(ZAWGYI)
မိမိ၏ ေဘးနားမွ တိုးညႇင္းေသာအသံေလးေၾကာင့္ ' ပန္းဥယ်ာဥ္မွဴး ' မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တအဲ့အဲ့အသံေလးသည္ သူ၏ နားထဲသို႔ တိုးဝင္လာေသာေၾကာင့္ အိပ္ေနရာမွ ကျပာကယာထကာ ခုတင္ေပၚက ဆင္းၿပီး ေဘးနားမွ ျခင္းေလးဆီသို႔ အျမန္သြားရသည္။
ေလးေထာင့္သ႑ာန္ ျခင္းေလးထဲမွ ေသးငယ္လွေသာ ကေလးေလးက လက္ေသးေသးေလးကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ စုပ္ေနသည့္အတြက္သူခ်က္ခ်င္း လက္ေသးေသးေလးကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
မ်က္လံုးပင္ေတာ္ရံုမဖြင့္နိုင္ေသာ ကေလးေလးသည္ မ်က္နွာေလး ရွံု႔မဲ့ကာ ေအာ္ငိုမလိုျဖစ္လာသည္မို႔ ခ်က္ခ်င္း နို႔ဗူးေျပးေဖ်ာ္ရေတာ့သည္။အပူခ်ိန္ကို အသင့္အတင့္ထားၿပီး ကေလးေသာက္၍ရေသာ အေနအထားေရာက္မွ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ျခင္းနားျပန္လာရသည္။
ပက္လက္ကေလး ေအာ္ငိုေနသည့္ကေလးေလးေၾကာင့္ ပန္းမွဴးလည္း အသာေလးေပြ႕ခ်ီကာ ရင္ခြင္ထဲတြင္ထည့္ပိုက္ထားလိုက္သည္။သူ၏ တံေတာင္သာသာေလးသာရွိသည့္ ၁လသားကေလးေလးမွာ ဝက္ဝံပံု အက်ၤ ီေလးနွင့္ခ်စ္စရာေကာင္းေန၏။
နို႔ဗူးေလးကိုေသခ်ာကိုင္ေပးၿပီး ကေလးေလးကို နိ႔တိုက္ရသည္။ ေစာနကေလးတင္ ငိုေတာ့မလိုျဖစ္ေနသည့္ ကေလးေလးမွာ အခုေတာ့ ၿငိမ္သက္သြားၿပီး ပန္းမွဴး၏ လက္တြင္ကိုင္ထားေသာ ူနို႔ဗူးေလးကို အားပါးတရစို႔ေနေလသည္။
ကေလးေလးသည္ နို႔ဆာေနပံုရသည္။ မိခင္နို႔ရည္မဟုတ္ေတာ့မတင္းတိမ္ပံု။ အမ်ားႀကီးစို႔ေနလ်ွင္ ဗိုက္ကယ္သြားမည္ကိုလည္းစိုးရိမ္ရေသးသည္။ လက္တစ္ဖက္က ကေလးကိုေပြ႕ပိုက္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္က နို႔ဗူးေလးကို ကိုင္ေပးရင္း ေမြ့ရာေပၚ ထိုုင္လိုက္သည္။
စားပြဲေပၚမွာ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မနက္၃နာရီေတာင္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ အိပ္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ သူလည္း သန္းေဝလိုက္ၿပီး ကေလးေလး၏ တင္ပါးေလးကို ဖြဖြေလးပုတ္ေပးလိုက္၏။
ခဏအၾကာ ဗိုက္ဝသြားသည့္ ကေလးေလးသည္မ်က္လံုးေလးမ်ားေမွးစင္းကာ နီရဲရဲသြားဖံုးေလးမ်ားေပၚသည့္အထိ သန္းလာေလသည္။နွတ္ခမ္းေဘးနားမွ ေပေနေသာ နို႔ရည္ေတြကို အဝတ္ႏုႏုေလးနွင့္ဖြဖြသုတ္ေပးလိုက္ၿပီး ပါးအိအိေလးကို နမ္းလုိက္၏။
