Chapter 06

138 8 0
                                    

It was the next day that the couple promised me to be with them the whole day. But before that, I asked Matron to give some chores that I'd do before they came para kapag makabalik ulit ako dito sa orphanage ay wala na akong trabaho na aasikasuhin.

Matron told me to sweep the yard outside and wash the curtains. I did all of those just to impressed her that day. But she'd never be impressed to us. Wala yata sa vocabulary niya yun. Denice helped me to hang all the curtains outside to dry. Siya lang kasi ang seryosong naglilinis sa labas yung iba ay ayaw maarawan.

"Napaka-arte talaga nina Devon. Ayaw maarawan eh noong maliit pa tayo daig nun ang uling dahil sa pagpapaaraw. Ayaw nga nun na pumasok sa loob para lang makapaglaro." reklamo naman ang narinig ko mula kay Denice.

"Hayaan nalang natin sila. Yan talaga ang epekto kapag nagdadalaga na."

"Hayaan mo na sila. Kapag pagalitan sila Matron ay hindi naman tayo kasama dun." sagot ko sa kanya.

Ang inaalala ko ay si Amber, napapasama kasi siya sa kaartehan ng iba pang mga kasama namin na ayaw magpaaaraw o magtrabaho sa labas dahil maraming alikabok, mainit, at kung ano pang naisipan nilang isasagot. Hindi ako magreklam kay Matron na ganun ang mga inaasal nila, kapag talaga matantya sila ni Matron ay patay sila.

"Eh naiinis nga ako doon kay Melody dahil kanina lang ay sa kanya pinapatrabaho ni Matron ang pagdidilig sa mga roses na bagong tanim, eh ako ang nakita nakiusap sa akin na kesyo masama ang lagay ng tiyan niya, eh kanina lang nakita ko sila na nagtatawanan ni Devon. Sana lang ay mahuli sila ni Matron."

Tinigil ko ang pagwawalis ng mga tuyong dahon. Nang dahil do'n kay Giovanni kaya sila nagkakaganun, gwapo nga si Gio kaya lang ay matanda na siya. Kapag ako ang magkaroon ng crush doon ako sa isang taon lang ang agwat sa akin o di kaya sa kaedad ko lang para mas magkaintindihan kami.

Wala sa sarili kong nagkibit balikat nalang at nagpatuloy sa ginagawa. As I continued to clean the garden, Matron came with keys twirling on her finger.

"Lisa. Mr. and Mrs. Alvis are here. Remember that I want your best behavior report from them. I don't want to hear complaints about you, understood?"

"Yes Matron."

"Change your dress. Make yourself presentable. Para kang basura sa itsura mo." Tumalikod siya nang masabi niya yun.

I didn't take her offensive words seriously. I heard hurtful words before almost every day. Magtataka nalang ako kung maging mabait siya sa amin na hindi kasama yung mga bisita. I'd cut my thumb if it happened.

I ran through my room before Matron punished me for keeping the couple wait. Mabilis akong naligo. I wore my new dress. Yung isang pinamigay ni Gov para sa amin. I knew it, magagamit ko rin ito sa ibang special na araw. And this day was special because finally, I'm going out again. Nanghiram lang ako ng suklay kay Amber dahil hindi ko makita ang suklay ko, kinuha ko naman ang ilang hibla ng buhok ko na nakasangit sa suklay.

I didn't bring anything maliban sa wala akong madadala na kung ano, I just readied myself and wore my best behavior. Hindi ako yung klaseng bata na makulit, ang daming request, at reklamador. I grew up with self-discipline dahil na rin kay Matron kaya ako naging ganito.

Marahan akong kumatok sa pinto ng opisina ni Matron, pinihit ko ang serudara para mabuksan, I went in afterwards. I saw the couple patiently waiting for me, when they saw me napatayo si Mrs. Gonçalves at binati ako ng kanyang ngiti.

"Kami na ang bahala sa kanya Matron, iuuwi din namin siya agad before six p.m she's safe with us." sabi ni Mr. Alvis.

Matron nodded. "Aasahan ko yan then we're going to talk about processing the paperworks for Lisa's adoption."

Camp Sadness Of Dandelion Where stories live. Discover now