(ZAWGYI)
ကေလးေတြအိပ္ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ပန္းမွဴးလည္း အခန္းအျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။ကေလးထိန္းရင္း အခန္းထဲမွာသာ အၿမဲတမ္းေနရ၍အနည္းငယ္ေတာ့ မြန္းၾကပ္မိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ကေလးေတြအိပ္ေနစဥ္ အျပင္သို႔ထြက္ကာ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ အလုပ္သမားမိန္းကေလး ၃ေယာက္အားျမင္လိုက္သည္။ထိုမိန္းကေလးမ်ားက ပန္းမွဴးကိုၾကည့္ကာ အနည္းငယ္ရွိန္သလိုျဖစ္ေနၾကေလသည္။ ပန္းမွဴးလည္း ခပ္ဖြဖြၿပံဳးျပၿပီးေနာက္ ထမင္းစားခန္းထဲသို႔ဝင္လာလိုက္၏။
ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနသည့္ အန္တီလဲ့က ပန္းမွဴးကိုျမင္ေတာ့ ၿပံဳး၍ဆို၏။
"ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ ပန္းမွဴး"
"ကြၽန္ေတာ္ ဗိုက္နည္းနည္းဆာလို႔"
"ဘာစားခ်င္လဲ ၊ ထမင္းပဲစားမလား"
အန္တီကလဲ့ ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္ကာေမးလာသည့္အတြက္ ပန္းမွဴးလက္ကာျပလိုက္၏။
"ရတယ္အန္တီလဲ့ ၊ ေနပါေစ ၊ အဆာေျပပဲဟာ ကြၽန္ေတာ္ ပန္းသီးတစ္လံုးေလာက္စားလိုက္ရင္ရတယ္"
"ဒါဆို အခြံနႊာေပးမယ္ေနာ္ "
အန္တီလဲ့က ေရခဲေသတၱာထဲမွ ပန္းသီးတစ္လံုးကိုယူကာအခြံနႊာေပးမည္ဆို၍ ပန္းမွဴးျငင္းလုိက္သည္။
" ရတယ္ ကြၽန္ေတာ္က ဒီတိုင္းအလံုးလိုက္ကိုက္စားရတာပိုႀကိဳက္လို႔"
"ဟုတ္ပါၿပီ ၊ ဒါဆိုလဲ ေရးေဆးၿပီးစားေနာ္ ၊ ပန္းသီးကေတာ့ ရွယ္ပဲ "
အန္တီလဲ့၏ လက္ထဲမွ နီရဲေနသည့္ပန္းသီးကိုယူကာ ေရေဆးၿပီး ပန္းမွဴးကိုက္စားလိုက္သည္။အရည္႐ႊမ္းသည့္ ပန္းသီးက စားရသည္မွာအေတာ္ေလးအရသာရွိသည္။တစ္ကိုက္ကိုက္လိုက္သည္နွင့္ ခ်ိဳျမေသာ အရသာသည္ ခံတြင္ထဲတြင္ ပ်ံ႕နွံ႔သြား၏။
"ကေလးေတြေရာ အိပ္ေနတာလား"
"ဟုတ္ကဲ့ အိပ္ေနတယ္ေလ ၊ သူတို႔အိပ္ေနလို႔အျပင္ခဏထြက္လာတာ"
"ကေလးထိန္းရေတာ့ခက္တယ္ပန္းမွဴး၊အန္တီလဲက သားသမီးမရွိေပမဲ့ တူမေလးကိုထိန္းဖူးတယ္ေလ ၊ တစ္ေယာက္တည္းေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးထိန္းရတာ နွစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ အေတာ္ေလးကို ခက္မွာ "