အပိုင်း (၁၉) 🚨🚨

12.4K 301 4
                                    

Unicode

မယ်ဒီရာက ခေါင်းလှည့်ဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ နီးကပ်လာတဲ့ သူ့ခြေလှမ်းတွေကို မယုံသင်္ကာ ဖြင့် လှည်းကြည့်ရင်း

"အရှင်..ရှင် ဘာလို့ ကုတင်နားလာတာလဲ"

မယ်ဒီရာက နောက်ဆုံးမျှော်လင့်ချက်အဖြစ် စောင်လွှာကို သူမကိုယ်ပေါ် တင်းတင်းပွေ့ပိုက်ရင်း နောက်သို့ ဆုတ်သွားသည်။

သူမက နောက်ဆုတ်ရင်း သူမတို့ကြား ဝေးအောင် ကြိုးစားပေမဲ့ ကုတင်ခြေရင်းနား ကပ်လာတဲ့ လိုင်လ့်လက်ထဲက မလွတ်နိုင်ပါချေ။

ရုတ်တရက် သူမ အဖမ်းခံလိုက်ရပြီး စောင်ကို လုယူခြင်း ခံလိုက်ရသည်။

"ကျားးး!!"

မယ်ဒီရာခန္ဓာကိုယ်က ချက်ချင်းပင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားသည်။ လိုင်လ်က သူမလက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်လုံးကို ဆွဲယူပြီး သူမခေါင်းနား မွေ့ယာထဲ ဆွဲမြောက်ကာ မယ်ဒီရာ့ရဲ့ အဝတ်မဲ့ကိုယ်လုံးကို လောဘတကြီး ကြည့်လေသည်။

မယ်ဒီရာမှာ ငိုမဲ့မဲ့နှင့်။

"ရှင် ဘာ..ဘာလို့... အတူနေရမဲ့ရက်က မနေ့ကလေ"

မယ်ဒီရာက သူမခန္ဓာကိုယ်ကို တွန့်လိမ်ပြီး ရုန်းကန်သည်။

ထိုလှုပ်ရှားမှုကြောင့် သူမရဲ့ ဖြူဖွေးနေတဲ့ ရင်သားတွေက ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြစ်ကာ လိုင်လ့်မျက်လုံးတွေကို ကျီစယ်နေသလိုပင်။

"ဒီမိန်းကလေးက ငါ့အပိုင်..." {အရင်ကကျ ကြည့်တောင် မကြည့်ချင်ဘူးဆို 😏- translator စကားချပ်}

သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို စုန်ချည်ဆန်ချည်ကြည့်နေတဲ့ လိုင်လ့်အကြည့်ကြောင့် မယ်ဒီရာ တစ်ကိုယ်လုံး နီရဲလာသည်။

သူ့မျက်ဝန်းတွေထဲ အရောင်ပြောင်းသည်အထိ ထင်ရှားနေတဲ့ သူ့စိတ်ဆန္ဒကို ငတုံးပင် မသိပဲ နေမည်မဟုတ်ပေ။

"အိုး! ဘာလို့လဲ? ကိုယ်တို့ အာရုဏ်တက်တဲ့ထိ တူတူနေခဲ့တာပဲမလား"

သူမရဲ့ မတရားခံရသလို ဆူထော်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက ချစ်ဖို့ကောင်းသလို သူမရဲ့ အရည်လဲ့နေတဲ့ အပြာရောင်မျက်ဝန်းတွေကလဲ အသက်ရှူပင်မှားလောက်သည်။

Your Majesty is annoying (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now