☼BÖLÜM 6☼

11.8K 449 46
                                    

MEDYA ÇAĞAN!

KEYİFLİ OKUMALAR

"Bırak artık" diye mırıldandım. Bana aldırmadan yürümeye devam ediyordu. Bir taksiye falan binemez miydik?

"Pardon bakar mısınız?" dediğinde, geç olmadan yoldan geçen bir kıza seslendiğini anladım.

"Efendim?"

"Şu sırtıma attığım hırkayı arkadaşımın üzerine örter misiniz? Kendisi üşüyünce çok fazla gaz çıkartıyorda"  dedi. Gözlerimi biran açsamda hemen geri kapattım. Söylediği şeye gizliden gizleye güldüğüne emindim. Bunu göğsünün inip kalkmasından hissedebiliyordum. Bense sinirden kendimi yiyordum.  Kız üzerime hırkayı örttüğünde, beni daha sıkı kavrayıp hırkanın düşmemesini sağladı. Kız bir kahkaha atıp,

"Bu gerçek mi?"

"Ah evet. Bu gerçekten rahatsız ediyor" dedi. Susması için boynunu cimcikledim. Utancımdan sesimi  bile çıkaramıyordum.

"Ahh. Neyse teşekkür ederim" deyip yola devam etti.

"Sen ne diyorsun be! Rezil ettin beni. Utancımdan sesimi de çıkartamadım"

"Bir daha kim bilir ne zaman göreceksin. Hem seni o kadar taşımamın karşılığıydı"

"Bunun intikamını sonra alacağım"

"Sonra görüşeceğimizi nereden çıkardın?" dedi. Gerçekten bir daha görüşeceğimizi de nereden çıkarmıştım? Bir müddet sessizlik olduğunda,

"Kaç kilosun?" Gözlerimi açıp ona baktım. Çenesi kasılmış ve yüz hatları belirginleşmişti. Tamam tamam on dakikadır beni taşıyordu ve bu oldukça normaldi.

"3 senedir tartılmıyorum" dedim.

"Bence 70 rahat varsın"

Sert bir ses tonuyla "Yok 100 ama üşüyüp gaz çıkardığımda 70'e düşüyorum" dedim.  Gülmemek için dudağını ısırıyordu. Tamam onun gülüşünü görmek istemiyordum. İstiyorda olabilirim bunu bilmiyorum.

"Bir işe yara"

"Efendim?"

"Diyorum ki şu asansörün tuşuna bas. Kucağımda 100 kiloluk mavi saçlı bir maymun taşıyorum" dedi. Bir binaya girdiğimizi fark ettim.  Asansörün hizasında eğildi. Boynundan elimi çekip tuşa bastım. Asansöre girdiğimizde,

"Kaçıncı kat"

"5. Kat " deyip eğildi.

Sonunda eve girdiğimizde, ben bir odaya götürüp yatağa fırlattı. Gerçekten bildiğiniz fırlattı.

"Yakışıklım sen mi geldin?" diye bir ses duyduğumda dona kaldım. Bana bir kez bile bakmadan odadan çıktı. Zaten bu önemli değildi. Önemli olan duyduğum sesin bir kıza ait olmasıydı. Sevgilisi mi vardı?

Üzerimde ki hırkayı koltuğa fırlatıp yatağa uzandım. Üzerime yorganı çektim. Ne mantıkla burada olduğumu ve ne mantıkla ses çıkarmadığımı bilmiyordum. Gerçekten fazlasıyla yorgun ve halsizdim. Derin bir iç çekip gözlerimi yumdum.

*****

Uyandığımda hava aydınlanmıştı. Biraz doğrulup etrafa baktım. Sıradan bir evde olduğumu gördüm. Öyle anlatılacak ahım şahım bir şey yoktu yani. Sıradan bir yatak, sıradan kahverengi bir dolap, tekli bir koltuk ve çok şaşıracaksınız ama pencere.

Yanda ki komedine baktığımda, bir sürü ilaç ve su gördüm. Bana ilaç mı içirmişti? Yataktan kalkıp odadan çıktım. Mutfakta sesler duyduğumda, mutfağa girdim. Görmek istediğim şey kesinlikle bu değildi. Yani demek istediğim, uzun ve kahverengi saçları olan bir kız değildi. Bu dün gece sesini duyduğum kız olmalıydı.

SERSERİNİN CENNETİ (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now