I Fell For A Man

Forty- Three

Chapter 43.

I Don't Know.

"Oh? Bakit tumahimik si Savannah?" nagtatakang tanong ni Dianne minuto matapos silang bumili ng makakain sa baba. Bahagya niya akong binangga kaya napilitan akong ngitian siya. "Ano pinag-usapan n'yo?" tanong niya sabay tingin kay Xia.

Wirdong ngumiti si Xia. "Just some things, Ruth." marahan pa siyang natawa at nadala naman roon si Dianne.

The boys were still busy chitchatting so I have no choice but to say quiet and wait for the time to eat the foods they bought. Sobrang sikip ng dibdib ko at namumuo na ang luha sa mga mata ko pero pinilit kong huwag itong ipalabas.

Xia's eyes flashed through my mind. She looked so sad saying those infront of me. Nalulungkot siya para sa akin...

Be brave enough, Savannah. Kumprontahin mo lang ang asawa mo para malaman mo ang totoo-- pero paano ako magsisimula? Palagi nga bah talagang nasa trabaho si Carson o kinikita niya palagi ang ex-fiancé niya?

Gusto kong magpalunod sa dagat sa sobrang lalim na ng iniisip ko. 'Di ko na alam kung ano ang totoo at hindi. My friend wouldn't say such things if she did not see it personally. Pero si Carson... sa tawag niya lang ako nakakausap at sa tuwing galing siyang trabaho ay hindi kami masyadong nag-uusap dahil pagod.

Kung malapit lang ako sa pader, matagal ko nang binagok ang sarili kong ulo.

"Are you okay?" napatalon ako sa pagtapik ni Justine sa balikat ko.

I looked at him and he looked shock to see my face. Napalingon-lingon siya sa paligid saka ako hinila sa parte ng condo ni Xia na walang makakakita sa amin.

"Why are you crying?" I gasped and touched my cheeks, didn't realize that I was already crying. Justine opened his arms so I hugged him. "Ano'ng nangyari, Savannah?" nag-aalalang tanong niya habang hinahagod ang likod ko.

Hindi ako nagsalita. Ayaw ko sanang humikbi pero sa sikip ng dibdib ko, kusa na itong lumabas. My shoulders were shaking. Panay ang paghagod ni Justine sa likod ko at bumubulong na tahan na.

I slightly pushed him to wipe my cheeks but before I could do it, he used his thumbs to wipe it. Nagkatitigan kaming dalawa.

Nag-aalala siya at natataranta kung ano ang sasabihin.

"Savannah..." he did not continue to speak my name when he saw how devastated my face was.

Mariin akong pumikit at napalunok. "Please save me when I need you, Justine..." I begged.

Agad niya akong niyakap. "Shh... I already told you that I am just here for you, Savannah. You can trust me. Always remember that." I felt him kissed the tip of my head.

I will really expect, Justine...

Naging maayos ang kainan namin na iyon pero hindi ko naiwasan ang pagtataka ni Dianne. Xia managed to talk to her to distract her. Walang alam si Justine kung bakit ako umiyak pero malaki ang pagpapasalamat ko na hindi na siya nagtanong.

Umuwi kami ni Maxi ng bahay. My daughter was worried why my eyes is swollen so I lied that a dirty dust went through my eyes.

Hinawakan ni Maxi ang magkabila kong pisngi nang maihiga ko siya sa kama.

"I know you are crying, Mommy." she stated and sleepily smiled. "But I know Daddy will wipe those tears away and Mommy will be happy..." another set of tears formed in the side of my eyes.