Chapter 46
ငွေဆယ်ချောင်းကို စျေးမဆစ်ဘူး !! ( 1 )
" မီးသွေးတစ်ပိုင်းလောက် လက်ချောင်းလေးတွေ လောက်ထူပြီး ရှည်ရင်ပိုကောင်းမယ်"
လို့စဉ်းစားပြီးတာနဲ့ လင်းဂျင်ရွှမ်ကလက်ဟန်ခြေ ဟန်နဲ့ပြောလိုက်ပါတယ်။ ထိုအချိန်တွင်ရှေးကမ္ဘာနှင့်ခေတ်သစ်ကမ္ဘာကြား ကွာဟချက်ပေါ်လာသည်။ ရှေးကမ္ဘာရှိ စုတ်တံများထက်ဘောပင်နှင့်ခဲတံသည် ပင်စုတ်တံထက် မည်မျှသာလွန်သည်ကို ဘုရား သခင်သာသိတော်မူလိမ့်သည်။
"သေချာတာပေါ့ တခြားဘာတွေလိုသေးလဲ ??"
ဆိုင်ရှင်သည် လင်းဂျင်ရွှမ်ကဲ့သို့ နားလည်သဘော ပေါက်သည့်အတိုင်းနွေးထွေးစွာကြည့်နေသော် လည်း သူ့မျက်လုံးထဲတွင်သံသယအနည်းငယ်ကိုနက်နက်နဲနဲမြင်လိုက်ရသည်။ လင်းဂျင်ရွှမ်ကသူ့ပါးစပ်ကို တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး မျက်လုံးပြူးပြပြီး ကလေးတွေကိုကိုင်ဆောင်ထားတဲ့ သန်မာတဲ့လူကို လှမ်းပြောလိုက်တယ်
"ကလေးကို အခန်းထဲကိုအရင်ခေါ်သွားပါ သူ့ခန္ဓာ ကိုယ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးဖို့သတိရပြီး တစ် ယောက်ယောက်က ကလေးကိုအဖျားသက်သာအောင် အရက်နဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုသုတ်ပေးပါ။ ဒီဆေးညွှန်းအတိုင်း ဆေးကောင်းကောင်းတိုက်ကျွေး ပြီးသုံးရက်ကြာရင်အိမ်ပြန်ခေါ်သွားနိုင်တယ် ကမန်း ကတန်းခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ အရောင်းစာရေး၏ ဦးဆောင်မှုအောက်တွင်ဇနီးမောင်နှံသည် ကလေးကိုအိမ်နောက်ဖေးသို့ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ သူလို ချင်တဲ့မီးသွေးကိုရပြီးနောက် လင်းဂျင်ရွှမ်က စားပွဲမှာထိုင်ပြီး ပျံသန်းသလိုပဲစာရေးပါတော့တယ်။ မကြာခင်မှာ ပုံစံသုံးမျိုးပြီးသွားပါပြီ။
"ဦးခေါင်းရောင်ရမ်းခြင်း ကုသရန်ဆေးစာမှာ ရေအဆိုပါဆေးအား သုံးခွက်တစ်ခွက်တင်ကြိုပါ ထို့နောက်ပန်းကန်လုံးတစ်လုံးထဲထည့်ပြီး တစ်နေ့ သုံးကြိမ်သောက်ခိုင်းပါ။ ဒီအတိုင်းချက်ပေးဖို့တော့လိုတယ် သုံးရက်ကြာရင် သက်သာလာလိမ့်မယ်။ ခုနစ်ရက်ကြာရင်တော့ ပျောက်ကင်းသွားလိမ့်မယ်။ ကျန်တဲ့ ဆေးနှစ်မျိုးက ကျွန်တော်လိုနေတဲ့ဆေးတွေပါ တစ်မျိုးကို ဆယ်ရက်စာထည့်ပေးပါ "
YOU ARE READING
အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'
Historical Fictionတစ်ချိန်တုန်းက ကမ္ဘာကျော် ဆရာဝန်တစ်ဖြစ်လဲ လူသတ်သမား လင်းဂျင်ရွှမ်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အသက်ကယ်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့်လုပ် ကြံသတ်ဖြတ်သူဆိုပြီး အစိုးရနှင့်မြေအောက်လောကအဖွဲ့အစည်းများကပင် ၎င်း၏အမည်အားဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြရသည်။ မတော်တဆဖြစ်ပြီးန...
