Chapter 3
သူ့မှတ်ဉာဏ်ထဲမှ နည်းလမ်းများကိုသုံး၍ ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့စွမ်းအားကို ကျောက်စိမ်းပေါ် ထုတ်လွှတ်လိုက်သည့်အခါ မမျှော်လင့်ထားဘဲ ကျိုးရွှမ်လန်ကို ဆင့်ခေါ်နိုင်ခဲ့သည်။
" မင်္ဂလာပါ..."
ရှန်းလျိုရှန့်က နူးညံ့ညင်သောအပြုံးလေးဖြင့် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
သူက အပြစ်ဒဏ်ခံယူရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်းချောက်ကမ်းပါးသို့သွားရန် ဆုံးဖြတ်ထားပါက ပြင်ဆင်မှုအချို့ ပြုလုပ်ရန်လိုအပ်သေးသည်။
ထိုအတွေးကြောင့် သူ့ကို ယခုချိန်တွင် ကူညီနိုင်မည်မှာ ဤလူတစ်ယောက်တည်းသာရှိသည်ဟု သဘောပေါက်သွားသည်။
" ရှစ် - ရှစ်စွမ်း..."
ကျိုးရွှမ်လန်က အကြောင်းပြချက်မရှိ ဆင့်ခေါ်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့ ဘေးပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ခုံပေါ်မှီနေသူဘက်သို့ သူ့အကြည့်ရောက်သွားသည်။ ကျိုးရွှမ်လန်၏ မျက်နှာထက်တွင် စိတ်မသက်မသာဖြစ်သွားသည့် အမူအရာအချို့ ပေါ်လာပေသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်ဖြစ်ကြောင်း ကိုးရို့ကားယားဖြင့် အသိအမှတ်ပြုပြီးသည့်အခါ ကျိုးရွှမ်လန်က မေးလိုက်သည်။
" ဒီတပည့်ကို ဘာလို့ဆင့်ခေါ်ရလဲဆိုတာ မေးကြည့်လို့များ ရမလား..."
ရှန်းလျိုရှန့်က လက်ချောင်းသွယ်သွယ်များကို ဆန့်ထုတ်ပြီး သူ့မျက်နှာသူ ထိလိုက်သည်။
" အသွင်ပြောင်းမန္တန်ကို ဘယ်လို ပြန်ဖျက်ရလဲသိလား..."
မှတ်ဉာဏ်အချို့ကို ပြန်လည်တူးဆွပြီးသည့်နောက်တွင် သူ့မျက်နှာကို အဖြူရောင်ပေါင်ဒါမှုန့်များဖြင့် ဖုံးထားခြင်းမဟုတ်ကြောင်း ရှန်းလျိုရှန့်သိလိုက်သည်။ သူ၏လက်ရှိအသွင်က ရေဖြင့်ဆေးကြောမရသော အသွင်ပြောင်းမန္တန်ကြောင့်ဖြစ်သည်။
" ဒါက အဆင့်နိမ့်မန္တန်လေးဆိုတော့ ဒီတပည့် ဖျက်ပေးနိုင်ပါတယ်..."
ကျိုးရွှမ်လန်က သင်္ကာမကင်းဖြစ်နေသည့်မျက်နှာဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
