Camp Sadness Of Dandelion

Chapter 46

Pinadikit ko ang sticky note sa dingding, sighing deeply, another schedule ahead. I collected my laptop and my phone then I grabbed my bag. Today, I'm going back to Trinidad. I decided to do something other writing, I needed to see my sister, and also I needed to breath again.

Two days ago in the middle of the woods, I stayed until evening, wet and broken. The men in the summer house, my father and two brothers searched for me because Klara got worried because she didn't see me in my room, she asked everyone about me, si Kim ang sumagot at sinabing lumabas ako. And then they found, hindi na ako nakabalik nang umalis ako ng tanghali na yun.

Kinalma ko lang ang aking sarili at nagpatuloy sa mga sumunod na araw. Kailangan ko lang kumalma dahil nangako si Wave na babalik siya sa akin. I'm holding on to his promise. I knew he'd come back to me without any complications.

Kaming lahat ay aalis ng Bella Vill dahil may kanya-kanya pang ginagawa. Denzel and Kim were still on their honeymoon stage kaya aalis sila papuntang Cambodia. Then Taylor, she had to go back to Manila to Manila because of her work. Si Poppy din ay mag-aapply ng trabaho at si Saint ay mag-eenroll sa isang university sa Vanita. Then Brandon and Klara were also busy.

Sina Brandon at Klara ay sa investments sila nakafocus kaya silang dalawa ay naisipang magretiro ng maaga dahil may investments naman sila.

We drove using the shuttle. Yung rented car ko ay sinauli na. Yung ibang gamit ko ay ilalagay muna sa bahay nila Brandon habang papunta ako sa Trinidad.

I didn't stay in Vanita because I should see my sister as soon as possible. Ni address niya ay hindi ko alam kaya gusto ko talaga siyang makita na bago ako umalis pabalik ng Utah.

My father and Klara treated me like a twelve-year old girl, they drove me to Trinidad dahil ayaw ni Klara na sumakay ako sa bus. She said it's dangerous but it's not. Depende lang yun sa situations.

Nagmotel lang ako at isang Linggo lang yun. Una kong ginawa ay binisita ko si Indy sa bahay nila pero hindi kami nagkita sa bahay nila, but we met in her aunt's ice cream parlor. Indy was wearing pencil skirt and a white long sleeves shirt, tucking in her skirt. Her fringe was covering her forehead.

"Kumusta ka na? Pasensya na at wala akong update sa kapatid mo. Ang huli ko kasing balita ay kasama niya yung kaibigan niya na ayaw ng Mommy mo noon."

Si Kristen. I remembered Kristen, and I also knew where she lived. Pero bakit kay Kristen siya sumama kung may pera naman siya na pwede niyang gamitin sa pag-upa. Ang bahay namin dati ay malaki, kaya mahal ang benta nun. Ang mahirap dito ay hindi siya marunong humawak ng maayos ng pera. Palagi niyang ginagastos sa kahit anong bagay na hindi naman makakabuti sa kanya.

"Isang Linggo akong mananatili rito sa Trinidad para mahanap siya. Hindi ako aalis hanggang hindi ko siya nakukumusta. I'm just worried because she's still my sister. We shared the same mother. Matutulungan ko naman siyang makahanap ng sariling matutuluyan pero hindi ko naman siya bibigyan ng pera kada buwan dahil aabusin niya lang ang pagiging matulungin ko sa kanya. Gaya nalang noong ginawa niya kay Mommy. Hindi nakuntento sa halaga na binibigay ni Mommy kaya binenta niya ang bahay namin."

Bumuntong hininga si Indy at napailing. "May bahay na sana na maganda pero sinayang ng kapatid mo. Pinaghirapan din yun ng Mommy mo kahit sa maruming trabaho galing ang pera na yun." Hindi makapaniwalang sagot niya.

The desperation of finding Lacy was in my mind. Siguro ay bukas ay uumpisan ko na ang maghanap sa kanya.

Kinuha ko ang kutsara para tikman ang ice cream na binili ko. Si Indy ay hindi na siya part-timer ng auntie niya dahil may trabaho siyang inaasikaso. Now she's one of the customers here in the Strawberry's. I missed this place, this was my second home when I wanted to escape from problems at home or at school.