All I Ever Need (BL NOVEL #1) [COMPLETED]

KABANATA 26

[WARNING!!! Please, read at your own risk peaches!]

Touch

Pagdating namin sa harap ng pintuan ng apartment ko ay agad ko rin binuksan. Tinulungan niya akong mag-shower na hindi nababasa ang paa ko at ginamot ang pisngi at labi ko.

Hindi ko na rin naisip na kaya pala niya akong hubaran at bihisan ng walang ginagawang kahit ano. Well, it doesn't matter anymore atleast he controlled himself from doing such. He really didn't touch me as usual, him being true to his words. Siya na rin ang nag-ayos at impake sa ilang damit kong dadalhin.

He combed my hair slowly and gently to prevent me from feeling the pain in my hair's sculp. Masakit pa rin kasi ang anit ko sa pagkakasabunot sa akin ni Zarina kanina. Napapasimangot na lang ako kapag naiisip ko ang mga nangyari.

"Bakit kasi kailangan pang sa condo mo ako tumira?"

"It will be just temporarily, Yuki."

"Kahit na." Labi ko at tiningala siya sa harap kong kasalukuyang sinusuklay pa rin ang buhok ko. He's brushing it up.

"You can't move alone, Yuki. You badly need me-"

"Wow ha?" Tawa ko ng mahina. "Chanwoo is here. Pwedeng siya muna ang-"

"Yuki, I'm stronger than him. I can even lift you with one hand and the other one will do other things..." Agap niya pero nanliit ng mga mata ko.

"Hmm,"

"What? You're thinking otherwise, Yuki. I told you I won't touch you for now that you are injured, I won't break my words..."

"Whatever you say Yahwi. Just whatever." Natatawang irap ko. He just glared and I smiled cutely.

"Tss. Anyways, what food do you want to eat? I'll cook or order?" Buhat niya sa akin palabas ng kwarto.

Iniupo niya ako sa may sofa at tumabi. Hinagod niya nang marahan ang pisngi ko pababa sa leeg. Napatigil siya at kunot ang noong kinapa ang leeg ko at sinipat.

"Bakit? Akala ko ba walang hawakan-"

"You have fever, damn it." Mariing aniya at sinunod na sinipat ang noo ko. "Damn. Damn. You're sick!"

"Eh?" Kinapa ko rin ang sariling leeg at mainit nga ako.

Kaya pala halos manginig na ako habang pinapaliguan niya kanina at mabigat-bigat na rin ang pakiramdaman ko.

"I'll take you in the hospital now."

Sasagot pa sana ako para pigilan siya nang makarinig kami ng sunod sunod na katok. Natigil siya sa ambang pagbuhat sa akin at sabay kaming napabaling roon.

"Who's that?"

"Baka si Chanwoo..."

"Better be."

"Pagbuksan mo muna," utos ko pero napailing siya at lumapit uli sa akin.

"But I need to take you first to-"

"Iinom lang ako ng gamot, Yahwi. Don't worry too much about it."

"Fine!" Inis na sambit niya pero tinawanan ko lang. He glared, I smiled.

Nang mabuksan niya ang pinto ay naroon nga si Chanwoo na may dala-dalang pagkain. Nahinto ang ambang pagsugod niya nang makita ang bumungad sa kanya.

"Nasaan si Yuki?"

Hindi ko na hinintay sumagot si Yahwi at sumingit na ako kaagad. "Chanwoo,"

"Yuki!" Pagmamadali niya ng takbo sa akin at mabilis akong niyakap nang maibaba ang dala.