. He suggest na ireschedule na ang yung shoot na kasama siya." tumango na lang kami ni Winter.
YOU ARE READING
My 15 Brothers And I
Teen FictionLahat ng positive thoughts ay nakuha na nito ng isang babae.. Ang babaeng ito ay nangangarap din ng happy ending... Pero... Sa labing lima na kapatid at idagdag pa na puro lalaki ang mga ito, matutuklasan pa ba nya ang ibig sabihin ng happy ending...
