Chapter 14 - Brothers' Role

132 3 0
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Monique's

"Fuck! Ano bang ginagawa niyo--- Audrey Diann?!" Napaangat ako ng tingin sa nagsalita. Wait, parang kilala ko 'to ah.

"T-Thomas...." Bulong ni Diann kaya napatingin ako sa kaniya. At ilang saglit lang din ay hinimatay siya.

"Diann!" Sigaw ko at tinapik tapik pisngi niya. Hindi ka naman sinagasaan pero bakit ka hinimatay?! Nanginginig ako, shems. Sana hindi na lang ako pumayag na maligo kami sa ulan. Hindi sana 'to mangyayari sa kaniya

"Let's bring her to the hospital." Suhestiyon nung Thomas. Even his name seems familiar to me. Kaya lang wala na akong panahon para isipin yun. 

"Monique, calm down." Pag-aalala ni JM. Binuhat niya si Diann ng pang bridal's carry at tumayo na. Nakita ko ang maagap na pagbukas nung Thomas sa back seat ng CRV niya. Kaya agad pumunta dun si JM at dahan-dahan siyang pinasok sa kotse.

"Beware of the head." pag-aalala ko. Papasok na sana si JM sa back seat after ihiga si Diann dun nung hawakan ko siya sa braso.

"A-ako na lang tatabi sa kaniya." Tumango siya at pumunta sa passenger's seat sa tabi ng driver. Pumasok na ako at ganon din yung dalawa. Hindi nagtagal pinaharurot na ni Thomas kotse niya. 

"Contact her brothers immediately!" ani Thomas, habang nagbubusina para tumabi yung mga kotse na madadaanan namin. So magkakilala nga sila ni Diann. Napatingin sa akin si JM pero umiling ako.

"I-I don't have contact number any of them." 

"Okay, I'll do it. But please come down." pagpapakalma ni JM sa akin.

"Calm down?! Paano ako kakalma? Kung hindi lang ako pumayag sa kalokohan niyo edi sana hindi mangyayari sa kaniya 'to!" Hindi na pinansin ni JM paghi-hysterical ko at kinalikot na niya phone niya. Tumingin ako kay Diann, please gumising kana. Napapunas ako sa pisngi ko nung may naramdaman akong tumulong tubig dito.

"Hello? Ah, manang. Si JM po ito." At sumulyap siya saglit kay Diann.

"Papunta po kaming ospital ngayon, si Diann po---- ay hindi, wala naman pong masamang nangyari sa kaniya. Hinimatay lang po, pero pwede po ba paki-sabihan yung mga kapatid niya na pumunta na ngayon, yung pinaka-malapit po sa LDB clothes... Si-sige sige po, salamat." at binaba na niya yung tawag. Tumingin siya sa akin at ngumiti.

"Don't worry to much, Monique. Diann is going to be alright." Tumango ako at tumingin ulit kay Monique.

Nakarating din kami sa ospital, inabot kami sa byahe almost 10 minutes na, ito na yung pinakalamapit sa LDB. Kung sa ibang ospital pa kami baka mas matagal pa ang byahe namin. Dinala na sa emergency room si Diann para icheck. Naiwan lang kaming tatlo sa waiting area dito sa ospital. 

"JM!" Napatingin kami sa tumawag sa kaniya at napatayo ako nang makita si kuya Noah na tumatakbo papunta sa amin. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, mukhang nasa kalagitnaan siya ng shoot nung mabalitaan niya yung nangyari kay Diann. I really envy her. Sana may ganyan din akong kuya.

My 15 Brothers And IWhere stories live. Discover now