{Unicode}
သိပ်အန္တရာယ်များတယ်လို့ ခံစားနေရသည်။
မသိစိတ်က ဝေခွဲမရဖြစ်မှုက မယ်ဒီရာကို သတိပေးနေလေသည်။ သူမသာ ဒီသာယာမှုကို ထပ်ပြီး စားသုံးနေရင် သူမ တဏှာရဲ့ ကျေးကျွန်ဖြစ်ပြီး ဒီစိတ်ဆန္ဒတွေထဲက ဘယ်တော့မှ ရုန်းထွက်နိုင်တော့မည်မဟုတ်။
သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ငါးစာအနေနဲ့ အသုံးချပြီး လိုချင်တာကို အရယူတာထက် လိုင်လ် ပေးတဲ့ သာယာမှုတွေကို စားသုံးပြီး သူ ချယ်လှယ်တာကို ခံယူတဲ့ ဘဝမှာ နေလိုက်ရမလား။
[အာ? ဒီလိုတွေးလိုက်တော့လဲ မဆိုးဘူးပဲ.... အိုး.. မဟုတ်သေးဘူး မယ်ဒီရာ! သတိထားပါဦး!]
မယ်ဒီရာ သာယာမှုတွေကြား နစ်မျောမသွားအောင် သူမခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခါထုတ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် သူမတင်ပါးထဲ တိုးဝင်နေသော လိုင်လ့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
"ဟင့်.. အာ..အား.. ကျေးဇူးပြုပြီး.. အရှင်.. ရပ်..ရပ်ပါ.. အား..အာ..အား"
"ရပ်ရမယ်၊ ဘာကိုလဲ? ...ဘာလို့လဲ?"
သူ့အောက်ပိုင်းအရှိန်ကို နှေးလိုက်တဲ့ လိုင်လ်မေးခွန်းထုတ်လိုက်တော့ မယ်ဒီရာ အာရုံပျံ့လွင့်သွားသည်။
ငါဘာပြောရမလဲ? ကျွန်မထဲ ထည့်တာ ကောင်းလွန်းလို့ ရပ်ပါလို့ ပြောရမလား?
မျက်နှာနီရဲနေလျက်နဲ့ပင် မယ်ဒီရာ လိုင်လ့်ထံ အသနားခံလိုက်သည်။
"အား... အခု သာယာမှုက အရမ်းကောင်းနေတော့... အရှင်.. ကျွန်မသေတော့မယ်ထင်တယ်... ဒါကြောင့် ဒီမှာ ခဏရပ်ပါ... နောက်ပြီးမှ.. ပြီးမှ ဖြေဆေး သုံးပြီးရင်..."
"ချစ်စရာ မီလီ... ဖြေဆေးဆိုတာမျိုး ဘယ်မှာ ရှိလို့လဲ"
လိုင်လ်က ခန့်ညားတဲ့ မျက်နှာမှာ ရယ်ကျဲကျဲ အပြုံးနဲ့ မယ်ဒီရာ့ကို ဖြေလိုက်သည်။
ဝတ္ထုထဲမှာ ဖြေဆေးမရှိတဲ့အကြောင်း မပြောထားတာမို့ မယ်ဒီရာ စိတ်ရှုပ်သွားသည်။
"ဘာ?"
"ဒီဆေးက အရှေ့ပိုင်းဒေသတွေမှာ နေတဲ့ ဆွန်းလူမျိုးစုက ဖော်စပ်ထားတာ၊ ဒီဆေးရဖို့တောင် ဒီလောက်ခက်တာ။ ဖြေဆေးဖော်ဖို့ နည်းလမ်း ကိုယ့်မှာ မရှိဘူး"
YOU ARE READING
Your Majesty is annoying (Myanmar Translation)
RomanceI am not the original publisher of the story. This is just a fan translation.
