...Donovan...

131 30 22
                                    

Nje freski e akullt veshi lekuren time qe ishte e zbuluar nga batanija.Ne te notonte kendshem nje arome e kamomilte qe te falte qetesi.Pulita syte disa here deri sa lejova gishterinjte e holle te drites te hynin nen qepallat e mia.Pas disa pulitjesh,solla koken mes dhembjesh nga ana ime e djathte.

Pergjate jastekut tim dergjesheshin floke te kuq te rremujshem e qe vazhdonin deri ne pjesen e poshtme te barkut tim.Menjanova pak koken.Selia ishte e shtrire ne pjesen bosh te shtratit me kembet qe i leshoheshin ne toke gati ne rrezim.

Ndjeva lekuren e bute te dores se saj qe e kisha mberthyer.Dora ime,si per cudi,kishte shtrenguar te sajen sikur te kisha frike se nata do ma merrte ate.Kishte qendruar gjate gjithe nates prane meje,e tashme e dorezuar ne sfilitje duke mbajtur akoma te mbledhur ne doren e saj lecken e pambukte qe e kish njomur gjithe naten me uje kamomili.

Largova lehte doren qe i kisha shtrenguar.U mundova te terhiqja batanijen time e t'ia hidhja siper ama nuk rezultoi asgje vecse i prishi gjumin.Floket e saj filluan te terhiqeshin nga poshte e fytyra e saj e imet u zbulua nga gjithe ajo rremuje e kuqe.Ferkoi lehte syte me njeren dore.Syte e saj shpejte takuan te mite duke u veshur me nje shkelqim te lehte.

-Donovan qenke zgjuar ?

-Me fal nuk doja te te zgjoja,-thashe.

-Nuk eshte problem...si fjete ?-pyeti duke lene lecken ne tasin bosh.
Ke shume dhembje ? Ke nevoje per ndonje gje ?

Bresheri pyetjesh u sulen mbi mua.

-Jam mire vertete,-thashe.

-Jam shume e lumtur qe je mire Donovan edhe pse do ishte me mire nese do ishe nen kujdesin e mjekeve.

-Keshtu duhej...

-Perse e thua kete ?-pyeti duke harkuar vetullat nga habia.
Mund te me thuash se cfare ndodhi mbreme ?

-Mendon se me kete gjendje qe jam eshte momenti i duhur per kete pyetje ?

-Te kerkoj te falur por po mendoja se ky...epo ky ishte momenti qe ne te njiheshim.

Gjithmone kisha qene kurioz te dija pse shumica e njerezve donin te dinin per jeten e te tjereve.Cfare i shtynte ata ? Kurioziteti ?Meshira ? Apo thjeshte fakti per te ditur gabimet e tua ?

-Selia me beso ti nuk do doje te me njihje,-thashe.

-Ke te drejte Donovan,-u hodh.
Une nuk te njoh,madje fare ama nuk kam se si te te kuptoje nese nuk me ben te te njoh.

-Une...une nuk jam ashtu sic mendon.

-Te gjithe ne kemi kapituj te jetes qe nuk duam ti lexojme me ze te larte Donovan...

-Une nuk dua te flas per jeten time,-thashe gati duke bertitur.
Dil qe ketu te lutem.

Solla koken menjane duke mos dashur ta shihja me ne sy.Ndjeja brenda meje gjakun qe me vlonte dhe nuk doja qe nervozizmi te rritej mbi nivelin qe ishte.

-U-une do te jem poshte.

Ajo fjali i doli mes te dridhurash.Morri tasin e boshatisur dhe e pashe te ikte me te shpejte.Nga toni i zerit ishte e merzitur e deri diku e lenduar.Nuk isha i nervozuar me te aspak por me veten time.I nervozuar deri ne neveritje per ate cka isha.Kockat e mia ishin te njollosur me mekat,te djegura nga zjarret,te thyera nga tradhtia,te ftohta nga vetmia dhe ne fund te njomura me gjak.

Kisha frike se nese i tregoja asaj se kush isha ajo gradualisht do me shihte ashtu sic une e shihja veten prej kaq kohesh.Dhe me kete frike une po lendoja ate.Nese ke frike nga shiu edhe nje dush i embel te duket u frikshem por frika nuk jeton ne boten jashte por ne mendjen tone.Kur ajo troket ne deren tende ke frike ti pergjigjesh ama nga ata qe i pergjigjen asaj trokitje.I pergjigjen duke pyetur "pse kam frike" ?Dhe pastaj ata nuk gjejne tjeter vetem se drite dielli dhe shi te bute ne kopshtin e tyre.Dhe une nuk e dija nese do gjeja diell e shi te bute ne kopshtin tim.

🍎 Lista e mekatareve 🍎Where stories live. Discover now