(ZAWGYI)
ပန္းမွဴးသည္ သန္းေခါင္ေျပာသည့္အတိုင္းဧည့္ခန္းထဲမွာေစာင့္ေနလိုက္သည္။ေရခ်ိဳးသည္ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေနသလဲမသိ။ ၁၁နာရီပင္ထိုးေတာ့မည္။
ေျခသံၾကားရ၍ ေနာက္လွည့္ၾကည့္ရာ သန္းေခါင္မဟုတ္ဘဲ အုပ္စိုးျဖစ္ေန၏။ အုပ္စုိးက V shape လည္ပင္းေပါက္ရွိသည့္ ဆြယ္တာကိုဝတ္ထားၿပီး ပန္းမွဴး၏ အနားသို႔ေရာက္လာသည္။
"ေဆးထည့္ေပးမယ္ဆို "
"အင္း ခဏေစာင့္ဦး"
အုပ္စိုးက ပန္းမွဴး၏ ေဘးနားတြင္ထိုင္၍ ေျပာလာသည္မို႔ ပန္းမွဴးလည္း ေဆးေသတၲာကိုသြားယူလိုက္သည္။ျပန္လာသည့္အခါ အုပ္စိုးက သူ၏ နႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ ဒဏ္ရာကို လက္နွင့္တို႔ထိေနသည္။
"လက္နဲ႔မကိုင္နဲ႔ ၊ ပိုးဝင္မယ္"
"အာ Ok "
အုပ္စိုးက စကားနားေထာင္စြာ ဒဏ္ရာကိုမကိုင္ေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ေနေလ၏။ ပန္းမွဴးက ေဆးေသတၱာထဲမွ အရက္ျပန္ကိုထုတ္ကာ ဂြမ္းေလးနွင့္တို႔ကာ ပိုးသတ္ေပးလိုက္သည္။
အရက္ျပန္ေၾကာင့္ စပ္သြားသည့္ အုပ္စိုးက တြန္႔ခနဲ႔ျဖစ္သြား၍ ပန္းမွဴးက ခဏရပ္ကာ ေလျဖင့္မႈတ္ေပးလိုက္သည္။
"စပ္လား"
"စပ္တာေပါ့ ၊ အရက္ျပန္ပဲကို"
"ရန္ျဖစ္တုန္းကေရာ အဲ့ေလာက္မနာဘူးလား။ ရန္က်ျဖစ္ရဲတယ္ အရက္ျပန္ၾကေတာ့စပ္တယ္ေနာ္"
"အစ္ကိုကလဲ"
အုပ္စိုးက အင္တင္တင္ျဖစ္ကာ သည္ခံေနေလသည္။ပန္းမွဴးက အုပ္စိုး၏ ဒဏ္ရာမွတ္သမ်ွကိုေသခ်ာေဆးလိမ္းေပးကာ နွစ္ေယာက္သားစကားတေျပာေျပာလုပ္ေနၾက၏။
"အစ္ကိုက အိမ္ေထာင္ရွိတာလား"
အုပ္စိုး၏ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ပန္းမွဴး ေဆးထည့္ေနရင္း မ်က္လံုးလွန္ကာ ၾကည့္လိုက္၏။
"ဘာလို႔လဲ"
"ဟိုပိစိေလးနွစ္ေယာက္ေလ။အဲ့တာ အစ္ကို႔ကေလးေတြလာလို႔"
"အင္းဟုတ္တယ္ ၊၊ ဒါမဲ့အိမ္ေထာင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး"
"အာ ကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္ၿပီ"
