(ZAWGYI)
"ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို gay ေအာင္လုပ္ခဲ့တာ ဦးဓနမင္းထင္က ခိုင္းတာေၾကာင့္လား "
ခပ္တည္တည္ႏွင့္ေမးလာသည့္ သန္းေခါင္၏ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ပန္းမွဴး၏ မ်က္နွာသည္ အနည္းငယ္ပ်က္ယြင္းသြားေလသည္။ၾကည့္ရသည္မွာ ဦးဓနနွင့္ သူေျပာလိုက္ေသာ စကားမ်ားကို ၾကားသြားပံုရသည္။မနက္ကအထိ အဆင္ေျပေနသည့္သန္းေခါင္က ယခုတြင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ မ်က္နွာကလည္း တင္းေန၍ ပန္းမွဴးမွာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ရသည္။
"မင္းသိၿပီးၿပီမလား"
"ဘာလို႔လဲ? ခင္ဗ်ားဘာလို႔အခုလိုလုပ္တာလဲ"
"မင္းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
ပန္းမွဴးက ေမးရာ သန္းေခါင္က ေရွ႕သို႔ တျဖည္းျဖည္းတိုးလာလ်က္
"က်ဳပ္ကို Gay ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ကူးမဟုတ္ဘဲ ဖိုး ခိုင္းလို႔လုပ္ရတာေပါ့ "
"သန္းေခါင္ မင္းသိၿပီးရင္လဲ ေမးမေနပါနဲ႔လား"
"ပန္းဥယ်ာဥ္မွဴး!"
သန္းေခါင္ကေဒါသထြက္သြားကာ ပန္းမွဴး၏ အနားသို႔သြား၍ လက္ေမာင္းနွစ္ဖက္အား တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
ေဒါသရွိန္နွင့္ သန္းေခါင္၏ မ်က္နွာမွာ နီးျမန္းေနၿပီး ေမးရိုးမ်ားကလည္း ထင္းေနေသး၏။သန္းေခါင္မွာ အသားျဖဴသူျဖစ္၍ ေဒါသထြက္သည့္အခါ မ်က္နွာတစ္ခြင္ နီးျမန္းလ်က္ နဖူးေၾကာမ်ားေထာင္ေနေလသည္။
ပန္းမွဴးသည္လည္း ေအးေအးေဆးေဆးပင္ မရုန္းကန္ဘဲျငိမ္ေနလိုက္သည္။သန္းေခါင္ကေအးစက္ေနသည့္ ပန္းမွဴးကိုၾကည့္ကာ ပို၍ စိတ္တိုသြားေလသည္။
"ခင္ဗ်ားေျပာ!အဲ့ဒီလိုလုပ္ဖို႔ တကယ္ပဲ ဖိုးကခိုင္းတာလား ! ဒါမွမဟုတ္ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္က က်ဳပ္နဲ႔တစ္သက္လံုးအတူေနဖို႔အတြက္ ေတြးခဲ့တာလား!"
ပန္းမွဴးသည္ တည္ၿငိမ္ေနေသာ မ်က္နွာနွင့္ ေဒါသထြက္ေနသည့္ သန္းေခါင္ကို ႂကည့္ေနမိသည္။သို႔ေသာ္ သူ၏ အေျဖမွာ သန္းေခါင္အား ပို၍ေဒါသထြက္ေစလိမ့္မည္။
"ဦးဓနမင္းထင္ခိုင္းတာ။သူကအဲ့လိုလုပ္ဖို႔ငါ့ကိုေျပာတယ္။ ကေလးေတြအနားမွာတစ္သက္လံုးေနခ်င္ရင္ မင္းအနားမွာေနဖို႔လိုအပ္တယ္တဲ့။အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းကို gay ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ငါ့ကို သေဘာက်လာေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္တဲ့"
