{Unicode}
"ဟမ်း...ဟင့်...အမ်င်... ကိုယ့်သုတ်ရည်တွေ ထွက်နေတုန်းပဲ"
သူမရင်သားထိပ်တွေကို ပွတ်သပ်လိုက်တော့ သူမ တုန်သွားရသည်။
လိုင်လ် ခပ်နောက်နောက် ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ အတင့်ရဲတဲ့ အကြည့်တွေက မယ်ဒီရာ့ခြေထောက်ကြား ရောက်လာသည်။ သူပြောသလိုပင် သူ့သုတ်ရည်တွေက နည်းနည်းစီ စီးကျနေဆဲဖြစ်သည်။
"ဟမ်းး... ကိုယ်ထင်တာတော့ သုတ်ရည်ချည်းပဲ မဟုတ်ဘူး"
"အိုး!"
သူမခြေထောက်ကြားထဲ ညင်ညင်သာသာ ပွတ်သပ်ပြီး ဝင်ပေါက်ထဲ တိုးဝင်လိုက်သည်။ မယ်ဒီရာ လိုင်လ့်ကို မျက်ရည်တွေကြားထဲ ကြည့်လိုက်သည်။
"အာ..အ..အရှင်မင်းကြီး... ဒါ..ဒါအရမ်းများနေပြီ....အားး! ကျေးဇူးပြုပြီး...."
"ကိုယ်က ဧကရီကို ရေချိုးပေးမလို့လေ... ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ?"
သူမက တမနက်လုံး အိပ်ရာထဲက ထွက်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိတာမို့ အခုလုပ်ရင် အကြံကောင်းပင်။
သူမရဲ့ စိုစွတ်တဲ့ အသားစိုင်တွေကြား ထိုးသွင်းထားတဲ့ လက်ချောင်းတွေနဲ့ လိုင်လ် လှုပ်နိုးလိုက်တော့ မယ်ဒီရာ့ကိုယ်လေး တုန်ယင်လာရသည်။
"ဟားးး...အာ.. ဟင့်အင်း.. မနက်ကတည်းက...အားးး..!"
"မင်းက ဒီအတွက် စိုရွဲနေတာပဲ"
အပြုံးတချက်နဲ့ သူမရဲ့ အတွင်းနံရံတွေကို သူ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ မယ်ဒီရာ ကျယ်လောင်စွာ ညီးရင်း ပြီးမြောက်သွားသည်။
လိုင်လ် ခန္ဓာကိုယ်လှည့်လိုက်ကာ မောပန်းပြီး ပျော့ခွေနေတဲ့ မယ်ဒီရာကို ဖက်လိုက်ပြီး ပြုံးသည်။
"ပေါင်တွေကို ကားလိုက် ဧကရီ... မင်းကို သေလုနီးပါး ကိုယ်လိုချင်နေတယ်"
သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကနေ နူးညံ့တဲ့ အနမ်းတွေလို ပွင့်အန်ကျလာတဲ့ ခပ်တိုးတိုးစကားသံမှာ မယ်ဒီရာ တွေဝေသွားရသည်။ ဒါမျိုး ကိစ္စကို မနက်ပိုင်းလုပ်တာ ရှက်စရာကောင်းပေမဲ့ လိုင်လ့်ဆီက ပွေ့ဖက်ခံရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းမှန်းလဲ မယ်ဒီရာ သိသည်။
YOU ARE READING
Your Majesty is annoying (Myanmar Translation)
RomanceI am not the original publisher of the story. This is just a fan translation.
