Chapter 7
ပြန်လည်ရှင်သန်ခြင်းချောက်ကမ်းပါးထိပ်တွင် တိတ်ဆိတ်မှုက ကြီးစိုးသွားသည်။ ချင်းလင်ဂိုဏ်းတစ်ခုလုံးလည်း အံ့အားသင့်ကုန်ကြသည်။
အတိတ်တွင်မူ ရှန်းလျိုရှန့်က ထိုဆံပင်(သူ့ဆံပင်နဲ့ ယဲ့ပင်းရန်ရဲ့ဆံပင်ကို တွဲချည်ထားတာ)ကို ကာကွယ်ရန်အတွက် လင်ရှောင်းခန်းမဆောင်တွင် ဂိုဏ်းချုပ်နှင့် အပြင်းအထန်စကားများခဲ့ပေသည်။
သူတို့၏ရန်ပွဲက အလွန်ပြင်းထန်သွား၍ ရှန်းလျိုရှန့်က ဂိုဏ်းနှင့် အဆက်အသွယ်ဖြတ်ပြီး ထွက်သွားမည်ဟု ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ ထိုအခါမှသာ ဂိုဏ်းချုပ်က သူ့ကို အလျှော့ပေးခဲ့သည်။
သို့သော် ယနေ့တွင်မူ ရှန်းလျိုရှန့်က ထိုဆံပင်ကို သူ့လက်ဖြင့် ကိုယ်တိုင်ဖြတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဓားသခင်ယဲ့နှင့် မည်သို့သောအခါမှ မပတ်သက်တော့မည်ဖြစ်ကြောင်း သစ္စာဆိုခဲ့ပေသည်။
ယဲ့ပင်းရန်ကို ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာအောင်စွဲလန်းခဲ့သော ရှန်းလျိုရှန့်၏နှုတ်မှ ဤသို့သောစကားမျိုးထွက်လာ၍ ထိုစကားများ၏ သက်ရောက်မှုက အဆမတန်ကြီးမားကျယ်ပြန့်လှသည်။ ယခုအချိန်တွင် ကောင်းကင်ကြီးပြိုကျလာလျှင်ပင် မည်သူမှ ထိတ်လန့်ကြတော့မည်မဟုတ်ပေ။
ရှန်းလျိုရှန့်ကို စစ်ဖန့်သွေးရေကန်ထဲဝင်ခွင့်ပြုလိုက်သည့် လင်ဟွား၏ရွေးချယ်မှုကလည်း သူ့ကို သင်ခန်းစာတစ်ခု ပေးလိုက်သည့်နှယ် ဖြစ်သွားသည်။
ယဲ့ပင်းရန်က သူ့ကို လုံးဝဂရုမစိုက်သည့် နှလုံးသားမဲ့ ဓားကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်း ရှန်းလျိုရှန့်တတ်နိုင်သမျှ မြန်မြန်သိသွားစေရန် လင်ဟွားမျှော်လင့်ခဲ့မိသည်။
သူက လျှို့ဝှက်စာလိပ်ကို ဂိုဏ်းအထိပြန်လာပေးပြီး ရှန်းလျိုရှန့်ကို လူပြောစရာဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့တာပဲမလား...
သူ့သူငယ်ချင်းက အနည်းငယ်ဒုက္ခရောက်သွားမှသာ အချို့ကိစ္စများကို သိမြင်နိုင်မည်ဟု လင်ဟွား တွေးခဲ့သည်။ ရှန်းလျိုရှန့်က သူ မျှော်လင့်ထားသည်ထက်ပင် ကျော်လွန်ပြီး ပြတ်သားစွာဖြင့် ထိုဆံပင်ကိုပါ ဖြတ်ပစ်ခဲ့လေသည်။
