51

1 0 0
                                    

"You are preparing for?"

Pumasok si Riley sa loob ng kwarto ko habang nagtingin-tingin ako ng damit. I can't even find a nice dress that is perfect for a date! Siguro school date lang? Kasi kung oo, baka mag-uniporme na lang ako. Bakit naman kasi ako naghahanda? E, si Amara lang naman 'yon. Walang magbabago sa usual styles ko pagdating sa kaniya. Sino ba 'yon?

"A date," simpleng sagot ko, hindi na nag-abalang magsinungaling pa.

"Oh, date? Sinong kadate mo, ha?" Pinanlakihan niya ako ng mga mata.

"Basta, kadate. Tulungan mo na lang akong maghanap ng susuotin bukas, Riley. Anong maganda? Dress or uniform?"

She silently cursed in disapproval. "Anong uniform? Para ka namang abnormal."

"E'di tulungan mo nga akong maghanap ng dress!"

She snorted. "Sino ba kasi 'yang kadate mo, ha? Para malaman ko ang taste niya."

I silently whimpered. "Si ano," I paused and pressed my index finger with my thumb. "Si Amara..."

Her eyes widened in fraction. "Amara? Amara, as in, Amanda? Vallentino? 'Yong ex mo?!"

"Oo, siya nga kaya hinaan mo ang boses mo," I fired, feeling annoyed. Halatang hindi introvert, e. Madaldal masyado.

She covered her mouth in surprise and almost jumped in excitement. Kaagad niyang tinakbo ang closet ko at naghanap ng masusuot ko roon. She get a black dress and adjusted it with my body, she then shook her head and put it back on its own place. Naghanap ulit siya ngunit natagalan pa.

Nang mabagot ako ay umupo ako sa kama. "School date lang 'yon, hoodie na lang."

"Ang arte mo naman, e," she mumbled. "Ito na nga, oh, dress."

Ngumuso ako. "Hindi ako magpapaganda sa kaniya."

"Hindi ka naman maganda, e," ngiwi niya. "Ano ba talaga ang susuotin mo? Dress? Feeling ko magugustuhan niya 'tong royal blue na above the knee."

I cursed. Para namang exclusive date ang pupuntahan ko dahil sa dress! Padabog akong humiga sa kama at pumikit.

"Oy, ano? Ito na ang final, ah?"

I hissed. "Hoodie na ang final."

She grunted but she has nothing to do with me anymore. Lumabas na siya ng kwarto ko nang nagtatampo. Sinayang ko lang ang oras niya, e. Ayos lang, si Riley naman 'yan. Before I could go to sleep, I've heard Dad called me. Lumabas ako at nakita siya sa tapat ng kwarto ko.

"Po?" naitanong ko. Ngumiti naman siya sa akin at bahagyang may inabot na casket, cream casket. Nag-aalinlangan man ay tinanggap ko ito. When I opened it, I blinked. It was a necklace with a pendant of my name, Nirene.

"For you," sabi ni Dad habang nakatingin ako sa kwintas.

I bit my lower lip and looked at him. "T-Thank you po."

"Walang anuman."

I hesitated but since I have been wishing about it, I quickly tiptoed to reach his shoulders. Pinalibot ko ang kamay ko sa leeg niya at mahina siyang niyakap. He seemed taken aback but he immediately caress my back. I wanted to say that I love him but I am not even vocal about it.

"Thank you..." I whispered again before I let go of him. Nakita ko kung paano umamo ang mga mata niya habang nakatingin sa mukha ko. Out of awkwardness, I pressed my lips together and smiled awkwardly. "Uh, gabi na po. Matulog na po tayo. Good night."

Tumango si Dad. "Good night, Nirene."

I sleep that night smiling. Hinanda ko ang kwintas sa mesa ng study table ko at naligo muna. Since walang klase, tho may quiz sa first lec kagaya noong sabi ni Amara. Nagsuot ako ng dilaw na hoodie. It was just a plain one and a word in the chest area.

Unify Series #3: Verdicts of YesterdayWhere stories live. Discover now