Camp Sadness Of Dandelion

Chapter 07

Gio was carrying a box when he got inside the orphanage. My mind and my body were debating if I should go downstairs or just stay here inside our room. I didn't know what to do. I was tired but at the same time I wanted to greeted him. Pero ano naman ang gagawin ko sa baba? Tutunganga? Tititigan ang mga bagong dating? Magagalit sa amin si Matron kapag pumunta kami sa baba.

I suddenly touched my hair, I wanted to cut my hair so bad. The strands made me slow my chores, I had to pin it on my ear or tight it, minsan hindi ko natatali ng maayos dahil nagmamadali na rin ako sa trabaho para matapos agad. Naiisip ko lang ang buhok ko kung nandito ako sa room at walang ginagawa.

I decided to call Amber's attention when I finally turned around, I found her gone. Devon and Melody were gone too. Where are they?

Naisip ko na baka na nasa baba kasi nandun si Gio, baka nakita nila sa mula sa bintana at hindi ko lang napansin sila na nakatingin pala sa labas ng bintana. Bagsak ang balikat akong umakyat sa buck bed. Once again I felt lonely. Gusto ko na may makakausap ako para hindi ako nadadala sa lungkot.

Malapit na sana akong makatulog nang may biglang pumasok sa kwarto, napaangat ako ng tingin para makita kung sino ang pumasok. It was the three girls who had been gone five minutes ago, they were laughing.

"Bakit? Anong mayroon?" taka kong tanong.

Si Amber ang lumapit sa buck bed namin at sinagot ang tanong ko. "Nasa baba sina Gov, di ko alam kung ano naman ang ginagawa nila pero may mga dala silang grocery at para raw dito sa orphanage ang mga yun."

"Marami ba kaya maraming tao ang nasa labas?" At pati si Gio ay kasama.

"Oo, pero mamimigay daw ng isang sakong bigas si Gov sa barangay hall. Sayang at hindi tayo pwedeng lumabas, gusto ko sanang makita kung ano ang ginagawa ng mga tao." May pagkadismaya sa kanyang tono.

"Pipila sila para sa bigas. Ganun naman ang nakikita natin sa TV diba?"

"Oo pero gusto ko pa ring makita. Mamayang gabi ay pwede daw tayong magpahinga sa labas o di kaya ay pumunta sa living room para magpahinga sabi ni Matron, ewan ko lang kung bakit tayo pinayagan ni Matron na pumunta sa living room, pero bawal na raw lumabas kapag mag-alas otso na dahil madilim na sa labas."

Kung ganun ay pwede ako sa library pumunta at basahin yung naudlot kung basahin na Harry Potter book. This time ay tatapusin ko na talaga yun dahil ilang chapters nalang ako. Then I'd proceed to another story of Harry Potter.

Dinner ay mabilis na umalis si Matron sa dinning area, she went out without words. Pero binilin niya kay Cook na sa living room nalang daw kami at huwag maingay. We're going to watch TV again or do our assignments. Good thing wala akong assignments kasi tinapos ko na noong isang araw pa.

Sa room muna ako pumasok para magsipilyo ng ngipin at magbihis ng pantulog. Nagpatulong ako kay Amber na suklayan ang buhok ko. Hindi ko na kayang suklayan ang buhok ko sa haba nito. Kapag magpagupit na ako ay hindi na ako masyadong magpapahaba ng buhok para madali ko lang masuklayan. Nangangati din ang buhok ko dahil hindi masyadong naaalagaan.

"Gusto mo gupitin natin ang buhok sa Linggo? Wala naman tayong gagawin." Prisinta ni Amber.

"Okay. Pero hindi ko alam kung nasaan ang gunting kaya paano natin magugupitan 'to?" sabi ko.

Napatigil siya sa pagsuklay. "Oo nga no. Hindi ko alam kung saan ko nilagay yung gunting ni Grace, wala na akong maalala kung saan ko linagay. Di bale, kapag may mahanap ako saka natin gugupitin ang buhok mo." she answered.

I thanked Amber for brushing my hair before she went out. She asked me if I'd go downstairs and I replied yes pero kukunin ko pa ang mga nalabhan kong kurtina para maipasok sa maid's quarter.