SERSERİNİN CENNETİ (TAMAMLANDI)

☼BÖLÜM 32☼

UZUN BİR ARADAN SONRA YENİ BÖLÜM! ARKADAŞLAR 'KÜLLER' ADLI HİKAYEME BAKIN LÜTFEN... ONA DA EN KISA ZAMANDA BÖLÜM YAYINLAYACAĞIM.

BÖLÜMÜ GAMZEGİZEM'E İTHAF EDİYORUM. BAŞKA İSTEYEN OLURSA BANA HATIRLATABİLİR ÇÜNKÜ UNUTABİLİRİM.

ŞARKI MEDYA DA VAR. ARTI PUSAT'TA VAR :)

KEYİFLİ OKUMALAR :)

"Ne işin var burada! Allah belanı versin neden çıktın karşıma?"

"Azra! Kardeşim benim" dedi ve oturduğu yerden kalkarak yanıma gelmeye yeltendi. Elimle durmasını işaret ettim.

"Bir adım dahi atma! Sakın yaklaşma bana! Allah belanı versin"

"Siz tanışıyor musunuz?" diye sordu Aylin. Pusat ellerini sinirle kafasına geçirip,

"Ne oluyor lan burada? Senin bu herifin yanında ne işin var?" Aylin'de oturduğu yerden kalkarak Pusat'a yaklaşmaya başladı. Bir adımla önünde durdum ve tüm gücümle onu eski yerine ittim.

"Ne işi mi var? Hala bu soruyu mu soruyorsun?" deyip derin bir nefes aldım.

"Seni çok özledim" dedi abim olacak şerefsiz. Histerik bir kahkaha atıp,

"Özledin mi? Canım abim benim. Bende seni çok özledim" deyip, yüzüne ağzımda bulunan bütün tükürükleri boşalttım. Eren ve diğerleri gelirken, Pusat hala olayları çözmeye çalışıyordu.

"Görüyor musun Eren? Abim gelmiş!" dedim ve derin bir nefes alarak "Pusat bu benim abim! Hayatımı bataklığa çeviren, kardeşini satan bir abi!" diyerek elimi yüzüme kapattım.

"Affet beni Azra. Yalvarırım affet. Ne kadar pişman oluğumu sana anlatamam. Seni o kadar çok özledim ki Azra. Ne olursun kardeşim affet abini. Söz veriyorum telafi edeceğim" Sonunda dayanamayarak ağlamaya başladım. Masalarında bulunan örtüyü ucundan tutarak yere fırlattım. Üzerinde ki her şey büyük bir gürültüyle parçalandı. Herkes şaşkınlıkla bağırırken, ben hem ağlıyor hem de bağırıyordum.

"Hadi eski haline getir! Hadi bunları tekrar toparla! Midem bulanıyor. Yemin ederim iğreniyorum! Ben senin kardeşin değilim. Sende benim abim değilsin! Hangi abi kardeşine bunları yaşatır? Hangi abi kardeşini günden güne zehirler! Hangi abi? Ben senden görmediğim sevgiyi Eren'den gördüm! Elin oğlundan! Hayatımı zehir eden ikinci herifin oğlundan! Sen benim özümdün, canımdın, hayatta ki tek varlığımdın! Sen beni sattın! Sen beni öldürdün! Hadi al zamanı geriye! Hadi alsana lan!"

"Özür dilerim! Çok pişmanım yemin ederim çok pişmanım" Hıçkırıklarla ağlamaya devam ettim. Etrafta ki herkes dikkatle bizi izliyordu.

"Allah belanı versin!" deyip kafamı Aylin'e çevirdim. "Bu mu lan sevdiğin şerefsiz? Sözde abim olan bu şerefsizimi sevdin? Bununla mı aldattın sevdiğim adamı? Yüzümüze nasıl baktın? Allah senin de belanı versin!" deyip yüzüne bir tane geçirdim. Pusat kolumdan tutarak beni geriye attı. Aylin'in karşısına dikilip, elini onun yanağına götürdü. Şaşkınlıkla onları izlemeye başladım. Pusat derin bir nefes alarak konuşmaya başladı.

"Gerçekten" dedi yutkunarak ve devam etti "Gerçekten aldattın mı beni? Lan nasıl yaptın bunu? Ben sen sen diye ölürken nasıl yapabildin bunu? Kandırdın, aldattın beni!" deyip, yanağında bulunan elini sıktı.

"Canım acıyor!" diye bağırdı Aylin. Pusat gülüp,

"Benimde" dedi ve Aylin'i ittirerek ondan uzaklaştı. Elini sinirle kafasına geçirip,

"Bebekte mi bundan?" dedi. Aylin Arda'ya bakıp, Pusat'a tekrar döndü.

"Bebek senden. O bir hataydı yemin ederim. Bugün de bitirmek için buluşmuştuk" Pusat masaya bir tane tekme geçirdi. Masaya diğer tarafa düşerken, Aylin sıçrayarak elini yüzüne kapattı.