" ជាលោកគ្រូKim " Vay
" នាំគេទៅភូមិគ្រឹះវិញ ចំណែកពួកឯងចាត់ចែងកន្លែងនេះ " Jungkook និយាយរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់" បាទចៅហ្វាយ " Man
" ..... " Vay លើកបីTaehyungឡើងដើរទៅតាមJungkook មិនដឹងថាហេតុអីTaehyungមកទីនេះ ហើយស្គាល់ដោយរបៀបណា ឬមានមនុស្សប្រាប់@ភូមិគ្រឹះJungkook
" យកគេទៅបន្ទប់ទៅ " Jungkook ចូលមកក៏ប្រាប់ជំនិត រួចទៅអង្គុយលើសាឡុង
" បាទចៅហ្វាយ " Vay និយាយរួចក៏បីTaehyungទៅបន្ទប់របស់គេតាមបញ្ជា រួចរាល់ទើបចុះមកវិញ
" និយាយមកអ្នកណាជាអ្នកប្រាប់គេ " Jungkook ប្រលេះឡេវអាវចេញមួយគ្រាប់រួចសម្លឹងមុខអ្នកបម្រើ ដែលម្នាក់ៗអោនមុខចុះមិនហ៊ានមើលមុខខ្លួន
" គឺ....ពួកយើងមិនដឹងទេចៅហ្វាយធំ " អ្នកបម្រើទាំងអស់អោនមុខនិយាយ ពួកគេមិនហ៊ានប្រាប់នោះទេខ្លាចថាមានរឿងធំ
" ខ្ញុំជាអ្នកប្រាប់ ចៅហ្វាយអាចបន្ទោសខ្ញុំបានពួកគេមិនទាក់ទងរឿងនេះឡើយ " អ៊ំមេផ្ទះ ចេញមុខមកព្រោះគាត់មិនចង់អោយអ្នកដទៃរងជំនួស គាត់ក៏មិនចង់ប្រាប់Taehyungប៉ុន្មានដែល តែគេដេញដោលសួរមិនឈប់ទើបប្រាប់តែម្ដងទៅ
" ខ្ញុំបាននិយាយហើយរឿងទាក់ទងនឹងខ្ញុំអ្នកដទៃមិនគួរដឹង អ៊ំលែងចាំសម្ដីខ្ញុំហើយ " Jungkook
" សុំទោសចៅហ្វាយមកពីលោកគ្រូជំរិតសួរមិនឈប់ទើបខ្ញុំដាច់ចិត្តប្រាប់ដល់គាត់ " អ៊ំមេផ្ទះ
" បានហើយចេញទៅ! " Jungkook
" ចា៎ " អ្នកបម្រើនាំគ្នាចេញទៅអស់រួមទាំងអ៊ំមេផ្ទះ
" ចៅហ្វាយនៅត្រូវការអីទៀតទេ " Vay" ត្រលប់ទៅផ្ទះទៅ កុំអោយប្អូនស្រីឯងចាំយូរ " Jungkook
" បាទចៅហ្វាយខ្ញុំទៅវិញហើយ " Vay អោនបន្តិចទើបចេញទៅរាងខ្ពស់សង្ហាងើបចេញពីសាឡុងឡើងទៅខាងលើ ថានឹងចូលទៅបន្ទប់ខ្លួនក៏ឆ្លងបន្ទប់Taehyung គេដើរហួសបន្តិចទើបបកក្រោយវិញចិត្តមិនដាច់ព្រោះគិតថាប្រហែលជាគេភ័យខ្លាំងនឹងរឿងមុននេះទើបបើកទ្វារចូលទៅ។ Jungkookឈរយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ភ្នែកសម្លឹងមើលអ្នកគេងលើពូកមុននឹងអោនមុខសម្លឹងTaehyungកាន់តែកៀក គេមើលកាន់តែយូរកាន់តែដូច ដូចនឹងមនុស្សម្នាក់ដែលសំខាន់ រហូតដល់គិតថាជាម្នាក់នោះ

YOU ARE READING
មនុស្សពិសេសរបស់ម៉ាហ្វៀ ( ចប់ )
Romanceទោះបងត្រូវចាំអូន១០ឆ្នាំឬ២០ឆ្នាំក៏បងត្រូវចាំ ចាំរហូតអូនត្រឡប់មកវិញ ត្រូវចាំក្នុងចិត្តបង មានតែអូនតែប៉ុណ្ណោះ គីមថេយ៉ុង....។ ចន ជុងហ្គុក គីម ថេយ៉ុង