အဆိပ်ရှိသောကျေးလက်က 'ကြင်ယာတော်'

Chapter 98

☘️ Chapter 98
☘️ ငွေပို့ခြင်း နှင့် တစ်ခုခုဖြစ်နေခဲ့ပြီ

မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ လင်းဂျင်ရွှမ်က ကျောက်မိသားစုဆီ ခေါ်ဆောင်လာတဲ့ ပေါင်မုန့်လေးက တံခါးမခေါက်ခင်မှာ အတွင်းကနေငိုသံကြားလိုက်ရတယ်။ သားအဖနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ သားဖြစ်သူက စိုးရိမ်နေပုံရပြီး အဖေကအားကိုးရာမဲ့ပုံပေါ်သည်။ ဤနှစ်များတွင် တရားရုံးတော်သည် ၎င်းတို့အလိုရှိသည့်အတိုင်း စစ်မှုထမ်းရန် သန်မာသော အရွယ်ရောက်ပြီးသော အမျိုးသားများကို ခေါ်ယူခဲ့ပြီး အရပ်သားများ အသက်ရှင်နိုင်သည်ဖြစ်စေ မရှင်သန်နိုင်သည်ကို လုံးဝလျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ ပိုက်ဆံနည်းနည်းပါးပါးပေးရတယ်လို့ ကြားဖူးနားဝမရှိခဲ့ဘူးဆိုရင် ပေါင်မုန့်လုံးလေးတွေက ငယ်နေပါသေးတယ် သူလည်း ရှောင်ပြေးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ အများဆုံး သူ၏ စွမ်းရည်ကြောင့် စစ်မြေပြင်တွင် မိမိကိုယ်မိမိအသတ်မခံရစေရန် သေချာနိုင်ပါသည်။

ဒေါက် ဒေါက် ~

ခေါင်းထဲမှာ ရှုပ်ယျက်ခတ်နေတဲ့အတွေးတွေနဲ့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လင်းဂျင်ရွှမ်က ပေါင်မုန့်လုံးလေးကို တံခါးခေါက်ဖို့ရွှေ့လိုက်ပြီး ခဏကြာတော့ပိတ်ထားတဲ့တံခါးက အတွင်းကနေကျယ်ကျယ်လောင်လောင်အသံနဲ့ ပွင့်သွားတော့ ဟန်ဖေးရဲ့နီရဲပြီးရောင် ရမ်းနေတဲ့မျက်လုံးတွေကသူတို့ရှေ့မှာပေါ်လာတယ် လင်းဂျင်ရွှမ်စိတ်ထဲစိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ပြုံးပြရင်း

"အစ်ကိုဟန်၊ ငါမင်းနဲ့ စကားပြောစရာရှိလို့ အထဲကို ဝင်လို့ရမလား?"

"အင်း လာ လာခဲ့လေ..."

"ဝါးးး ~ ရှောင်ဝူ ဖေဖေက သွားရတော့မယ် ဖေဖေ့ကို မသွားစေချင်ဘူး ဝူးဝူးး"

ဟန်ဖေးသည် လမ်းလျှောက်လိုက်သည်နှင့် လင်းဂျင်ရွှမ်သည် ခြေတစ်လှမ်းမလှမ်းမီတွင် တိုင်ဝမ်သည် ပြင်းထန်စွာငိုယိုကာ သူ့‌သေးငယ်သော လက်မောင်းလေးများဖြင့် လင်းဝူကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး မျက်ရည်များနှင့် လင်းဝူ၏ အင်္ကျီမှာနှပ်ချေးများပွတ်လိုက်သည်။

"ဘာကိစ္စဖြစ်လို့လဲ မငိုပါနဲ့ တိုင်၀မ်...ဝူးဝူး... ဖေဖေ တိုင်၀မ်က ဘာလို့ငိုနေရတာလဲ ?"