I Fell For A Man

Fourteen

Chapter 14.

How?

"Your room looks more good now," napangiti ako sa kaniyang komento nang makapasok na kami sa loob. "Ikaw lang ang nagdecorate dito?" he asked.

"Ako lang mag-isa rito at minsan lang pumupunta dito ang kasambahay nila Papa kaya Oo, ako lang." mahinang tugon ko.

Sinenyasan ko siya na umupo sa couch pero hindi niya ako sinunod. He instead roamed himself around. Agad niyang napansin ang painting na bigay ni Mama noong nakaraan. "You also know how to paint?" bakas sa boses niya ang pagkamangha.

"Si Mama ang nag-paint niyan," saad ko. "'Di ako marunong." pagsasabi ko ng totoo.

Hindi na siya nagsalita at nagpatuloy sa pagtitingin sa desinyo ng aking kwarto. Inabala ko ang sarili sa paggawa ng inumin sa kusina. Juice nalang siguro at simpleng sandwich ang ihahanda ko.

Napasulyap ako sa tulips na nasa ibabaw ng counter. My cheeks burned all of a sudden. I am not a fan of tulips but because he bought it for me, parang gusto ko na yatang makatanggap ng ganito palagi.

"Kain ka muna," anyaya ko sa kaniya at napalingon siya sa akin.

"Thanks,"

He sat down in the couch and before he could get a sandwich in the plate, pinigilan ko siya.

"Maghugas ka muna ng kamay," I saw amusement in his eyes when I commanded him. "Baka may invisible dirt iyang kamay mo at dumikit sa sandwich, makakain mo at magkakasakit ka."

Napakurap-kurap siya at 'di nagtagal ay natatawang tumayo. "I'm sorry, Mommy." pang-aasar niya pero inirapan ko lang.

I waited for him to finish washing his hands before I get a sandwich. Pinanood ko ang mga kilos niya. Hindi na siya hinihingal at normal na siyang tingnan ngayon.

"What's with the stare?" inosenteng tanong niya.

Umiling ako. "Nothing. Hindi ka kasi normal tingnan kanina,"

Nanliit ang kaniyang mata. "What do you mean by that?"

I heaved a sigh. "You were catching your breathe earlier," sagot ko. "Tapos may bouquet ka pang dala-- bakit nga pala yellow tulips?" pag-iiba ko sa usapan.

He suddenly smiled. "Dahil sabi no'ng tindera, yellow tulips means sorry for making a person upset." bahagyang nanlaki ang mata ko.

"Talaga?"

Tumango siya. "Uh huh," may kung ano sa puso ko. I don't know why but I feel so happy knowing those from him. "This sandwich tastes good. Ikaw lang ang gumawa nito?"

"Oo naman at lahat naman ng mga gawa ko, puro masarap para sa 'yo." matabang na bulong ko.

"I heard that, silly."

"Hmpf... ewan ko sa iyo." tumawa lang siya at inubos ang sandwich.

Titig na titig na naman ako sa yellow tulips na nasa flower vase. Kuya Carson already went home. He told me that he picked a rolled paper from the jar but did not tell me what message he got. Curious tuloy ako kung ano'ng mensahe ang nabunot niya.

Tatlong araw bago ang pasko, bigla akong binisita ni Shealtiel at Sebastian. May dala silang damit na para daw sa akin. Halatang kakauwi lang nila galing Amerika.

Shealtiel was so energetic as he went inside to my condo. First time niyang makapunta dito kaya natutuwa ako sa naging reaksyon niya.

"I want to live here!" he screamed.